Chart arabski – arystokrata zza morza

Chart arabski – pochodzenie i historia rasy

Początki i przodkowie charta arabskiego, często nazywanego również sloughi, nie są jednoznacznie określone. Za ich ojczyznę uważa się terytoria obecnie zajmowane przez Egipt i Jemen. Psy przypominające charta arabskiego odnaleźć można już na starożytnych artefaktach jako motyw dekoracyjny. Wizerunki sloughi widnieją się też między innymi na płaskorzeźbach w grobowcu Tutenchamona. Przodkowie rasy prawdopodobnie rozprzestrzeniły się po dużych obszarach Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu za pośrednictwem Beduinów, którzy prowadzili wędrowny, koczowniczy tryb życia. Charty arabskie były tak bardzo cenne, że narosło wokół nich wiele momentami nieprawdopodobnych opowieści. Ich wartość porównywano na przykład do wartości koni rasy arabskiej. Jako jedyne psy były traktowane przez afrykańskich właścicieli z należytym respektem.

Do Europy chart arabski trafił na początku dwudziestego wieku. Był to skutek intensywnie prowadzonej przez Francuzów imperialnej polityki kolonizacyjnej. W latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku do Europy trafiła spokrewniona ze sloughi rasa – chart afrykański. Część hodowców europejskich zaczęła eksperymentować z krzyżowaniem obu ras, ale spotkało się to ze sprzeciwem niektórych stowarzyszeń. Trzeba jeszcze zaznaczyć, że chart arabski przyczynił się do powstania wielu nowych ras chartów. Zachwyceni tym zwierzętami Europejczycy próbowali stworzyć swoje lokalne odmiany i często w tym celu wykorzystywali właśnie przybyszy z Afryki.

Wygląd i pielęgnacja

Chart arabski to duży pies osiągający w kłębie wysokość do 70 centymetrów w przypadku samców i do 65 centymetrów w przypadku samic. Waga zdrowego dorosłego zwierzęcia powinna oscylować w granicach 20-25 kilogramów u samca i 19-22 kilogramów u samicy. Budowa atletyczna i szczupła z zarysowaną muskulaturą. Szeroka, lekko spłaszczona głowa z długą kufą. Średniej wielkości owalne oczy w odcieniu brązu. Uszy wysoko osadzone w kształcie trójkąta, średniej wielkości, zwisające wzdłuż głowy. Delikatnie zaokrąglony grzbiet opada w stronę zadu zakończonego krótkim, cienkim, najczęściej zwisającym ogonem. Sierść krótka , gęsta i zwarta. Umaszczenie w odcieniach piasku, jasnego brąz i jasnej rudości. Pojawiają się ciemne elementy w formie nalotu. Sierść łatwa w pielęgnacji – wystarczy raz na jakiś czas przeczesać psa szczotką.

Chart arabski – zdrowie i potencjalne choroby

Zazwyczaj psy tej rasy dożywają w dobrym zdrowiu 12-14 lat. Chart arabski czasami ma problemy ze wzrokiem, co ma podłoże genetyczne. Sporadycznie pojawiają się choroby autoimmunologiczne. Tak jak większość chartów jest bardzo wrażliwy na anestezję.

Pies jednego właściciela

Chart arabski silnie przywiązuje się emocjonalnie do swojego opiekuna. Poświęca mu większość swojej uwagi i łatwo się mu podporządkowuje o ile ma przed nim respekt. Pozostałych domowników traktuje serdecznie, ale nie wylewnie. Względem obcych najczęściej kopiuje zachowania właściciela i traktuje ich w podobny sposób co on. Nie jest zbyt wylewny, ale jeśli odczuwa taką potrzebę to sam prosi o pieszczoty i zabawę. Trzeba jednak w wychowaniu psa postawić jasną granicę, w przeciwnym razie chart arabski może stać się zaborczy i reagować zazdrością wobec wszystkich, którzy odciągają uwagę właściciela od niego. Odpowiednie ułożenie psa od okresu młodości pozwala jednak zapobiec takiemu rozwojowi wydarzeń.

Sloughi potrzebuje jak wszystkie charty dużych, otwartych przestrzeni, na których będzie mógł się wybiegać. Nie nadaje się do mieszkania. Raczej nie trzeba obawiać się, że ucieknie lub pogoni za zwierzyną – przejawia bowiem instynkt terytorialny  jest przywiązany do opiekuna. Istotna będzie też odpowiednia socjalizacja z innymi psami. Trzeba mieć jednak na uwadze, że charty arabskie wykazują wysoki poziom niezależności i lubią stawiać na swoim. Mogą próbować sprzeciwiać się nawet najukochańszemu właścicielowi jeżeli mają akurat zły humor lub są zmęczone. Ich tresura i układania tak naprawdę w pewnym zakresie trwa przez cały okres życia zwierzęcia i jest nieustannym mocowaniem się na charaktery z człowiekiem.