Wyżeł słowacki szorstkowłosy – młoda rasa psów ze Słowacji

Krótka historia wyżła słowackiego szorstkowłosego

Pies ten powstał w drugiej połowie dwudziestego wieku w wyniku zaplanowanej hodowli. Celem Kolomana Slimaka było stworzenie wszechstronnego i posłusznego psa myśliwskiego, który będzie mógł pracować w każdych warunkach – w lesie, w polu i w wodzie. Do krzyżówki kynolog wykorzystał wyżła weimarskiego, którego krzyżował z rasami szorstkowłosymi, przede wszystkim z czeskim fouskiem oraz pudelpointerem i niemieckim wyżłem krótkowłosym. Najwięcej cech wyżeł słowacki szorstkowłosy odziedziczył po wyżle weimarskim i to do tego stopnia, że kiedy potencjalni nabywcy sprawdzają rodowód ohara (ohar to alternatywna nazwa tej rasy), najczęściej decydują się na kupno jeśli jednym z rodziców psa jest właśnie weimarczyk.

Do 1973 roku wyżeł słowacki szorstkowłosy był określany w księgach hodowlanych jako wyżeł weimarski szorstkowłosy. Pod obecną nazwą wyżeł słowacki szorstkowłosy został uznany przez FCI w 1985 roku. To zamieszanie z nazwami i rodowodem powoduje, że pies ten w języku angielskim jest znany pod czterema różnymi określeniami. Rasa ta nie jest szczególnie popularna poza granicami Słowacji i powszechnie jest uważana za unikalną.

Wyżeł słowacki szorstkowłosy jest ceniony przede wszystkim za swoje cechy użytkowe w dziedzinie myślistwa. O jego wszechstronności wspomnieliśmy już wyżej. Znany jest również z tak zwanej twardej stójki oraz szukania i aportowania, które ćwiczy z powodzeniem od wczesnych lat szczenięcych. Psy te znakomicie pracują w wodzie i są świetnymi pływakami.

Najważniejsze cechy wyglądu wyżła słowackiego szorstkowłosego

Według klasyfikacji FCI wyżeł słowacki szorstkowłosy należy do grupy wyżłów i sekcji wyżłów kontynentalnych. Rasa ta podlega próbom pracy. Jego wysokość zamyka się w przedziale 57-64 cm dla suk i 62-68 cm dla psów, a waga 25-30 kg dla obu płci.

To pies średniej wielkości o mocnej budowie i szlachetnej sylwetce, której kształt wpisuje się w prostokąt. Głowa jest długa i proporcjonalna do wielkości psa, czaszka prostokątna, stop średnio zaznaczony. Kufa szeroka, nie za długa, nos duży o barwie ciemniejszej od umaszczenia. Oczy mają kształt migdała i bursztynowy kolor. Uszy są średniej długości, wysoko osadzone i zaokrąglone na końcach, opadają swobodnie wzdłuż głowy. Zęby silne i dobrze rozwinięte, szczęka z nożycowym zgryzem.

Szyja średniej długości i dobrze umięśniona, klatka piersiowa owalna i proporcjonalna do ciała. Grzbiet prosty i muskularny, zad szeroki, lędźwie solidnej budowy. Ogon psa jest wysoko osadzony i noszony poziomo. W stanie spoczynku zwisa swobodnie w dół. Bywa kopiowany do połowy długości tam, gdzie nadal można uprawiać ten proceder. Kończyny są proste, pionowe i równoległe, dobrze umięśnione.

Umaszczenie wyżła słowackiego szorstkowłosego jest szare w wielu odcieniach: brązowawym, mysim, srebrzystym. Dopuszczalne są białe znaczenia na kończynach i klatce piersiowej oraz szara maść z białymi łatami.

Szata jest gęsta, twarda i prosta i dobrze przylega do ciała. Gęsty podszerstek zapewnia psu wodoodporność. Ogon jest dobrze owłosiony, na kufie psa jest charakterystyczna szorstka broda, a nad oczami krzaczaste szorstkie brwi.

Charakter i szkolenie wyżła słowackiego szorstkowłosego

Wyżeł słowacki szorstkowłosy to pies o zrównoważonym charakterze, który nie jest ani agresywny, ani bojaźliwy. Jest też inteligentny i przyjazny, ale nie okazuje silnie uczuć, jak potrafią to niektóre inne wyżły. Jest łatwy w ułożeniu, co jest zasługą pracy nad tą rasą Kolomana Slimaka, który chciał aby psa mogli szkolić nawet mało doświadczeni przewodnicy.

Podczas szkolenia wyżła słowackiego szorstkowłosego należy stosować łagodne metody, nie znosi on brutalności i ciężkiej ręki u przewodnika. Przy jego charakterze takie metody się nie sprawdzą i mogą skutkować u psa psychicznym urazem. Wystarczy konsekwencja wsparta pozytywnym wzmocnieniem i szkolenie powinno przebiegać bez problemów. Warto ćwiczyć z psem komendę przywołania w formie polecenia głosowego lub z pomocą gwizdka, ponieważ jak każdy pies z silnym instynktem myśliwskim, także ten lubi wybrać się na samowolną wycieczkę.

Aktywności wyżła słowackiego szorstkowłosego

Psy te są z reguły spokojne w domu, ale bardzo aktywne na zewnątrz, szczególnie jeśli mogą pełnić funkcję psa pracującego. Jeśli jednak wyżeł słowacki szorstkowłosy trafi na właścicieli, którzy nie parają się myślistwem, trzeba w zamian zapewnić mu codzienną, solidną dawkę aktywności.

Nie wystarczą tu zwykłe, piętnastominutowe spacery, wyżeł ten potrzebuje znacznie dłuższego okresu aktywności podczas spaceru, przynajmniej jeden z nich powinien trwać godzinę lub dłużej. Warto z psem poznawać nowe miejsca, wybrać się nad wodę, która jest jego żywiołem i generalnie spędzać ten czas na rozległych przestrzeniach.

Podczas spacerów trzeba dbać o rozwój psychofizyczny psa. Czasem wystarczy do tego intensywna zabawa w aportowanie, ale sprawdzą się także popularne formy rozrywek kynologicznych jak agility, canicross i tropienie sportowe.