Jak bezpiecznie usunąć źle wyrwanego kleszcza? Zastosuj ten trik, nigdy więcej nie popełnisz błędu
Zmiany klimatyczne i rosnące temperatury sprawiają, że kleszczy z roku na rok jest coraz więcej. Skraca się też ich okres hibernacji, który zwykle trwa od listopada do marca. Rośnie więc szansa na to, że ze spaceru nasz pupil wróci z przykrą niespodzianką. Kleszcze odpowiadają nie tylko za utratę krwi, ale też szereg odkleszczowych chorób, także u zwierząt. Dlatego tak ważne jest sprawne usunięcie pasożyta.
Poprawne usunięcie kleszcza nie jest jednak łatwe. Częstym błędem jest nieusunięcie całego ciała zwierzęcia lub przypadkowe urwanie go. Co zrobić, jeśli próba wyrwania kleszcza naszemu pupilowi skończyła się porażką? Czy jest to powód do paniki?
Dlaczego kleszcze są groźne?
Kleszcze to pajęczaki z rzędu roztoczy, a ich krewnym jest roztocze kurzu domowego. Są to pasożyty zewnętrzne, które żywią się krwią i potrzebują jej do przeżycia. W momencie ugryzienia kleszcz uwalnia do ciała żywiciela substancje chemiczne, które powodują rozpad czerwonych krwinek, oraz substancje znieczulające. Sprawiają one, że zwierzę nie wie, że na jego ciele znajduje się pasożyt. Daje mu to odpowiedni czas na posiłek.
Wraz ze śliną kleszcze przenoszą szereg chorób, m.in. boreliozę, babeszjozę, erlichiozę czy anaplazmozę. Dlatego tak ważne jest, żeby szybko znaleźć bytującego na zwierzęciu kleszcza i usunąć go. Im dłużej pasożyt znajduje się w skórze, tym większa szansa na zakażenie. Najlepiej usunąć kleszcza w ciągu 24 godzin – krętek boreliozy odpowiedzialny za zakażenie wprowadzany jest do organizmu dopiero po upływie ok. doby od ugryzienia.
Bezdomna kotka przynosi rodzinie z sąsiedztwa swój największy skarb. Teraz nie mieli serca jej wypuścićJak bezpiecznie usunąć kleszcza?
Kiedy znajdziemy u naszego pupila kleszcza, powinniśmy natychmiastowo go usunąć. Po kształcie pasożyta możemy zobaczyć, czy jest najedzony – będzie wtedy bardziej okrągły i wypukły.
Wszystkie czynności przeprowadzamy w rękawiczkach. Kleszcza najlepiej usunąć za pomocą haczykowato zakrzywionej pęsety lub specjalnego plastikowego haczyka do usuwania kleszczy. Na rynku istnieje szereg produktów do tego celu (tzw. kleszczołapek), w które warto się zaopatrzyć. Jeśli wątpisz w swoje zdolności manualne, warto użyć specjalnej strzykawki do usuwania kleszczy. Jej konstrukcja sprawia, że o wiele trudniej popełnić jest błąd przy usuwaniu i urwać pasożyta. Tego typu produkty dostępne są w aptekach i sklepach z akcesoriami dla zwierząt. Na tych produktach nie warto skąpić – eksperymenty z różnymi domowymi przyrządami często źle się kończą, a zdrowie naszego zwierzęcia warte jest więcej niż parę złotych.
W przypadku korzystania z gotowych zestawów należy postępować zgodnie z instrukcją. Trzeba pamiętać, żeby nie naciskać na odwłok kleszcza – spowoduje to wymioty i wyrzut śliny, a w rezultacie zwiększy ryzyko zakażenia chorobami. Nie należy też smarować kleszcza alkoholem czy tłuszczem, żeby go nie drażnić. Zabieg powinien być prosty i szybki. Po usunięciu kleszcza miejsce dezynfekujemy i obserwujemy, czy nie pojawi się rumień.
Wyciągniętego kleszcza można umieścić w pojemniczku i zanieść na badania do kliniki weterynaryjnej. W ten sposób upewnimy się, czy pasożyt nie był zakażony i czy coś zagraża zdrowiu naszego psa.
Źle wyrwany kleszcz – jak usunąć resztę ciała?
Czasem próba usunięcia kleszcza kończy się tym, że w skórze nadal pozostaje fragment jego ciała. Jak postąpić w takim przypadku? To zależy. Jeśli pozostały fragment jest bardzo mały i np. w skórze pozostaje kawałek aparatu gębowego czy noga, przy zastosowaniu wszystkich opisanych kroków i odpowiedniej dezynfekcji wszystko powinno być w porządku.
W przypadku, gdy wykręcimy kleszczowi głowę, możemy spróbować usunąć jej resztki pęsetą. Podstawą powinno być znowu założenie rękawiczek i odpowiednia dezynfekcja po zabiegu. Jeśli nie umiemy zrobić tego samemu, dla pewności lepiej udać się do weterynarza. Według niektórych już sama operacja usunięcia odwłoku powinna wyeliminować zagrożenie, jednak lepiej dmuchać na zimne, niż później martwić się smutnymi konsekwencjami.
Źródło: fera.pl, stoppasozytom.pl
