Dlaczego psy i koty się nie lubią? Powody wcale nie są oczywiste
Pies i kot to dwa gatunki zwierząt, które są dla siebie jak ogień i woda - taka opinia panuje wśród zaskakująco wielu osób, w tym również właścicieli zwierzaków. Oba gatunki są wyjątkowo przywiązane do człowieka za sprawą procesu udomowienia setki lat temu.
Jednakże, dlaczego wzajemna niechęć psów i kotów jest w nich tak głęboko zakorzeniona? Jakie są powody rzekomej "nienawiści" u tych czworonogów? Odpowiedzi na te pytania mogą być wielkim zaskoczeniem.
Co sprawia, że psy i koty się nie lubią? Odpowiedzi jest kilka
Nasuwa się następujące pytanie: skąd w słodkich pupilach tyle złości, gdy tylko w pobliżu pojawi się odwieczny wróg obcego gatunku?
Psom zdarza się ganiać za kotami, zaś one równie często wystawiają pazurki, gdy tylko na horyzoncie pojawi się psiak. W takich chwilach nie wolno zapominać, że oba gatunki odziedziczyły po swoich przodkach instynkt łowiecki: psy po wilkach, zaś mruczki po dzikich kotach. W zależności od osobnika, instynkt może być słaby, umiarkowany, bądź wysoki, co ma ogromny wpływ na jego codzienne zachowanie.
Jednakże, dlaczego to psy stosunkowo częściej gonią koty? Przyczyną jest początkowy sygnał, który kot wysyła psu nieświadomie. Chodzi o szybki i gwałtowny ruch, który w mig pobudza w psiakach wrodzony instynkt myśliwego i zachęca je do ekscytującej pogoni za ofiarą.
Co ciekawe, ten sam sygnał wysyłany przez szczury czy myszy prowokuje koty do ataku. Należy zrozumieć, że pewne cechy u zwierzaków są niemożliwe do natychmiastowego skorygowania, dlatego szkolenie może potrwać długi okres czasu.
Komunikacja jest kluczem
W następnej kolejności warto zrozumieć język, jakim posługują się koty i psy. Psy i koty do komunikowania się między sobą używają zarówno dźwięków, jak i mowy ciała, mimiki, postawy czy ruchów ogona.
Właściciel powinien przyjrzeć się mowie ciała obu zwierzaków, aby zrozumieć, że posługują się nią w zupełnie odmienny sposób. Przykładowo, machanie ogonem jest u psów wyrazem podekscytowania, choć koty robią to tylko wtedy, gdy narasta w nich poczucie irytacji, natomiast pies, który chce pokazać podporządkowanie, przewraca się na grzbiet i wystawia nieosłonięty brzuch. W interpretacji mruczka jest to wstęp do ataku z użyciem wszystkich czterech łap i pazurów. Nieprawidłowe zrozumienie intencji przedstawiciela obcego gatunku może doprowadzić do konfliktu.
Oprócz tego, istnieje jeden dźwięk, którego znaczenie jest uniwersalnie zrozumiałe dla obu gatunków. Chodzi oczywiście o warczenie, które jest swoistym sygnałem alarmowym powiązanym ze strachem czy agresją. To oczywista informacja, że zwierzę dopuści się ataku, jeżeli przeciwnik nie przestanie zachowywać się w niepożądany sposób. Odważne kociaki mogą spróbować walczyć o pozycję w hierarchii i przyjąć wyzwanie do walki, co jedynie napędza spiralę niechęci pomiędzy dwoma gatunkami.
Skoro już wiadomo, co jest przyczyną sporu pomiędzy naszymi milusińskimi, a w domu wciąż nie panuje zgoda to zalecamy, aby zwrócić się o pomoc do zwierzęcego behawiorysty, który zadba o to, aby topór wojenny pomiędzy psem i kotem został raz na zawsze zakopany.
źródło: maxizoo.pl, psy-pies.com
