Drentse patrijshond: pomocnik prac i towarzysz zabaw

Drentse patrijshond – historia rasy

Drentse patrijshond oznacza po holendersku „psa do polowania na kuropatwy z prowincji Drenthe”. To stara rasa, o korzeniach sięgających XVI w. Była swego czasu bardzo popularna w Holandii. Drentse patrijshondy nie były zwierzętami przeznaczonymi dla arystokracji, lecz uniwersalnymi pomocnikami myśliwych i farmerów. Polowały, pilnowały obejść, zabawiały dzieci, czasem nawet ciągnęły wózki z towarami i narzędziami. Przedstawienia tych psów znaleźć można np. na XVII-wiecznych obrazach holenderskich mistrzów.

Przez wieki holenderscy myśliwi często i chętnie używali do polowań psów na kuropatwy. Dążyli też do ich ulepszenia. Krzyżowali między sobą zwierzęta z różnych części kraju, otrzymując przeróżne mniej lub bardziej udane odmiany i warianty rasy. Uważa się, że w prowincji Drenthe zachował się stosunkowo najczystszy typ psa na kuropatwy i właśnie na nim oparto wzorzec rasy. W 1943 r. drentse patrijshond został uznany za osobną rasę przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI).

Drentse patrijshond to wyżeł, spokrewniony ze spanielami i seterami. Wyżły to psy myśliwskie, których zadanie najczęściej polega na płoszeniu i wskazywaniu zwierzyny. Wskazują, przyjmując specjalną pozę, tzw. stójkę. Pies w stójce przypomina strzałkę skierowaną wprost na kryjącą się w zaroślach ofiarę: ciało wyżła napręża się, ogon tworzy z grzbietem jedną linię, pysk wskazuje dokładnie, gdzie ukrywa się ofiara, często jedna z przednich łap zgina się w kolanie i unosi. Pies wskazuje zwierzynę, dopóki nie dopędzi go myśliwy, by ustrzelić zdobycz.

Wyżły wywodzą się z Półwyspu Iberyjskiego. Obecnie dzieli się je a dwie duże grupy: wyżły brytyjskie i kontynentalne. Drentse patrijshond to rasa holenderskich wyżłów kontynentalnych.

Drentse patrijshondy to psy pracujące na otwartym polu i w wodzie. Polują głównie na ptactwo – bażanty i kuropatwy, rzadziej na króliki. Są bardzo wytrzymałe i wszechstronnie utalentowane: potrafią tropić po wietrze i farbie, ścigać, płoszyć, głosić, wskazywać i aportować zwierzynę.

Drentse patrijshond to obecnie bardzo rzadka rasa, wykorzystywana głównie przez stale zmniejszające się grono holenderskich myśliwych. Kluby hodowców działają głównie w Holandii, ale też w Danii, Belgii, krajach skandynawskich i w Ameryce. Szacuje się, że obecnie żyje na świecie tylko ok. 5000 drentse patrijshondów.

Jak wygląda drentse patrijshond?

Drentse patrijshond to średnich rozmiarów wyżeł w typie spaniela. Osiąga 63 cm wysokości w kłębie i masę ok. 23 kg.

Drentse patrijshond: budowa ciała

Drentse patrijshond jest proporcjonalny i muskularny. Pies ma sporą głowę, kufę z łagodnie zaznaczonym stopem i niedużymi faflami. Oczy są nieduże, okrągłe, w odcieniach brązu. Uszy są średniej wielkości, szerokie i zwisające, porośnięte gęstym włosiem z frędzlami.

Drentse patrijshond ma mocny i sprężysty grzbiet, głęboką pierś, silne lędźwie, mocne kończyny ze sporymi stopami i sięgający stawu skokowego ogon, obficie owłosiony, zazwyczaj noszony nisko, ale w czasie pracy unoszony do poziomu. Im bliżej ofiary znajduje się pies, tym szybciej kręci młynka ogonem.

Drentse patrijshond: typ sierści

Sierść drentse patrijshonda jest średniej długości, gęsta, dwuwarstwowa. Na uszach, szyi i piersi psa tworzy frędzle, na łapach pióra, a na spodzie ogona wyraźną chorągiew, przez co wydaje się dłuższa niż jest w rzeczywistości. Zapewnia zwierzakowi dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią, umożliwiając polowanie nawet w złej pogodzie.