Wścieklizna u psa – objawy, leczenie, postępowanie

Wścieklizna – czym jest i jak się zarazić?

To niebezpieczna, wirusowa choroba zakaźna zwierząt, która może przenieść się także na człowieka. W 100% jest śmiertelna, a rocznie wciąż umiera na nią około 60 000 ludzi. Sama nazwa „wścieklizna” wywodzi się od jednego z objawów – zwierzęta są agresywne, pobudzone. Czasami stosuje się nazwę wodowstręt, gdyż innym objawem są mimowolne skurcze mięśni na widok i dźwięk wody.

Wściekliznę wywołuje wirus Rabies virus występujący w 7 biotypach. Mimo że jest wrażliwy na wysokie temperatury i słońce, to doskonale znosi niskie temperatury i procesy gnilne, przez co długo jest w stanie przetrwać w padlinie – stąd też najczęściej do zakażeń dochodzi wśród padlinożerców.

Najczęściej chorobę przenoszą: lisy, jenoty, borsuki i nietoperze, ale przypadki zdarzają się także wśród roślinożerców, do których zalicza się zajęczaki.

Wirus jest wrażliwy na wysoką temperaturę i światło słoneczne, jednak dobrze znosi niskie temperatury i procesy gnilne, dzięki czemu może długo przetrwać w padlinie. Do zakażenia dochodzi poprzez pokąsanie, oślinienie. Zdarza się także zakażenie na drodze kropelkowej oraz po przeszczepie, jeśli u zmarłego nie rozpoznano wścieklizny.

Choć udało się wyleczyć kilku pacjentów zarażonych wirusem wścieklizny, to pomimo zastosowania tej samej metody u innych – nie udało się ocalić ich życia. Zwierzęta zaś po kontakcie z innym zwierzęciem podejrzanym o wściekliznę izoluje się i poddaje 15 dniowej kwarantannie. Jeśli zostanie u nich rozpoznana wścieklizna, nie podejmuje się leczenia.

Jakie są objawy wścieklizny u psa?

W przypadku zarażenia się wścieklizną, następuje okres intubacji, która u psów może trwać nawet do miesiąca. Po tym czasie występują objawy, które prowadzą do śmierci psa w przeciągu tygodnia. Wyróżnia się dwie postacie wścieklizny u psów:

- gwałtowa, szałowa – ma ona trzy stadia. W pierwszym dochodzi do zmian w zachowaniu psa, w drugim do wzrostu agresji, pojawia się charakterystyczny ślinotok, w końcowej zanika agresja, ale pojawiają się zaburzenia koordynacji ruchu, drgawki.

- porażeniowa – po bezobjawowej intubacji dochodzi do nagłego wzrostu agresji i drgawek powodujących zanik mięśni.

Warto nadmienić, że jednym z często ignorowanych objawów, który pojawia się najwcześniej, może być światłowstręt.

Wścieklizna u psa – jak ją leczyć?

Jedyną metodą zmniejszającą ryzyko zachorowania na wściekliznę jest szczepienie. Do tej pory nie znaleziono skutecznego leku, który pomógłby zakażonym ludziom i zwierzętom w powrocie do zdrowia.

Z tego też powodu szczepienia na wściekliznę w wielu krajach są obowiązkowe – dotyczy to obszarów przede wszystkim wiejskich, w których kontakt z dziką zwierzyną jest nieunikniony. W celu zapobiegania rozprzestrzeniania się wścieklizny szczepionki są również rozrzucane w lasach – dzięki czemu rozwój wirusa nie jest aż tak potężny.

Wścieklizna u psa – co zrobić, gdy ugryzie nas pies?

Nie każde ugryzienie przez psa wiąże się ze wścieklizną. Jeśli do zdarzenia doszło z udziałem naszego pupila, ważny jest wywiad przeprowadzony z weterynarzem, to on może zlecić skierowanie na szczepienie. Inna sytuacja jest w przypadku psa nieznanego, z właścicielem którego też nie możemy się skontaktować – w takim wypadku lekarz pierwszego kontaktu prawdopodobnie wypisze nam skierowanie na szczepienie.

Szybkość działania jest tu bardzo ważna, gdyż zapobiec rozwojowi choroby można tylko i wyłącznie przed wystąpieniem pierwszych objawów.

Wciąż wielu właścicieli zastanawia się, czy warto szczepić psa przeciwko wściekliźnie. W Polsce już dawno nie zanotowano przypadku człowieka, który zmarłby na skutek zakażenia. Jednak tak niska liczba zakażeń związana jest z obowiązkiem szczepień, które zmniejsza ryzyko zachorowalności. Decyzja zostaje po stronie właściciela, ale pamiętajmy że jest to choroba nieuleczalna!