Chart szkocki – biegacz z północy
Chart szkocki – pochodzenie i historia rasy
Według niektórych źródeł chart szkocki wywodzi się od chartów celtyckich. Jest to bardzo stara rasa, która swoich przodków miała już prawdopodobnie sześć wieków przed naszą erą. Blisko spokrewnionymi rasami wartymi wspomnienia są greyhoundy oraz wilczarze irlandzkie.Współczesna wersja charta szkockiego powstała jednak najprawdopodobniej w okresie średniowiecza. Źródła pisane, które wspominają o charcie szkockim datuje się na wiek szesnasty i siedemnasty. Psy te zyskały spore uznanie w Szkocji wśród dobrze sytuowanych, zamożnych rodów. Rasę tą hodował też miedzy innymi król Jakub I Stuart.
W wieku osiemnastym i dziewiętnastym następował stopniowy spadek popularności rasy. Chart szkocki, który był przede wszystkim psem myśliwskim, zaczął przegrywać z postępem cywilizacyjnym. W Szkocji drastycznie zmniejszała się ilość dzikich terenów jak lasy i łąki. Były one niszczone i przekształcane w pastwiska i czasem pola uprawne. Chętniej też polowano ze skuteczniejszą od psów bronią palną. Pod koniec dziewiętnastego wieku doszło jednak do dużych zmian społecznych. Szkoci coraz większą uwagę zwracali na swoją kulturową i etniczną odrębność od Anglików i zaczęli dużo większą niż wcześniej uwagę zwracać na lokalne tradycje. Przyczyniło się to do ponownego zainteresowania i chart szkocki z powrotem wrócił do łask i zaczął być traktowany jako jedno z dóbr narodowych. Rasa ta bardzo lubiana była też przez pisarza Waltera Scotta, który również przyczynił się do jej odrodzenia.
Wygląd i pielęgnacja
Chart szkocki to duży pies, który osiąga w głębie wysokość do 76 centymetrów u samców i do 71 centymetrów u samic. Prawidłowa waga zdrowego dorosłego psa powinna oscylować w granicach 36-45 kilogramów. Budowa silna, zdecydowanie masywniejsza od większości ras chartów. Głowa typowa dla tego typu psów, pociągła, z długim, zwężającym się pyskiem. Widać wyraźne podobieństwo do wilczarza irlandzkiego. Średniej długości opadające uszy, lekko odwinięte do tyłu, odsłaniające ucho wewnętrzne. Włosy tworzą w okolicy pyska kształt wąsów i bródki. Grzbiet łagodnie zakrzywiony. Ogon długi, gruby u nasady i zwężający się ku końcowi, w spoczynku swobodnie zwisa, jego końcówka jest lekko wygięta do góry. Sierść średniej długości, w dotyku szorstka. Włos gęsty przylegający. Umaszczenie różnorodne. Najbardziej pożądane jest szaro-niebieskie, występuje też wersja w odcieniach piasku i płowa z domieszkami czerwieni. Pielęgnacja sierści nie jest kłopotliwa, wystarczy regularne czesanie. Ze względu na budowę uszu wskazane jest ich regularne kontrolowanie i oczyszczanie.
Chart szkocki – zdrowie i potencjalne choroby
Żyje stosunkowo krótko, przeciętnie 8-9 lat. Mogą występować liczne choroby, wśród nich charakterystyczne dla charta szkockiego są: kostniakomięsak, skręt żołądka, cystynuria i kardiomiopatia.
Idealny dla biegaczy
Chart szkocki wymaga naprawdę dużej dawki ruchu, nie może on być jednak zbyt intensywny. Z tego względu świetnie sprawdzi się dla osoby, która regularnie uprawia biegi, najlepiej długodystansowe. Taka forma aktywności sportowej pozwoli zwierzęciu na utrzymanie wysiłku na odpowiednim poziomie. To też świetna metoda budowania przywiązania u swojego zwierzęciem. Chart szkocki będzie zachwycony tym, że chcemy mu poświęcić długie godziny. Jest to o tyle ważne, że rasa ta pomimo silnej potrzeby indywidualizmu, lubi kontakt z człowiekiem. To kochające, bardzo wierne psy, niejednokrotnie zapatrzone w swojego właściciela. Najtrudniejsze są do przełamania bariery pierwszego kontaktu, ale jeżeli przyłożymy się do odpowiedniego ułożenia psa w wieku szczenięcym, nie powinien już jako dorosły sprawiać nam szczególnych problemów. Czasami w plenerze uruchamia mu się instynkt myśliwego, ale na odpowiednio wytrenowaną komendę będzie w stanie bez problemu przybiegał do swojego opiekuna. Wobec obcych bywa nieufny. Dzieci toleruje, tak samo jak inne psy i koty. Z ego względu warto poświęcić trochę uwagi na jego odpowiednią socjalizację.
