Uratowała kocię z ulicy, gdy jego mama nie przeżyła wypadku. Nie przewidziała, co wydarzy się w domu

Znaleziono go na poboczu. Obok leżało ciało jego potrąconej mamy

Jadąca samochodem kobieta zauważyła kociaka na poboczu drogi. Prawie przeoczyła mały kłębek futra leżący na asfalcie. Kiedy podeszła bliżej, z ulgą zobaczyła, że mały kotek oddycha . Widząc z oddali jego nieruchome drobne ciało, obawiała się najgorszego .

Rozejrzała się wokół i zobaczyła leżącą kilka metrów dalej kotkę. Mama miała mniej szczęścia niż dziecko, niestety nie wykazywała oznak życia. Sądząc po stanie, w jakim się znajdowała, została potrącona. Kierowca nie zatrzymał się i nie udzielił jej pomocy. Zostawił jej ciało na drodze tam, gdzie w nią uderzył.

Kruszynę przewieziono do lokalnego schroniska dla zwierząt, ale niestety nie znalazło się tam dla niej żadne miejsce. Znalazczyni nie poddawała się i zaapelowała do społeczności osób związanej z ratowaniem kotów . Był to strzał w dziesiątkę. Niemal natychmiastowo otrzymała pomoc od niestrudzonych miłośników kotów.

– W ciągu następnych godzin piękna grupa wolontariuszy zebrała się i zorganizowała , aby przywieźć do nas kociaka do Montrealu – relacjonuje Celine z Chatons Orphelins Montreal .

Kotek był w złym stanie. "Czuliśmy każdą kość w jego ciele, a na głowie miał kilka ran"

Znalezionego kociaka przetransportowano do kliniki weterynaryjnej. Desperacko potrzebował pomocy weterynaryjnej. Dzięki dobrze zorganizowanej pracy wolontariuszy, zadania podzielono. Część osób pojechała z kotkiem do kliniki, a reszta została na miejscu, gdzie go znaleźli . Uznano, że zwierzę prawdopodobnie nie było jedynym z miotu i przeszukiwano teren. Nie znaleziono jednak innych kociąt.

Zwierzę było wyczerpane, całą drogę do kliniki przespało. Kiedy zobaczyło, że zostało uratowane, mogło w końcu odpocząć. Sierść kociaka pokryta była brudem, a jego ciało było skrajnie wychudzone. Potrzebował, żeby ktoś się nim zaopiekował.

– Oszacowano, że kociak miał około pięciu tygodni i ważył zaledwie 348 gramów – mówi Celine. – Nazwaliśmy go Trooper. W takim stanie nie przeżyłby długo na zewnątrz. Miał szczęście, że został znaleziony w samą porę.

Jego waga byłaby odpowiednia dla 3-tygodniowego kocięta. On był natomiast prawie dwa razy starszy. Dlatego priorytetem było wykarmienie go i lekkie podtuczenie, żeby osiągnął zdrową dla swojego wieku wagę.

– Czuliśmy każdą kość w jego ciele, a na głowie miał kilka ran – mówi Celine. Bez szybciej reakcji wybawczyni kot umarłby na poboczu.

Kociak trafił do rodziny zastępczej, gdzie ze spokojem spędził pierwszą noc. Mógł odpocząć w ciepłym łóżeczku opatulony kocykiem. Celine, jego zastępcza mama, specjalnie wzięła w pracy wolne, żeby móc się nim zajmować. Wychudzony kociak potrzebował karmienia co trzy godziny.

– Po kilku dniach opieki w końcu zaczął samodzielnie jeść i pić – relacjonuje Celine. – Trooper to mały wojownik.

Kotka-seniorka zaopiekowała się kociakiem. Ta dwójka jest nierozłączna

Trooper nie lubił spać sam. Potrzebował czułości.

– Obudził się w środku nocy, miaucząc do swojej mamy.

Celine spędzała z nim tyle czasu, ile tylko mogła. Chciała, żeby kociak w końcu poczuł się bezpiecznie. Ułatwić to miała jej kotka-seniorka Marsha , która chętnie zaopiekowała się młodszym kolegą. Podała Trooperowi pomocną łapę, kiedy najbardziej tego potrzebował.

Opiekuńcza kotka-seniorka miała słabość do kociaków w potrzebie. Doskonale wiedziała, czego potrzebował Trooper. Dbała o niego i spędzała z nim czas. Para kotów zawsze spała razem, co było przeuroczym widokiem. Kociak był przeszczęśliwy, że udało mu się znaleźć kumpla. Przyjaźń z Marshą znacznie ułatwiła mu proces adaptacji do nowego otoczenia. Nie było szybszej drogi do wyzdrowienia niż poprzez całusy i przytulasy kotki-seniorki.

Trooper zyskał na wadze i w końcu wyglądał jak zdrowy kociak. Wróciły mu siły, które wykorzystywał na zabawy i psoty. Dzięki pomocy Marshy poczuł się pewniej w nowym otoczeniu i zaczął je eksplorować. Przeszedł długą drogę od znalezionego na poboczu kotka do pewnego siebie i pełnego charakteru mruczka.

Źródło: lovemeow.com