Gascon saintongeois: łaciaty myśliwy z południa Francji

Gascon saintongeois – historia rasy

Gascon saintongeois wywodzi się od ogara z Saintonge w Gaskonii, dużego psa myśliwskiego, używanego do polowań w sforze przez francuską arystokrację. W czasie Rewolucji Francuskiej w końcu XVIII w. ogary z Saintonge zostały niemal wytrzebione, bo lud uważał je za symbol zbytku i opresji ze strony klas wyższych. Pogrom przetrwały tylko trzy psy. Z ich potomstwa hrabia Joseph de Carayon-Latour wyprowadził nową rasę, krzyżując ogary z Saintonge z dużymi gończymi gaskońskimi (grand bleu de Gascogne) oraz ariegeoisami. Psy białe z czarnymi znaczeniami hrabia ogłosił nową rasą, którą nazwał gascon saintongeois – [gończymi] gaskońskimi z Saintonge.

Gascon saintongeois, określany też mianem grand, tzw. przeznaczony na dużą zwierzynę, od połowy XIX w. był chętnie używany przez francuskich myśliwych do polowania w sforach na jelenie, dziki i wilki. W połowie XX w. hodowcy zaczęli wybierać szczególnie małe gascon saintongeoisy i wykorzystywać je do polowania na zające. Tak powstał drugi typ psa – petit (czyli mały) gascon saintongeois.

Gascon saintongeois to zręczny i wytrzymały pies myśliwski o pięknym, donośnym głosie, którego chętnie używa, galopując z gracją za zającem w sforze innych gasconów. Ma świetny węch, potrafi wyczuć zwierzynę zarówno dolnym jak i górnym wiatrem, a gdy ją zauważy, posługuje się niezawodnym wzrokiem i goni ofiarę, póki jej nie dopadnie.

Obecnie gascon saintongeois to rzadka rasa, nawet w samej Francji, wykorzystywana głównie przez myśliwych.

Jak wygląda gascon saintongeois?

Gascon saintongeois to pies myśliwski o imponujących rozmiarach. Osiąga 71 cm wysokości w kłębie i masę ok. 32 kg.

Gascon saintongeois: budowa ciała

Gascon saintongeois ma zwinne ciało o rozwiniętej muskulaturze i dumnej sylwetce.

Pies ma kształtną, lekko spłaszczoną głowę z wyraźnie wyczuwalnym guzem potylicznym, i podłużną kufę z dość mocnym stopem i faflami. Oczy są nieduże, okrągłe, w odcieniach brązu. Uszy są bardzo długie, w kształcie stożków, dość cienkie, mięsiste, osadzone poniżej linii oczu i z tyłu głowy.

Gascon saintongeois ma smukłą, mocną, suchą szyję, prosty grzbiet, głęboką pierś, długie, muskularne kończyny z łapami wyposażonymi w grube opuszki i długi ogon, noszony dość nisko i z reguły szablasto wygięty.

Gascon saintongeois: typ sierści

Sierść gascon saintongeoisa jest gładka, przylegająca, lekko błyszcząca. Na głowie i uszach jest szczególnie krótka i jedwabista.