Wyszukaj w serwisie
Psy Koty Inne zwierzęta Nasze ZOO Pozostałe quizy
Swiatzwierzat.pl > Psy > Najbardziej zmodyfikowane psy. W niczym nie przypominają siebie sprzed 100 lat
Ewa Matysiak
Ewa Matysiak 08.06.2022 13:34

Najbardziej zmodyfikowane psy. W niczym nie przypominają siebie sprzed 100 lat

Mops
pexels/Steshka Willems

Hodowla psów znana jest od wieków, jednak to dopiero ostatnie stulecie znacząco wpłynęło na zmianę wyglądu u niektórych ras. Poznajcie siedem psich ras, które znacznie odbiegają od swoich przodków. To właśnie w ich geny człowiek ingerował najbardziej.

Psy są najbardziej zróżnicowanym pod względem cech fizycznych znanym gatunkiem ssaków na świecie. Na pytanie ile właściwie jest ras psów nie da się jednoznacznie odpowiedzieć. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) podaje, że obecnie istnieje ok. 340 różnych ras.

Jak człowiek zniszczył psa?

Nasi czworonożni przyjaciele różnią się pod wieloma względami - kształtem głowy, umaszczeniem, długością i rodzajem sierści, wielkością, temperamentem, charakterem czy dziedzicznymi problemami zdrowotnymi. Większość z nich rozpoznalibyśmy bez najmniejszego problemu, choć czasem aż dziw bierze, że to jeden i ten sam gatunek.

Istnieje jednak kilka szczególnie poszkodowanych przez hodowców ras psów. Na przestrzeni ostatnich 100 lat wiele czworonogów poddano modyfikacjom genetycznym, by ich fizjonomia była jak najdoskonalsza oraz wpasowywała się w najnowsze trendy i upodobania przyszłych właścicieli.

Mimo, iż nadrzędnym celem hodowców powinna być chęć podtrzymania najlepszych cech - zarówno fizycznych, jak i psychicznych - u psów, wystarczy porównać współczesny wygląd poszczególnych ras z ich przodkami, by podać tę motywację w wątpliwość.

Wskutek krzyżowania osobników o pożądanych cechach, nierzadko poprzez kojarzenie krewniacze lub chów wsobny, czworonogi zmieniły swój pierwotny wygląd, tracąc podobieństwo do swoich przodków. Co zyskały w zamian? Szeroką gamę zwyrodnień i chorób genetycznych.

Dziś część psich ras jest wynikiem intensywnej i wysoce selektywnej hodowli, która stała się dochodowym biznesem. Wszystko kosztem ich zdrowia i dobrobytu. Poniżej przedstawiamy zestawienie 7 ras psów, które mają najwięcej szkodliwych mutacji w swoich genach. W porównaniu ze zdjęciami ich przodków, drastyczna różnica w ich wyglądzie jest zauważalna gołym okiem.

1. Bulterier

Dawny bulterier był eleganckim psem o smukłej budowie ciała i prostokątnej kufie. W rezultacie celowej, długoletniej manipulacji genami podtrzymano niekorzystną mutację czaszki o jajowatym kształcie oraz wyrośnięcie nadmiarowych zębów. Przedstawiciele tej rasy cierpią również na częstą głuchotę i atopowe zapalenie skóry.

01

2. Basset hound

Jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych i posokowców, przeistoczyła się w zwierzę dotknięte karłowatością o wydłużonym tułowiu. Z tego powodu zdarzają mu się zwyrodnienia kręgosłupa. Co gorsza, ogromne opadające uszy naciągają skórę wokół oczu, przez co bassety często chorują na zapalenie spojówek. Mają one też problemy z nawracającymi infekcjami, które wywołane są przez bakterie beztlenowe rozwijające się pod uszami. 

02

3. Bokser

Wystarczyło 100 lat, by przednia część czaszki u bokserów nie tylko uległa skróceniu, ale też uniosła się do góry. Rezultat? Psy te bardzo źle znoszą zarówno niskie, jak i wysokie temperatury, a przez to są podatne na zapalenia górnych dróg oddechowych. Oprócz tego, niemal całkowicie utraciły zdolność efektywnej termoregulacji. Należą one także do grupy psów, u których najczęściej pojawiają się nowotwory.

Bokser

4. Owczarek niemiecki

Owczarkom niemieckim także szczególnie mocno oberwało się na przestrzeni ostatniego stulecia. Kiedyś uznawano je za postawne psy użytkowe, obecnie wiele z nich staje się niepełnosprawna w stosunkowo młodym wieku.

Dawniej podczas testów, jakie przechodziły psy tej rasy, zwierzęta miały za zadanie pokonać 2,5 metrową ścianę. Dziś taka aktywność jest poza ich zasięgiem. Efekt krzyżowania dążącego do uzyskania przygiętego tyłu sprawił, że przedstawiciele tej rasy cierpią na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, zapalenie kości i nowotwory.

Owczarek

5. Mops

Jedne z współcześnie najchętniej wybieranych psich ras są w rzeczywistości ofiarami kaprysów konsumentów. Czworonogi pochodzące z Chin niegdyś żyły w luksusie i przez 1000 lat były hodowane wyłącznie dla cesarzy oraz członków ich rodzin. Gdy opuściły dwór królewski, zagraniczni hodowcy postanowili pominąć ich "funkcjonalność" i skupić się na osiągnięciu pożądanego wyglądu.

Najbardziej charakterystyczną cechą mopsa jest jego ekstremalnie krótka kufa, czyli pysk. Z tego powodu psy te mają bardzo często problemy z oddychaniem oraz wypadaniem gałek ocznych, które wystają ze zbyt płytkich oczodołów i są narażone na urazy. Mopsy to rasa wyjątkowo chorowita zwłaszcza ze względu na budowę ich tchawicy i anatomiczne skrócenie szyi. Są także podatne na alergie.

mops

6. Jamnik

Chociaż krótkie łapy to poniekąd nieodłączna wizytówka jamników, jeszcze 100 lat temu umożliwiały im swobodne poruszanie się i uczestniczenie w polowaniach. Obecny ich wygląd to efekt mutacji prowadzącej do karłowatości. Płytki wzrostu w kościach łap przedwcześnie przestają być aktywne i chrząstki szybko twardnieją. Jamniki, zważywszy na swoją specyficzną budowę anatomiczną, jest też najbardziej ze wszystkich ras narażony na urazy, wypadanie dysku i zwyrodnienia kręgosłupa prowadzące do paraliżu. Stąd też wzięło się określenie "porażenie jamnicze", odnoszące się do dyskopatii, czyli choroby wynikającej ze zwyrodnienia tarczki międzykręgowej.

Jamnik

7. Buldog angielski

Buldoga angielskiego wyodrębniono z mastiffów ponad 1100 lat temu. Badanie przeprowadzone na próbie 180 psów w 2004 roku pokazało, że średni czas ich życia wynosi niewiele ponad 6 lat. To pokłosie zbytniej ingerencji człowieka w genetykę tych psów. Buldog to rasa brachycefaliczna, a więc taka, która charakteryzuje się krótką kufą i spłaszczonym pyskiem. Zwierzęta te mają problemy ze skórą, zaburzoną termoregulacją oraz wysoki współczynnik zachorowań na nowotwory. Z powodu swojej zwartej budowy cechuje je brak możliwości zadbania o higienę okolic odbytu i genitaliów.

Co wydaje się szczególnie okrutne z punktu widzenia ich hodowli, w części przypadków psy te nie mają nawet możliwości samodzielnego rozmnażania i zarówno podczas krycia, jak i porodu potrzebna jest pomoc weterynarza.

04

Dołącz do nas

Jeśli chcesz przedstawić nam swojego pupila lub masz ciekawą historię związaną ze zwierzęciem do opowiedzenia, napisz do nas na [email protected]. Pamiętaj też o dołączeniu do naszej grupy na Facebooku, gdzie możesz spotkać innych miłośników zwierząt - Kochamy Zwierzęta. Bądź z nami!

Źródło: W.E. Masona „Breeds of All Nations”, crazynauka.pl, kobieta.onet.pl, wiatrak.nl