Jak interpretować i radzić sobie z czkawką u psa? Może wyglądać zabawnie, lecz czasem niepokoi
Ze czkawką mierzą się nie tylko ludzie, ale też nasi pupile. Ofiarą czkawki padają często szczenięta, których organizm dopiero się rozwija, ale od czasu do czasu pojawia się ona też u dorosłych psów. Chociaż problem wydaje się błahy, a nasz czkający pupil może nawet wyglądać uroczo, nie możemy lekceważyć tego objawu. Czkawka może być symptomem poważnych chorób, zwłaszcza, jeśli występuje szczególnie często u psów dorosłych.
Skąd bierze się czkawka u psów?
Czkawka pojawia się, kiedy przepona, główny mięsień oddechowy, gwałtownie się kurczy. Przy mimowolnym odruchu wciągamy do płuc powietrze, a głośnia ulega zamknięciu, powodując charakterystyczny dźwięk. Dzieje się tak, kiedy nerw błędny lub nerw przeponowy wysyłają sygnały do mięśni oddechowych, żeby pracowały. Mechanizm działa tak samo u ludzi i u psów. Zazwyczaj taki atak czkawki nie trwa za długo, maksymalnie kilkanaście minut. Powinien zniknąć samoczynnie.
Czkawka u psa – przyczyny powstawania
Na szczęście tak jak i u ludzi, czkawka u psów jest zazwyczaj wywołana niegroźnymi czynnikami. Mogą wywołać ją nawet silne emocje, często te pozytywne. Szczególnie u szczeniaków bywa, że czkawkę powoduje silna ekscytacja zwierząt. Taki odruch jest raczej niegroźny i powinien zniknąć z wiekiem.
Czkawkę u psa może spowodować zbyt łapczywe picie lub jedzenie. Zwierzę połyka wtedy powietrze, które nadmiernie rozszerza żołądek. Powiększony narząd może podrażnić nerw błędny i doprowadzić do czkawki, w trakcie której zwierzę pozbywa się gazu. Podobnie pies zareaguje na podrażnienie dróg oddechowych.
Należy pamiętać, że szczenięta są szczególnie narażone na czkawkę. Ich małe organizmy dopiero uczą się, jak jeść i pić oraz miewają większe problemy z powstrzymywaniem emocji. W przypadku starszych czworonogów czkawka jest znacznie rzadszym odruchem. Uporczywe, ciągle powtarzające się ataki czkawki u dorosłego psa mogą być objawem problemów zdrowotnych.
Czkawka u psa – kiedy jest niebezpieczna?
Jak już wspomniano, czkawka u psa może być reakcją organizmu na podrażnienie dróg oddechowych. Bywa, że jest sygnałem, że zwierzę się krztusi. Wtedy często obok czkawki występują inne objawy – problemy z oddychaniem, niepokój i odruchy wymiotne. Nie można nigdy lekceważyć tej reakcji pupila, szczególnie w przypadku szczeniąt, które gryzą wszystko wokół i poznają tak świat.
Bywa, że czkawka jest symptomem choroby. Powinna martwić szczególnie u dorosłego psa. Jeśli ataki czkawki trwają dłużej niż kilkanaście minut lub zdarzają się regularnie, po kilkanaście razy na dobę, powinniśmy bliżej przyjrzeć się zdrowiu pupila. Poobserwujmy go i sprawdźmy, czy poza tym zachowuje się normalnie. Powinny nas zaalarmować problemy z oddychaniem, utrata apetytu czy apatia. Zwróćmy uwagę na wszelkie dolegliwości ze strony układu pokarmowego i oddechowego. Jakie problemy zdrowotne mogą wywołać czkawkę?
1. Problemy z układem trawiennym – winowajcą mogą być ciała obce, pasożyty lub choroby żołądka, wątroby czy trzustki. Zwróć uwagę na utratę apetytu, wymioty i biegunki oraz na wygląd stolca. Jeśli zauważysz w nim krew, pilnie skontaktuj się z weterynarzem.
2. Problemy z układem oddechowym – czkawka może występować w przebiegu zapalenia płuc, oskrzeli i astmy. Zwróć uwagę na to, czy pies ma kaszel lub kicha.
3. Słaba kondycja fizyczna – czkawka może być związana z wysiłkiem. Jeśli objaw ten pojawia się po dłuższym spacerze lub intensywnej zabawie, a pies przy tym ciężko dyszy, możliwe, że Twój pupil cierpi na nietolerancję wysiłku. To znaczy, że musimy poszukać głębiej leżącej przyczyny medycznej. Umówmy się do weterynarza i sprawdźmy, czy wszystko jest w porządku z sercem naszego pupila. Słaba wydolność może być także związana z szeregiem chorób metabolicznych.
4. Przegrzanie – zdarza się szczególnie często u ras brachycefalicznych, takich jak buldogi czy mopsy. Ze względu na ich szczególną budowę anatomiczną, ryzyko udaru cieplnego jest znacznie wyższe niż u innych psów. Dlatego jeśli czkawkę u psa obserwujemy w ciepły dzień, po dłuższym przebywaniu na słońcu, reagujmy od razu. Udar cieplny stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia pupila.
Należy przede wszystkim pamiętać, żeby nie diagnozować pupila na własną rękę. Jako właściciele najlepiej znamy zachowania naszego psa i wiemy, kiedy coś dzieje się nie tak. Możemy pomóc weterynarzowi w procesie diagnozy, opisując problemy zdrowotne pupila czy ostatnie zmiany w zachowaniu.
Źródło: psy.pl, kakadu.pl
