Owczarek kaukaski: pies, który budzi respekt

Owczarek kaukaski – historia rasy

Owczarek kaukaski to rasa naturalna, towarzysząca od wieków pasterzom z rejonu Kaukazu (współcześnie Gruzja, Armenia i Azerbejdżan). Za przodka ma zapewne mastifa tybetańskiego. Potężne i wytrzymałe owczarki kaukaskie wykorzystywano do obrony stad oraz domostw przed drapieżnikami i złodziejami.

Po rewolucji komunistycznej i powstaniu Związku Sowieckiego owczarkami kaukaskimi zainteresowali się hodowcy rosyjscy i zaczęli rozmnażać te psy na użytek Armii Czerwonej i służb bezpieczeństwa. Budzące respekt owczarki kaukaskie miały pilnować porządku w państwach Bloku Wschodniego, zwłaszcza na newralgicznej granicy między Berlinem Wschodnim i Zachodnim. Owczarki kaukaskie pilnowały, by obywatele NRD z nadmiaru komunistycznego szczęścia i dobrobytu nie uciekali przez Mur Berliński do RFN. Podobnie jak w przypadku owczarków niemieckich, należy podkreślić, że psy nie znają się na polityce i jeśli zagryzają ludzi, to tylko dlatego, że tak każe im opiekun, a dobry pies zawsze posłusznie wykonuje polecenia opiekuna.

Standard rasy owczarka kaukaskiego ogłoszono w 1984 r. Dziś owczarki kaukaskie są chętnie wykorzystywane jako psy obronne i stróżujące, w Rosji chętnie używa ich policja.

Do Polski rasa trafiła w w końcu lat 70. XX w. Obecnie owczarek kaukaski znajduje się na sporządzonej przez MSWiA liście ras psów uznawanych za agresywne. Oznacza to, że na posiadanie tego psa potrzebna jest zgoda od urzędu gminy – wójta lub burmistrza/prezydenta miasta. W przypadku skarg lub jakichkolwiek incydentów z udziałem psa, zgoda na posiadanie może zostać cofnięta.

Jak wygląda owczarek kaukaski?

Owczarek kaukaski to wielki molos w typie górskim. Osiąga 78 cm wysokości w kłębie i masę ponad 50 kg. Zależnie od regionu pochodzenia psy mogą różnić się nieco budową ciała, typem umaszczenia i długością sierści. Typ gruziński jest najbardziej masywny, typ azerbejdżański smuklejszy i lżejszy, typ nadkaspijski jest widocznie mniejszy, za to owczarki kangalijskie znad granicy tureckiej to znowu masywne psy.

Owczarek kaukaski to pies mocno zbudowany, o kwadratowej sylwetce, szerokich barkach, głębokiej piersi i masywnej głowie. Kufa jest niedługa, szeroka, z lekkim stopem, wargi suche, nos duży z czarną truflą. Oczy są nieduże, okrągłe, położone lekko skośnie, w kolorze ciemnym, o poważnym, czujnym wyrazie. Uszy są średnich rozmiarów, trójkątne w kształcie, mięsiste, zwisające i przyległe, porasta je gęsta sierść. Kończyny są proste, muskularne i bardzo mocne, łapy okrągłe. Ogon jest gęsto owłosiony i wygięty sierpowato, z reguł noszony nisko, a w chwilach ekscytacji i koncentracji unoszony nad grzbiet.

Na Kaukazie i często w Rosji owczarek kaukaski ma kopiowane uszy, aby przeciwnik nie mógł ich chwycić. W Polsce i większości krajów europejskich przycinanie psom uszu jest zabronione.

Sierść owczarka kaukaskiego jest gruba i gęsta, z podszerstkiem. Może być średniej długości, długa lub krótka (ale co najmniej 5 cm). U psów długowłosych tworzy frędzle na uszach, grzywę wokół szyi i portki na udach. Z kolei na głowie i przednich łapach sierść jest krótsza, ale gęstsza, tworząc ściśle przylegającą okrywę.

Umaszczenie owczarka kaukaskiego może być białe, szare (w rożnych odcieniach), rudawe, a nawet łaciate i nakrapiane. Nie uznaje się koloru czarnego, niebieskiego i wątróbkowego.

Jaki charakter ma owczarek kaukaski?

Owczarek kaukaski w swoim naturalnym środowisku to pies dość spokojny i przywiązujący się do swego pana, choć też bardzo niezależny i często niechętny do współpracy. Wobec obcych jest podejrzliwy, nie toleruje na swoim terenie nieznanych osób ani zwierząt i bez wahania zaatakuje intruza, by go przegonić. Wobec innych psów jest dominujący, a źle ułożony może starać się zdominować także ludzi.

Rozmiary i siła owczarka kaukaskiego, w połączeniu z jego tendencją do zachowań agresywnych (obronnych) sprawiają, że to potencjalnie groźne zwierzę, świetne do pracy stróża i obrońcy osób lub mienia, ale niekoniecznie nadające się na psa rodzinnego. Trening owczarka kaukaskiego jest trudny z uwagi na niezależny i uparty charakter psa, a bez porządnego treningu owczarek może wymknąć się spod kontroli. Trzeba pamiętać, że ten charakterny zwierz nigdy nie będzie w pełni posłuszny swemu panu.

Początkowe wychowanie owczarka kaukaskiego należy zacząć możliwie wcześnie, nim szczeniak utrwali sobie złe nawyki. Piesek powinien od razu po przybyciu do nowego domu zacząć zaznajamiać się z panującymi w nim zasadami i poznać swoje miejsce w hierarchii. Musi też intensywnie się socjalizować z ludźmi i zwierzętami, także obcymi. Im więcej sytuacji pozna na tym wczesnym etapie życia, tym lepiej będzie sobie z nimi radził jako dorosły pies. To bardzo ważna u owczarków kaukaskich, z natury nieufnych i mających skłonność do agresji wobec obcych.

Szkolenie owczarka kaukaskiego musi objąć nauczenie go reagowania na swoje imię i podstawowe komendy. Pies powinien też przyzwyczaić się do czesania, kąpania, mycia zębów i czyszczenia uszu, a także – zwłaszcza, jeśli żyje w mieście – do chodzenia na smyczy i w kagańcu.

Po zakończeniu podstawowego treningu można uczyć owczarka kaukaskiego nowych komend lub oddać go profesjonalnemu trenerowi do przeszkolenia na stróża. Szkolenie obronne nie jest polecane, bo pies ma z natury silny instynkt terytorialny, a dodatkowe ćwiczenia mogłyby niepotrzebnie zwiększyć jego poziom agresji.

Pamiętaj, że szczenięta dużych ras dość długo rosną. Dlatego nie należy ich przemęczać, dopóki nie ukształtuje się w pełni ich układ kostno-mięśniowy. Nie zaczynaj forsownych treningów ze szczeniakiem, a kiedy zapomni się w zabawie i szaleje bez umiaru, przerwij harce i daj mu odpocząć.

Co je owczarek kaukaski?

Owczarek kaukaski powinien dostawać wysokiej jakości karmę dla dużych psów. Oszczędzanie na psiej karmie nie ma sensu, bo złe żywienie prowadzi do chorób, a te do wysokich opłat za wizyty u weterynarza, lekarstwa i zabiegi. Szczenięta owczarka kaukaskiego muszą dostawać specjalną karmę dla rosnących psów dużych ras, która dostarczy im wszystkich niezbędnych składników odżywczych w okresie szybkiego wzrostu ciała.

Możesz też karmić psa samodzielnie przygotowanymi posiłkami w ramach diety BARF, pamiętaj jednak, że trzeba mu wtedy suplementować niektóre witaminy i minerały, a także substancje chroniące stawy dużych czworonogów, jak np. chondroityna. Podawaj owczarkowi kaukaskiemu surową wołowinę i cielęcinę, ale unikaj wieprzowiny, bo może zawierać pasożyty, które przejdą na psa. Posiłki uzupełniaj o ryby i oleje rybne. Dietę możesz wzbogacić owczarkowi o surowe jajka (dobre dla sierści), gotowany ryż, otręby i - sporadycznie - owoce, o ile pies je lubi.

Owczarek kaukaski powinien dostawać dwa posiłki dziennie, każdy podzielony na mniejsze porcje, by nie wystąpił skręt żołądka. Porcje powinny być dostosowane do płci, wieku, masy, trybu życia i stanu zdrowia owczarka. W doborze odpowiedniej diety i porcjowania pomoże Ci weterynarz lub zwierzęcy dietetyk.