Kiedy znaleziono je w torbie mamy, były niewiele większe od grochu. Teraz przypominają małe sarenki
Australijscy naukowcy przeprowadzili rutynowe badanie podopiecznych zamieszkujących tamtejszy rezerwat przyrody. Ku ich zdumieniu zwierzęta nie tylko przystosowały się do nowego środowiska, ale i zaczęły się rozmnażać. W torbach samic należących go gatunku narażonego na wyginięcie znajdowało się nowo narodzone potomstwo. Zwierzątka wyróżnia cętkowane futerko i bardzo słodkie pyszczki!
W torbach samic wiły się młode. Zwierzątka były wielkości fasolek
Królestwo zwierząt jest wypełnione niezliczoną liczbą fascynujących stworzeń, z których każde ma swój niepowtarzalny urok. Niestety utrata siedlisk, drapieżnictwo introdukowanych obcych gatunków i rozprzestrzenianie się chorób odcisnęły piętno na populacjach australijskich endemitów. Z następstwami szkodliwej działalności człowieka walczą naukowcy Mt Gibson Wildlife Sanctuary. To tam na świat przyszedł miot rzadkich i uroczo wyglądających ssaków, które ukryły się w torbie samicy.
Niełaz eukaliptusowy - co to za zwierzę?
Australia jest domem dla wielu zagadkowych stworzeń, a niełazy eukaliptusowe, zwane też quollami, nie są tu wyjątkiem. To gatunek drapieżnego ssaka, zaliczane do torbaczy. Stworzenia przynależne do tej grupy uważane są często za bardziej “prymitywne” w porównaniu z innymi ssakami, ponieważ rodzą młode we wczesnych stadiach rozwoju, po bardzo krótkiej ciąży trwającej od kilkunastu do kilkudziesięciu dni.
W przypadku niełazów samica zakłada gniazdo w dziupli drzewa, norach innych zwierząt bądź w powalonych kłodach. Ciąża trwa do 18 dni, a potomstwo pojawia się na świecie pomiędzy majem a wrześniem. W odróżnieniu od ssaków łożyskowych dalsze etapy rozwoju torbaczy przebiegają w marsupium, czyli tzw. torbie lęgowej samicy, a potomstwo osiąga samodzielność dopiero po upływie 6 miesięcy.
Dorosłe osobniki osiągają wielkość domowego kota, a ich futro jest koloru brązowego lub kasztanowatego i nakrapiane białymi kropkami. Niech nie zwiedzie Cię jego uroczy wygląd. Dzięki sztuce kamuflażu niełazy potrafią ukryć swoją obecność, co umożliwia im przetrwanie na wolności, a także skuteczne polowanie. Wszak stworzenia te są mięsożerne, a ich wszechstronna dieta obejmuje owady, małe ssaki, ptaki i gady. Z tego względu odgrywają kluczową rolę w kontrolowaniu populacji bezkręgowców.
Quolle w oku kamery. Zwierzęta są stale monitorowane
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje niełaza eukaliptusowego za gatunek bliski zagrożenia. Dlatego od czasu ponownego wprowadzenia populacji niełazów do rezerwatu przyrody Mt Gibson Wildlife Sanctuary, obszaru, na którym wcześniej te zwierzęta wymarły, ekolodzy z Australian Wildlife Conservancy ściśle monitorują osobniki za pomocą dronów i fotopułapek, a także podczas badań terenowych.
Jak widać na przykładzie narodzin kolejnego miotu, znalezienie małych torbaczy jest pozytywnym sygnałem świadczącym o tym, że programy ochrony i reintrodukcji gatunków zagrożonych wyginięciem działają i przynoszą zadowalające efekty.
Źródło: The Dodo, Australian Wildlife Conservancy
