Trzeci co do wielkości waleń powrócił. U wybrzeży Polski nie widziano go od 430 lat
Trzeci co do wielkości waleń powrócił. Na odtworzenie wytępionej przez człowieka populacji czekaliśmy aż 100 lat. Sejwal, bo o nim mowa, ponownie został zauważony u wybrzeży Atlantyku. W Bałtyku nie widziano go od ponad 430 lat.
Płetwal czerniakowy - podstawowe informacje
Sejwal to inaczej płetwal czerniakowy (Balaenoptera borealis). Ten morski ssak pochodzi z rodziny wielorybów fałdowców i jest bliskim krewnym płetwali błękitnych oraz finwali. Posiada ubarwienie górnej części ciała w kolorze szarym lub brązowym, a spód ma białawy. Zwierzęta te zamieszkują każdy z oceanów, choć najchętniej gromadzą się u wybrzeży Japonii. Co ciekawe płetwale czerniakowe wpływają także do Bałtyku, lecz u wybrzeży Polski nie widziano ich już od 430 lat. Warto wspomnieć, że ssaki te są świetnymi pływakami, osiągającymi prędkość 50 kilometrów na godzinę.
Przedstawiciele gatunku sejwali osiągają niewyobrażalne rozmiary, zajmując zaszczytne trzecie miejsce największego zwierzęcia na świecie. Osobniki osiągają 20 metrów długości i potrafią ważyć nawet 45 ton. Zwykle to samica jest większa od samca. Ssaki łączą się w niewielkie grupy, w których nurkują oraz odbywają dalekie przeprawy — latem na żerowisko w kierunku wód polarnych, a zimą na rozród do cieplejszych rejonów. Żywią się głównie planktonem i niewielkimi rybami. Ich dzienna porcja pożywienia to niemal 900 kg żywej masy.
Sejwalowi przypisuje się bardzo wysokie ryzyko wymarcia
Obecnie większość gatunków dużych waleni jest zagrożona wyginięciem. Sejwalowi w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych przypisuje się bardzo wysokie ryzyko wymarcia w niedalekiej przyszłości. Wszystko za sprawą wzmożonego wielorybnictwa na przełomie lat 20. i 30. poprzedniego stulecia, które doprowadziło do wytępienia populacji m.in. płetwali czerniakowych. W roku 1985 wprowadzono natomiast międzynarodowy zakaz polowania na walenie dla celów komercyjnych.
W związku z tym, że sejwale to zwierzęta morskie, które rozmnażają się średnio raz na 2-3 lata, do odbudowania ich populacji potrzeba minimum 80 lat. Ostatni raz obecność płetwali czerniakowych odnotowano u brzegów Patagonii na początku lat 30. XX wieku. Potrzebowaliśmy 100 lat, aby powrócił.
Trzeci co do wielkości waleń powrócił
Niedawno eksperci podali do wiadomości świetne wieści na temat płetwali czerniakowych. Po niemal 100 latach nieobecności trzeciego co do wielkości walenia ponownie zaobserwowano u wybrzeża Patagonii. To znak i nadzieja, że ich populacja w końcu się odradza.
Mariano Coscarella to naukowiec z CONICET, czyli argentyńskiej państwowej organizacji dotyczącej badań naukowo-technicznych, który bada zmiany w populacji waleni. W jego opinii zjawisko ponownie zaobserwowanych płetwali niesie koniec kryzysu dla tego gatunku. Jak powiedział:
Możemy uznać ten fakt za sukces ochrony przyrody na ogromną skalę.
