Rozstanie a opieka nad wspólnym zwierzęciem. Komu przysługuje?

Darcie kota o kota. Jak ustalić, kto zabierze ze sobą zwierzaka?

Co zrobić w sytuacji, gdy żadna ze strony nie chce zrzec się opieki nad zwierzątkiem domowym i chce zatrzymać je przy sobie? Chociaż zwierzę zdecydowanie nie jest rzeczą, to w świetle polskiego prawa stosują się do niego przepisy odnoszące się do rzeczy. Zgodnie z art. 1 ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21.08.1997 (Dz.U.2019.122) „zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę”. Ten sam przepis, w ust. 2 doprecyzowuje, że „w sprawach nieuregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy”.

Oznacza to, że w obrocie cywilnoprawnym, czyli np. przy rozstaniu, zwierzę należy potraktować jako rzecz ruchomą, wchodzącą w skład majątku, która podlega podziałowi. Pamiętajmy przy tym, że wpis do książeczki zdrowia zwierzęcia, gdzie widnieje imię i nazwisko osoby uznanej za właściciela, nie jest wystarczającym dowodem na przynależność do jednej ze stron.

Kwestia ustalenia, przy kim zostanie pies, kot, czy inne zwierzątko, jest jednoznaczna, jeśli jedna ze stron zakupiła go z majątku osobistego w trakcie relacji, bądź zanim weszła w związek małżeński. Wówczas nie istnieją żadne przesłanki do uznania, że nie jest jego pełnoprawnym właścicielem.

Umowa adopcyjna zawarta pomiędzy schroniskiem a prywatną osobą również może pomóc w ustaleniu, przy kim zostanie zwierzę na wypadek rozstania. Pracownicy informują, że w momencie zawarcia umowy na dokumentach widnieje zawsze tylko nazwisko jednej osoby.

Do kogo faktycznie należy opieka nad zwierzęciem po rozstaniu?

Problem pojawia się wtedy, gdy zwierzę zostało zakupione ze wspólnych środków. Oprócz podejścia zakładającego, że zwierzę zostanie potraktowane jako składnik majątku wspólnego i ulega podziałowi, nie zapominajmy, że istnieje jeszcze jeden ważny czynnik mogący wpłynąć na decyzję sądu. Mowa o przywiązaniu oraz więzi emocjonalnej z opiekunem.

Skutki kryzysu relacji oddziałują na wszystkich członków rodziny, lecz w takich sytuacjach należy pamiętać, że to dobro zwierzaka powinno być kwestią priorytetową. Odegranie się na byłym partnerze poprzez odebraniu mu ukochanego zwierzęcia najpewniej odbije się na kondycji psychicznej niewinnego stworzenia. Przymusowa zmiana otoczenia czy dotychczasowych nawyków, z niezrozumiałych dla niego powodów, może wywołać u zwierzęcia smutek, tęsknotę, ból, a nawet spowodować wystąpienie zaburzeń depresyjnych.

Osoba walcząca o opiekę nad czworonogiem musi przede wszystkim udowodnić, że ma wystarczającą ilość czasu na właściwe zajęcie się pupilem, czyli długie spacery i niezbędne aktywności, ale także nie powinna pozostawiać go na długie godziny samego w domu.

Szala zwycięstwa może przechylić się na jedną ze stron również ze względu na dzieci, dla których obecność zwierzęcia w domu może mieć pozytywny wpływ na ich wychowanie i rozwój. Tak, jak w przypadku naprzemiennej opieki nad dziećmi z byłym partnerem, dzielenie obowiązków dotyczących zwierzęcia może okazać się koniecznym rozwiązaniem. Zabieranie zwierzaka do siebie, na weekendy czy wakacje może przynieść korzyści dla obu stron.

Źródło: infor.pl

Dołącz do nas

Jeśli chcesz przedstawić nam swojego pupila lub masz ciekawą historię związaną ze zwierzęciem do opowiedzenia, napisz do nas na [email protected]. Pamiętaj też o dołączeniu do naszej grupy na Facebooku, gdzie możesz spotkać innych miłośników zwierząt - Kochamy Zwierzęta. Bądź z nami!

• Kot zlokalizowany w rurze ciepłowniczej. Akcja ratunkowa trwa już 10 dzień

• Za tęczowym mostem. Jak i gdzie godnie pochować zwierzątko domowe?

• Halloweenowa zagadka dla spostrzegawczych. Czy potrafisz znaleźć kotka wśród nietoperzy?