Gończy francuski biało-czarny: przyjaciel ludzi, pogromca jeleni
Gończy francuski biało-czarny – historia rasy
Francja to ojczyzna wielu szlachetnych ras psów, w tym myśliwskich. Polowanie z użyciem psów było zwyczajowo ulubioną rozrywką arystokracji, której we Francji nigdy nie brakowało. Rewolucja Francuska z 1789 r. wywróciła jednak stary porządek społeczny do góry nogami. Szlachta i jej styl życia znalazły się na cenzurowanym. Nowi włodarze państwa, toczący przed sobą rewolucyjny walec, dążyli do zneutralizowania wpływu szlachty na politykę i kulturę Francji. Wiele ras psów myśliwskich wyginęło w tamtym czasie, ponieważ rewolucjoniści traktowali te zwierzęta jako symbol stylu życia i statusu znienawidzonej arystokracji.
Taki los spotkał między innymi ogara z Saintonge, jednego z flagowych francuskich psów myśliwskich, odważnego, silnego i niezwykle sprawnego w polowaniu na dużą zwierzynę. Kiedy jednak czasy stały się lepsze dla szlachty i myśliwych, niedobitki tych ogarów wykorzystał książę Joseph de Carayon-Latour do stworzenia nowej rasy psa gończego. Tak powstał gascon saintongeois, wyhodowany w połowie XIX w. Te psy z kolei skrzyżowano w końcu stulecia z poitevinami, tworząc jeszcze inną rasę – gończego francuskiego biało-czarnego. Hodowcy przyznają czasem niechętnie, że w powstaniu tej ras mógł też mieć udział angielski foxhound.
Gończy francuski biało-czarny to znakomity łowca, polujący na dużą zwierzynę w sforach, ściśle według komend myśliwego. To wytrzymałe zwierzę, bardzo odważne i uparte, świetnie sprawdzające się w łowach na jelenie, sarny i dziki. Gończy francuski biało-czarny ma znakomity węch i donośny głos, którego chętnie używa w czasie gonitwy.
Gończy francuski biało-czarny został zarejestrowany przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) jako osobna rasa w 1957 r. To rzadkie psy – w rejestrach FCI odnotowuje się jedynie kilka tysięcy sztuk, żyjących na całym świecie.
W Polsce gończy francuski biało-czarny to rasa niemal niespotykana.
Jak wygląda gończy francuski biało-czarny?
Gończy francuski biało-czarny to imponującej postury pies gończy. Osiąga 72 cm wysokości w kłębie i masę ok. 30 kg.
Gończy francuski biało-czarny: budowa ciała
Gończy francuski biało-czarny to pies o silnej, lecz smukłej budowie ciała i eleganckich proporcjach, typowych dla francuskich ras. Jego sylwetkę da się wpisać w kwadrat.
Pies ma podłużną, trochę gruszkowatą głowę, sporą lecz proporcjonalną, oraz kufę z niedużymi faflami i łagodnym stopem. Trufla nosowa jest spora, o wyraźnym kształcie, czarna. Oczy są średniej wielkości, okrągłe, w odcieniach brązu. Uszy, zawieszone na poziomie oczu i skierowane lekko ku przodowi, są średnich rozmiarów, szerokie i zwisające, trochę pofałdowane, przylegające krawędziami do policzków. Po wyprostowaniu powinny sięgać do czubka psiego nosa.
Gończy francuski biało-czarny ma mocny i sprężysty grzbiet, głęboką pierś, muskularne lędźwie i średniej długości ogon, noszony dość wysoko, prostujący się w czasie pracy, lekko zawinięty na końcu ku górze. Łapy są silne i giętkie, przednie proste, a tylne lekko kątowane.
Gończy francuski biało-czarny: typ sierści
Sierść gończego francuskiego biało-czarnego jest krótka i gładka. Dwie warstwy – podszerstek i włos okrywowy – zapewniają psu ochronę przed zimnem i wilgocią, umożliwiając polowanie w niemal każdych warunkach pogodowych.