Gończy tyrolski: zręczność ponad siłę

Gończy tyrolski – historia rasy

Gończy tyrolski to rasa wyhodowana w XIX w. do polowania na zające w trudnym górzystym terenie Tyrolu w zachodniej Austrii.

Gończy tyrolski, podobnie jak austriacki, wywodzi się prawdopodobnie od dawnych psów myśliwskich, używanych przez Celtów, które rozprzestrzeniły się u podnóża Alp i w średniowieczu wykształciły różne lokalne odmiany. Któraś z tych odmian została wykorzystana do wyhodowania gończego tyrolskiego, przystosowanego specjalnie do tropienia zajęcy i lisów w śniegu pokrywającym wzgórza i góry Tyrolu.

Znakomity węch, zręczność i wytrzymałość psów myśliwskich z Tyrolu były znane i cenione już przed wiekami. W początkach XVI w. cesarz Maksymilian I używał przodków współczesnych gończych tyrolskich w czasie łowów na zające.

Hodowla gończych tyrolskich rozwinęła się w latach 60. XIX w. W 1896 r. hodowcy ogłosili pierwszy standard rasy. Austriacki klub hodowców uznał gończego tyrolskiego za osobną rasę w 1908 r. Z czasem gończe tyrolskie doczekały się też międzynarodowego uznania. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zatwierdziła dla nich standard rasy w 1996 r., a amerykański United Kennel Club uznał zarejestrował psy w 2006 r.

Gończy tyrolski to dziś dość rzadka rasa, wykorzystywana głównie w Austrii do polowania na małą i średnią zwierzynę. Gończy tyrolski umie tropić zwierzynę zarówno przed, jak i po postrzale, głosi ją dźwięcznym, donośnym szczekaniem. Umie także pochwycić mniejsze zwierzę i zaaportować swemu panu. Jest wytrwałym tropicielem i znakomicie orientuje się w terenie. Ponieważ najczęściej jest psem raczej średnich rozmiarów i bardzo zwinnym, potrafi tropić ofiarę nawet w najtrudniejszym terenie i zręcznie lawirować między korzeniami i głazami, dzięki czemu nie traci tropu.

Jak wygląda gończy tyrolski?

Gończy tyrolski to średnich rozmiarów pies myśliwski. Osiąga 56 cm wysokości w kłębie i masę ok. 27 kg, najczęściej jest jednak mniejszy, ma ok. 50 cm wysokości i waży 20 kg. Wyhodowano także odmianę krótkonożną gończego tyrolskiego, ale od 1994 r. nie uznaje się jej we wzorcu rasy.

Gończy tyrolski: budowa ciała

Gończy tyrolski ma dobrze umięśnione ciało, zdolne do wydłużonego, intensywnego wysiłku. Jego sylwetka wpisuje się w prostokąt.

Pies ma kształtną, lekko wysklepioną głowę z podłużną kufą i łagodnym stopem. Oczy są spore, okrągłe, w odcieniach ciemnego brązu, osadzone pod łagodnie zarysowanymi łukami brwiowymi. Uszy są średnie, szerokie, w kształcie trójkątów o zaokrąglonych wierzchołkach, mięsiste, zawieszone nieco powyżej linii oczu.

Gończy tyrolski ma mocną, suchą szyję, prosty grzbiet, opadający delikatnie w kierunku zadu, głęboką pierś, muskularne kończyny z łapami wyposażonymi w grube opuszki i dość długi, porośnięty gęstą sierścią ogon, zazwyczaj noszony nisko, lekko szablasto wygięty, i często prostujący się do poziomu w czasie pracy.

Gończy tyrolski: typ sierści

Sierść gończego tyrolskiego jest gęsta, gładka i przylegająca, z twardym podszerstkiem. Zapewnia psu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią, umożliwiając polowanie także w niekorzystnych warunkach pogodowych.