Czy istnieją rasy psów, które nie uczulają? Poznaj 5 najlepszych pupili dla alergików

Alergia na psa - czym jest spowodowana?

Wbrew pozorom, to nie sierść futrzaków stanowi główne zagrożenie dla alergika, lecz wydzielina z gruczołów, które znajdują się w skórze psów. Substancja ta przykleja się do włosia zwierzęcia i przez to rozsiewa alergeny w otoczeniu, wywołując u wdychających i obcujących z nimi ludźmi reakcję alergiczną.

Kiedyś osoby zmagające się z uczuleniem musiały trzymać się na bezpieczną odległość, gdy tylko na horyzoncie pojawił się futrzasty zwierzak, by nie nabawić się kaszlu, wysypki, gorączki czy innych nieprzyjemnych dolegliwości związanych z bezpośrednim obcowaniem z alergenami występującymi w ich włosiu i naskórku. To już jednak przeszłość, a wyniki badań jasno wskazują, że nawet alergicy mogą się cieszyć z towarzystwa pupila pod warunkiem, że będzie on przedstawicielem konkretnej rasy.

Dzisiaj wiemy, że pomysł, by pupil i alergik mieszkali pod jednym dachem, jest niegroźny i możliwy do spełnienia. Istnieje bowiem kilka odmian czworonogów nazywanych potocznie "hipoalergicznymi", których naturalne włosie ma minimalny potencjał alergizujący.

Warto jednak zaznaczyć, że nie istnieją rasy, które w ogóle nie uczulają. Termin "ras hipoalergicznych" w kontekście psów zakorzenił się w powszechnej świadomości, jednak będzie on jedynie oznaczał, że są to przede wszystkim rasy z włosami lub z sierścią bez podszerstka bądź takie z rzadko wypadającą, krótką sierścią. Dotyczy on również zwierząt, które nie ślinią się obficie.

TOP 5 ras psów dla alergików

1. Pudel - Jest rasą występującą w kilku wielkościach, a ich przedstawiciele różnią się od siebie nie tylko rozmiarem, ale także charakterem. Warto podkreślić, że poza uroczym wyglądem przypominającym zabawki, pieski o wełnisty, kręconym włosiu mają jeszcze jedną nieocenioną zaletę - nie linieją. Oznacza to jednak, że właściciele muszą poświęcić swoim pupilom dużo uwagi w kwestii regularnej pielęgnacji. Codzienne szczotkowanie to absolutny obowiązek, zaś wizyta u groomera powinna mieć miejsce raz na 2-3 miesiące.

2. Shih-tzu - Niewielkie pieski o chińskim pochodzeniu są obdarzone pięknym, długim włosiem, które nierzadko występuje w łaciatej odmianie, ale przede wszystkim nie wypada. Ze względu na to, że pupile tej rasy nie mają podszerstka, pielęgnacja ich włosia potrafi być pracochłonna. Zabiegi kosmetyczne należy zatem przeprowadzać regularnie, tak jak w przypadku pudli.

3. Basenji  - Nie wszystkie psy dla alergików muszą być małych rozmiarów, czego przykładem jest ten zwierzak. Basenji nie mają podszerstka, przez co linieją mniej intensywnie. Ponadto, są zwierzakami, które w wielu aspektach przypominają koty, dlatego same potrafią zadbać o odpowiednią higienę. Pies tej rasy będzie codziennie wylizywać sobie sierść i myć się przy użyciu łap.

4. Sznaucer - Podobnie do pudli, sznaucery także występują w wielu rozmiarach. Znane są z charakterystycznej szorstkiej sierści, która wypada w mniejszym stopniu, niż u psów innych ras, oraz krzaczastej brody i brwi. Przeważnie sprawdzają się dla osób z łagodnymi objawami alergii na psy. Sierść należy często czesać, zaś samo strzyżenie powinno odbywać się raz na 2-4 miesiące.

5. Samojed - Średniej wielkości psiaki pochodzący z rejonów Syberii znane są z pięknej, białej szacie i także mogą sprawdzić się w roli towarzysza dla alergika. Mimo że mają bujną i miękką w dotyku sierść, która wychodzi garściami, to o dziwo ich naskórek nie złuszcza się tak intensywnie, co u psów innych ras. Warto pamiętać, że w przypadku samojedów ważne jest systematyczne wyczesywanie i suszenie w przypadku zmoczenia. Wytarcie tak gęstego futra z nadmiaru wody trwać może nawet kilka godzin.

Do powyższej listy zaliczają się również m.in. bichon frise, yorkshire terier lub maltańczyki.

Artykuły polecane przed redakcję Świata Zwierząt:

• Pięciolatka znęcała się nad kotem. Nagranie udostępniła jej 22-letnia opiekunka

• Pilnie potrzebna pomoc dla potrąconego kota. Brakuje pieniędzy na jego operację

• Sowa zamiast kota? Niecodzienne zwierzęta towarzyszące nie są łatwe w utrzymaniu

Źródło: pies.pl