Kulawizna u psa - przyczyny, objawy i leczenie

Kulawizna u psa - w jaki sposób ją rozpoznać?

Dla wszystkich właścicieli psów widok biegającego na spacerze, szczęśliwego czworonoga jest czymś stałym i oczywistym. Dlatego każde odstępstwo od tego normalnego stanu wywołuje niepokój, a widok niepewnie poruszającego się psa rani nasze serca. Na problemy z chodem u psów może wpłynąć wiele czynników, jednak najprościej możemy określić kulawiznę jako ograniczenie ruchomości kończyny. Wszelkie zaburzenia związane z niewłaściwym poruszaniem się mogą być właśnie jej objawem i, jeśli wpływają na mobilność naszego psa, powinno się natychmiast skonsultować problem z weterynarzem.

Rzecz w tym, że czasami lekceważymy ewidentne objawy, licząc na to, że pies tylko sobie coś delikatnie nadwyrężył w łapie i problem zniknie sam z siebie. Czasami rzeczywiście tak się zdarza i kulejący pies wraca do formy po kilku godzinach bądź już na kolejnym spacerze, jednak tym bardziej uważnie powinniśmy mu się wtedy przyglądać, ponieważ taki uraz może się powtórzyć i za drugim razem spowodować poważniejsze konsekwencje.

Co w ogóle oznacza, że pies kuleje? Właściciel podczas wywiadu przeprowadzanego przez weterynarza najczęściej twierdzi, że pies dziwnie chodzi. Ten dziwny chód jest po prostu wynikiem nierównomierności ruchu, która wynika z obciążenia kończyny lub spowodowana jest jej sztywnością. Pies przerzuca wtedy ciężar ciała na zdrowe kończyny i zaczyna kuleć.

Kulawizną określa się zatem dolegliwość, przy której czworonóg nie jest w stanie normalnie się poruszać i zaczyna kuleć. Mimo że boląca kończyna jest przez psa oszczędzana, powoduje jednocześnie duży dyskomfort, zwłaszcza w momencie, w którym dotyka podłoża, ponieważ stawanie na niej może być dla zwierzęcia wyjątkowo bolesne.

Oszczędzanie lub całkowite nieużywanie chorej kończyny jest jedynie półśrodkiem i przynosi tylko krótkotrwałą ulgę. W takim wypadku nie powinniśmy przeciągać decyzji i najlepiej od razu pojawić się z psem u weterynarza. Są też przypadki, w których przyczyna kulawizny jest bardziej widoczna. Na uszkodzonej kończynie może pojawić się obrzęk, pies może lizać intensywnie bolące miejsce lub nie pozwala go dotknąć. Przy otwartych ranach lub złamaniach może się pojawić krwawienie. Wtedy już nie mamy wątpliwości co do przyczyny i musimy zapewnić psu opiekę weterynarza.

Kulawizna u psa - jakie mogą być jej przyczyny?

Kulawizna może dotyczyć zarówno przednich, jak i tylnych kończyn psa. Może też mieć charakter ostry lub przewlekły. Należy do schorzeń typu ortopedycznego, a wśród jej przyczyn może być naprawdę wiele czynników.

Niektóre z nich są bardzo prozaiczne, na przykład: udział psa w wypadku komunikacyjnym, uderzenie o twardą przeszkodę, kopnięcie, upadek z wysokości, zawiśnięcie na kończynie czy nieprawidłowe jej postawienie podczas szybkiego ruchu. Widzimy zatem, że przyczyną może być dramatyczne wydarzenie, a najczęściej po prostu przypadek.

Wymienione wyżej przyczyny powodują urazy typu mechanicznego, które mogą skończyć się kulawizną o charakterze ostrym . Dochodzi do niej w wypadku złamania kończyny, zerwania więzadła, wypadnięcia rzepki lub zranienia kończyny. To ostatnie zazwyczaj zdarza się, kiedy pies stanie łapą na ostrym przedmiocie i uszkadza sobie opuszki. Nierzadko pies zaczyna kuleć, kiedy złamaniu ulegnie jego pazur. Bardzo prozaiczną przyczyną jest podrażnienie opuszek solą, która jest wysypywana podczas mroźnych, śniegowych dni. Są to zazwyczaj przyczyny oczywiste, które łatwo jest zdiagnozować i wiele z nich może spowodować kulawiznę o ostrym charakterze.

Inaczej ma się rzecz w przypadku kulawizny przewlekłej . Przyczyny są wówczas bardziej rozłożone w czasie i bywa, że zbyt zostają zbyt późno rozpoznane.

Kulawiznę przewlekłą u psa mogą powodować stany zapalne, zmiany zwyrodnieniowe w stawach, nowotwory, które rozwijają się w kościach, lub wrodzone wady genetyczne. Także nieprawidłowa, źle zbilansowana dieta może być jedną z przyczyn kulawizny. Ta ostatnia przyczyna może mieć zgubny wpływ już w wieku szczenięcym czworonoga. Jeżeli w diecie młodego psa jest za mało lub zbyt dużo wapnia, fosforu i magnezu, może mieć to konsekwencje w przyszłości właśnie w postaci kulawizny.

Kulawizna jest często objawem innego schorzenia, które może dotyczyć zarówno młodych, jak i dorosłych psów. Jednym z najbardziej powszechnych jest dysplazja stawu barkowego lub łokciowego, która może pojawić się już u młodych psów i powodować kulawiznę. Inne schorzenia, które mogą skutkować kuleniem młodego psa, to na przykład krzywica, młodzieńcze zapalenie kości, martwica głowy kości udowej.

Natomiast przyczyną kulawizny o charakterze przewlekłym u dorosłych psów są najczęściej dysplazja, martwica chrzęstno-kostna stawu kolanowego, zwichnięcie rzepki, wrodzone zwichnięcie stawu łokciowego lub barkowego.

Jak widać, przyczyn kulawizny jest naprawdę wiele. Czy w jakiś sposób możemy zmniejszyć szanse, że przytrafi się ona naszemu psu?

Kulawizna u psa - leczenie i zapobieganie

W przypadku kulawizny wiele zależy od rasy psów. Niektóre z nich, zarówno wśród psów małych, jak i dużych, mogą być bardziej podatne na tę dolegliwość. U psów takich jak yorkshire terrier, shih tzu, maltańczyk może wystąpić zwichnięcie rzepki, które powoduje kulawiznę. Natomiast u dużych ras, których kości są w mniejszym stopniu podatne na złamanie, kulawiznę mogą spowodować dysplazja lub inne choroby zwyrodnieniowe kości i stawów.

W zależności od rodzaju kulawizny, która może mieć charakter ostry lub przewlekły, stosuje się odpowiednie metody leczenia. Weterynarz może zlecić wykonanie zdjęcia RTG, aby postawić pełną diagnozę w przypadku urazu mechanicznego. Wykonywane są także badania krwi i podawane są leki przeciwbólowe. Ich dawki i częstotliwość podawania zależą od zaawansowania schorzenia lub rodzaju urazu. W wielu przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna.

Profilaktykę polegającą na przeciwdziałaniu możliwości wystąpienia kulawizny możemy rozpocząć już w wieku szczenięcym psa. Trzeba kontrolować jego wagę, stosować zbilansowaną dietę i, w zależności od rasy, nie przeciążać jego kości i stawów w momencie, w którym pies zaczyna szybko rosnąć. Jeżeli dopuścimy do nadwagi w tym okresie, może to spowodować przeciążenie stawów i w przyszłości skutkować nie tylko kulawizną, ale też poważniejszymi schorzeniami.

Stopień aktywności psa zawsze powinien być dostosowany do jego możliwości fizycznych. Powinniśmy spacerować z nim w dobrze nam znanych miejscach i unikać terenów, które mogą narazić jego kończyny na urazy. Takie postępowanie pozwoli nam w przyszłości uniknąć problemu kulawizny.