Kot dostał ataku serca, miał tylko 8 lat. Opiekunowie od razu wiedzieli, że sąsiedzi maczali w tym palce

Kot umierał, nie działało żadne leczenie. Zrozumieli dlaczego, kiedy przyjrzeli się sąsiadom

Ich ukochany kot Tuxi zmarł w wieku 8 lat w wyniku eutanazji. Miesiącami cierpiał katusze i stopniowo podupadał na zdrowiu. Zdesperowana rodzina chwytała się kolejnych form leczenia, jednak nic nie pomagało . U weterynarza wydawali grube tysiące, ale bez żadnych rezultatów. Próby leczenia spełzały na niczym , a kiedy zwierzę otrzymało ostateczny cios, wiedzieli, że to już pora pożegnać się z ukochanym pupilem.

Początkowo nie wiedzieli, dlaczego nic nie działa. Poświęcali pupilowi czas i pieniądze, a jego stan nadal się pogarszał. Kiedy lekarz zasugerował im, że powinni dowiedzieć się, co wychodzący kot robi poza domem , doznali olśnienia. Nic dziwnego, że leczenie nie dawało żadnych rezultatów, skoro wszystkie postępy cofali sąsiedzi .

Śmierć kota nie była dziełem przypadku. Wszystkie poszlaki prowadzą do jednego miejsca

Pierwsze problemy ze zdrowiem Tuxiego pojawiły się, kiedy mruczek dostał ataku serca . Właściciele wiedzieli, że nie wziął się on znikąd. Podejrzewali, że wpływ na zdrowie mruczka ma fakt, że jest otyły . Od razu pożałowali tych wszystkich dodatkowych przekąsek, którymi raczyli kota. Z pomocą weterynarza kot miał przejść na ścisłą dietę . W zrzuceniu nadmiarowych kilogramów pomóc miała też aktywna zabawa.

Wydawało się, że wszystko idzie w dobrą stronę. Tuxi trzymał dietę i uwielbiał nowe aktywności, w które angażowali go właściciele. Tunele pełne przeszkód i bieganie za uciekającymi zabawkami sprawiały mu nie lada frajdę. Był tylko jeden problem – mijały miesiące przestrzegania zaleceń lekarza, a waga nie spadała .

Państwo Ward byli zdesperowani. Wiedzieli, że ich mruczek nie pociągnie za długo, jeśli nie zrzuci zbędnych kilogramów. Swoje problemy skonsultowali z weterynarzem, który zasugerował im rozwiązanie zagadki. Tuxi był kotem wychodzącym i jego właściciele nie mieli pojęcia, co właściwie robi na zewnątrz .

Małżeństwo miało chwilę olśnienia – czyżby wszelkie ich wysiłki związane z przestrzeganiem ścisłej diety szły na marne ze względu na sąsiadów, którzy dokarmiali kota ? Wydawało się to jedynym sensownym rozwiązaniem. Według statystyk aż 43% osób dokarmia koty sąsiadów. Nie był to więc odosobniony przypadek, jednak jak wiemy – skończył się tragicznie .

Co może dziwić, mimo rekomendacji lekarza ich kot nadal wychodził na zewnątrz . Tłumaczyli się troską o pupila , który od zawsze mógł swobodnie biegać na zewnątrz. Sugerowali, że tkwiąc w mieszkaniu, pupil byłby nieszczęśliwy . Ich słowa mogą oburzać, kiedy weźmiemy pod uwagę to, jak skończyła się cała historia.

Chcieliśmy, żeby miał swobodę, był szczęśliwy i mógł wychodzić – mówi właściciel.

Tuxi nie przestał wychodzić na zewnątrz, jednak jego opiekunowie próbowali rozwiązać problem dokarmiania . Pukali do kolejnych drzwi sąsiadów i pytali, czy to oni dzielą się jedzeniem z mruczkiem. Nikt nie chciał się przyznać.

Sprawca nie przestawał dokarmiać pupila, który stale wychodził na zewnątrz. Niestety, zwierzakowi nie udało się zrzucić zbędnych kilogramów, zanim nie było za późno. Zanim odszedł z tego świata w wyniku eutanazji, doczekał się nowych problemów ze zdrowiem. Ze łzami w oczach opisują dzień, kiedy wiedzieli, że to już czas, żeby skrócić cierpienia ukochanego kota.

Tak więc, to było okropne. Zszedł po schodach i miałam wrażenie, że jest sparaliżowany od pasa w dół. Powlókł się do nas po schodach i od razu wiedziałam, co się stało. Ale najgorsze jest to, że nie wiemy, jak długo tak się zachowywał, ponieważ cały dzień nie było nas w domu. Nie jestem pewna, czy to udar, czy atak serca, ale wydaje mi się, że przez zakrzep krwi stracił władzę w tylnych nogach.

Dokarmianie zwierząt sąsiadów nie powinno być normą. "Nie rób tego!"

Strata ukochanego pupila odcisnęła piętno na całej rodzinie. Państwo Ward po siedmiu latach pogodzili się ze śmiercią Tuxiego, a swoją żałobę przekuli w działalność społeczną . Zaangażowali brytyjskie media do walki ze szkodliwym działaniem, jakim jest dokarmianie obcych zwierząt. Historia mruczka uświadamia, jakie okropieństwa możemy wyrządzić zwierzęciu, kierując się dobrą wolą .

Nie rób tego. Jeśli zobaczysz kota w swoim ogrodzie, który wygląda na chudego i myślisz, że nie jest karmiony, zabierz go do weterynarza. Niech przeskanuje go w poszukiwaniu chipa. Sprawdź, czy ma właściciela i czy się zagubił. Jeśli nie jest niczyją własnością, skontaktuj się z ratownikiem. Nie karm losowych kotów w swoim ogrodzie, zwłaszcza tych, które wyglądają na dobrze odżywione – apeluje kobieta.

Nie może się nadziwić wpisom w mediach społecznościowych, na które często trafia, w których ludzie wstawiają zdjęcia obcych kotów i mówią, że zaprosili je do środka i nakarmili . Nigdy nie wiadomo, czy szwendający się mruczek do kogoś należy i czy jest może na specjalnej diecie . Karmienie zwierząt, które nie wyglądają na niedożywione, nie powinno być tak upowszechnione. Rosnące wskaźniki otyłości wśród zwierząt mówią nam, że koty, które do kogoś należą, są zazwyczaj odpowiednio karmione, a często nawet przekarmiane . Nie potrzebna jest w tym wszystkim pomoc pobocznych osób.

Koty nie są jak psy. Koty opuszczają ludzkie ogrody. Eksplorują. Są ciekawskie. I to, że w Twoim ogrodzie jest kot, nie oznacza, że ​​nie ma on właściciela. To, że nie nosi obroży, nie oznacza, że ​​jest bezpański.

Właścicielka zmarłego mruczka podkreśla, że niektóre koty są wychodzące . Nie każdy błąkający się po osiedlu pupil jest bezpański . Wypuszczanie mruczków pozostaje tematem do dyskusji wśród kociarzy, jednak w tym przypadku nasuwa się jedno pytanie – skoro właściciele wiedzieli, że ich zwierzę jest dokarmiane przez sąsiadów, to dlaczego nie zamknęli go w domu ? Czy doczepienie do obroży karteczki z napisem “Nie dokarmiać, kot jest na diecie” było takie trudne? To, czy sąsiedzi przeczytaliby informację i się jej posłuchali, pozostaje kwestią drugorzędną. W całej historii oburzać może nie tylko dokarmianie cudzych zwierząt, ale też podejście właścicieli, którzy mimo śmiertelnego ryzyka, nadal puszczali kota samopas.

To, jak zinterpretujecie całą historię i czy będziecie po stronie opiekunów Tuxiego, należy już do Was. Śmierci pupila nic już nie cofnie, ale uświadamianie społeczeństwa może zapobiec kolejnym niepotrzebnym zgonom.

Źródło: lastampa.it, dailymail.co.uk