Wnętrostwo u psa – co to jest?
U niektórych psów zstąpienie jąder trwa nawet kilka tygodni. Zdarzają się jednak przypadki gdy nie następuje to w ogóle. Mamy wtedy do czynienia z wnętrostwem – czym jest i czy trzeba postępować z naszym pupilem w szczególny sposób?
Wnętrostwo u psa – co to jest?
Płeć szczeniaków ciężko jest odróżnić ponieważ rodzą się one z niezstąpionymi jądrami. Pojawiają się one z czasem – koło 6-8 miesiąca. Są jednak przypadki gdy nie pojawiają się one w ogóle – wtedy mówimy o wnętrostwie. W takim wypadku konieczna jest wizyta u weterynarza.
Jeśli do 4 miesiąca jądra nie pojawią się w mosznie, prawdopodobnie nie pojawią się w ogóle. Nie oznacza to, że go nie ma – po prostu znajduje się w innej lokalizacji. Najczęściej jest to jama brzuszna, pachwina, podskórnie w okolicach moszny.
Zdarza się też jądro wędrujące – jest to przypadłość głównie młodych psów, których jądra są na tyle małe że są w stanie przechodzić wielokrotnie przez kanały.
Co jest przyczyną wnętrostwa u psa?
Najczęstszą przyczyną wnętrostwa jest genetyka, choć wpływ na to mają także niektóre czynniki środowiskowe – w tym pestycydy. Najczęściej problemem dotknięte są psy rasowe, w tym m.in. owczarki niemieckie, maltańczyki czy jamniki. To, że wnętrostwo dotknęło ojca nie oznacza że dotknie też syna.
Istnieje jeden objaw choroby a jest nim po prostu brak jądra. I o ile rozpoznanie wnętrostwa jest proste, o tyle lokalizacja jąder może być znacznie trudniejsza. W prostych przypadkach do rozpoznania dochodzi poprzez wymacanie, ale czasem stosuje się także USG lub tomografię komputerową.
Do czego prowadzi wnętrostwo u psa?
Pies dotknięty wnętrostwem może być niepłodny – dotyczy to przede wszystkim tych samców, których oba jądra utknęły w innym miejscu. Pies z jednym jądrem pozostaje płodny, choć znacznie zmniejsza się ilość plemników.
Wnętrostwo leczy się poprzez kastrację. To najlepsze rozwiązanie, ponieważ nieleczone może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych:
- nowotworu jądra
- skrętu jądra.
Oprócz tego wystąpić mogą problemy behawioralne, co spowodowane jest wysokim stężeniem testosteronu. Choć może wydawać się to niegroźne, to prowadzi do niekontrolowanych wybuch agresji.
Choć pies dotknięty wnętrostwem wciąż może być reproduktorem, to pozostaje pytanie czy na pewno powinien nim zostać. Jak wiadomo podłoże tej choroby jest głównie genetyczne, a więc ta dysfunkcja przekazywana będzie kolejnym pokoleniom.
Uznanie psa dotkniętego wnętrostwem może być uznana tylko w szczególnych przypadkach – np. gdy zależy nam na podtrzymaniu konkretnych cech lub uratowaniu rasy. Co ciekawe, jeśli posiadamy psa z hodowli – możemy ubiegać się o odszkodowanie.
Wnętrostwo u psa nie jest problemem niosącym za sobą ryzyko śmierci, ale może wiązać się z napadami agresji. Rozwiązanie warto znaleźć we współpracy z weterynarzem, dzięki czemu zarówno my jak i pupil po prostu będziemy cieszyć się życiem.
