Dlaczego pies się uśmiecha? Dowiedz się, co oznaczają różne miny czworonoga
Dlaczego pies się uśmiecha? Zdania na temat tego, czy psy faktycznie są w stanie posługiwać się ułożeniem pyszczka, by wyrazić swoje emocje lub przekazać coś człowiekowi są podzielone. Zdaniem wielu naukowców, choć mina psa, unoszącego do góry kącki warg i szczerzącego się w podobnym do uśmiechu grymasie nie pełni tej samej roli, co podobny gest u ludzi.
Dlaczego pies się uśmiecha?
Dla wielu ras, na przykład golden retrieverów taki wyraz twarzy jest naturalny i neutralny. Nie wyraża żadnych emocji, a pozwala im dyszeć, by się schłodzić lub wyładować emocje. Nie każdy zwierzak wygląda jednak tak przyjaźnie, gdy otwiera pyszczek.
Skąd więc wzięło się przekonanie, że psy są zdolne do uśmiechania się, by wyrazić emocje? Nawet jeśli na poziomie świadomym zdajemy sobie sprawę z tego, że mowa ciała i mimika zwierząt mogą być zupełnie inne od ludzkiej, często patrzymy na ich gesty ich zachowania przez pryzmat naszych.
- Nie mam problemu z przydzielaniem niektórym zachowaniom etykiet, jednak jako naukowiec pytam: „Skąd to wiemy?”. Nie mamy żadnych naukowych dowodów, które jasno powiedziałyby nam, co ta mimika właściwie oznacza. Problem polega na tym, że naszymi narzędziami badawczymi są zazwyczaj subiektywne odczucia, połączone z ludzką tendencją do antropomorfizacji - stwierdziła Juliane Kamiński z Uniwersytetu Portsmouth, jak cytuje portal psy.pl.
Nie oznacza to jednak, że psy nie wysyłają nam sygnałów i komunikatów za pomocą swojej mimiki. Zazwyczaj jednak są one dużo subtelniejsze. Wiele mówi nam postawa ciała czworonoga, jego ogon oraz oczy.
Psy potrafią komunikować się z nami poprzez spojrzenia
Z badań psychologów i lingwistów wynika, że jednym z podstawowych sposobów na komunikację między ludźmi a psami są właśnie spojrzenia. W ciągu 30 tysięcy lat, które te zwierzęta spędziły u boku człowieka, wykształciły pewne sposoby na przekazywanie nam próśb i komunikowanie potrzeb.
W czasopiśmie naukowym Current Biology ukazało się badanie przeprowadzone na psach i wilkach. Przed zwierzętami stawiano pojemnik z jedzeniem, do którego nie mogły się dostać. Dzikie drapieżniki, po kilku próbach otwarcia go spuszczały głowy i odchodziły.
Psy natomiast, gdy orientowały się, że same nie będą w stanie sprostać temu wyzwaniu, patrzyły na ludzi błagalnym wzrokiem, licząc, że ci pomogą im dostać się do znajdujących się w środku przysmaków.
Z innych badań, przeprowadzonych na czworonogach znajdujących się w schroniskach wynika, że zwierzęta delikatnie unoszące brwi, robiąc "szczenięce oczy" miały dużo większą szansę na adopcję. Ludzie opisywali je jako "słodsze i bardziej przyjazne" od tych, które tego nie robiły.
Zobacz zdjęcie:
źródło: focus.pl, psy.pl
