Cao Fila de Sao Miguel – agresywny wyspiarz

Cao Fila de Sao Miguel – historia i pochodzenie rasy

Nazwa rasy Cao Fila de Sao Miguel związana jest bezpośrednio z miejscem jej pochodzenia – wyspą Sao Miguel należącej do archipelagu Azorów, która została skolonizowana przez Portugalczyków w 1439 roku. Cao  oznacza psa, a fila  pochodzi od słowa oznaczającego chwytanie. Wywodzi się to stąd, że pies tej rasy, który raz pochwycił już żywą zdobycz nie chciał jej puszczać aż do momentu gdy ta przestawała walczyć lub zdychała. Na innej z wysp archipelagu – Terceirze – używano lokalnie występujących psów w celach pasterskich i stróżujących – psy te przypłynęły na statkach na Sao Miguel i miały istotny wkład w formowanie się nowej rasy. Pierwsze oficjalnie odnotowany psy należące do rasy Cao Fila de Sao Miguel pojawiły się w pierwszej połowie dziewiętnastego wieku. Wraz z żeglarzami i handlarzami psy te dostały się na Półwysep Iberyjski, gdzie służyły, tak samo jak w swojej ojczyźnie, do polowań i pilnowana bydła.

Gdy Cao Fila de Sao Miguel zdobyły większą popularność, stały się pewnego rodzaju problemem społecznym. Ze względu na wyraźne tendencje do zachowań agresywnych, stanowiły zagrożenie dla ludzi. Z tego powodu zaczęto ograniczać ich rozmnażanie. Obecnie są już raczej tylko ciekawostką kynologiczną. Popularne poza swoją ojczyzną są przede wszystkim na terenie Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, gdzie są jednak znane raczej pod inną nazwą – Azores cattle dog. Współcześni przedstawiciele rasy są już nieco mniej agresywni niż swoi przodkowie.

Wygląd rasy i pielęgnacja

Cao Fila de Sao Miguel to krzepkie, masywnie i silnie zbudowane psy, osiągające wysokość w kłębie do 60 centymetrów u samców i do 58 centymetrów u samic. Prawidłowa waga zdrowego dorosłego psa powinna oscylować w granicach 25-35 kilogramów u samców i 20-30 kilogramów u samic. Ciało proporcjonalne. Duża kwadratowa głowa z średnio długą kufą. Okrągłe, średniej wielkości dobrze osadzone oczy. Grzbiet prosty, zakończony długim lekko łukowatym ogonem, który swobodnie opada między tylnymi łapami. Uszy średniej wielkości, trójkątne, średnio wysoko osadzone, stojące. Sierść krótka i gęsta, włos jednak miękki w dotyku. Umaszczenie różnorodne, występujące w większości barw ale zawsze pręgowane. Najczęściej występują psy w odcieniach piasku, szarości oraz płowe. Sierść wystarczy raz-dra razy w tygodniu wyczesać szczotką.

Cao Fila de Sao Miguel – zdrowie i potencjalne choroby

Psy tej rasy dożywają przeciętnie 12-15 lat. Nie występują żadne charakterystyczne choroby. Jednak jeżeli odstąpi się od standardów hodowli Cao Fila de Sao Miguel w celu uzyskania jak największych zwierząt, będą one prawdopodobnie cierpiały na schorzenia związane z układem kostnym i chrzęstnym.

Świetny pies do różnych psich sportów

Cao Fila de Sao Miguel są zdecydowanie ruchliwe I aktywne, potrzebują spożytkować swoje pokłady energii. W przeciwnym razie łatwo i szybko wpadają we frustrację i zaczynają sprawiać opiekunom dużo problemów. Dobrym sposobem będzie udział z psem w różnych konkursach i trenowanie psich dyscyplin sportowych, między innymi agility i udział w wydarzeniach dla psów pasterskich i tropiących. Opiekun musi mieć twardy charakter, bo Cao Fila de Sao Miguel wymaga odpowiedniego ułożenia. Rasa ta potrafi przejawiać już od młodości skłonności do okazywania agresji w różnych obejmujący kontakt z obcymi ludźmi i nieznanymi zwierzętami. Wobec domowników psy te będą bardzo potulne i opiekuńcze. Silnie przywiązują się emocjonalnie do opiekunów i są im bardzo oddane. Raczej lubią dzieci i nadają się do ich pilnowania. Wobec innych zwierząt domowych będą neutralnie nastawione, o ile nauczymy je właśnie takiego podejścia. Cao Fila de Sao Miguel bywa czasem jednak niezależny i lubi się dystansować. Gdy zwierzę nie wykazuje chęci na wymianę uczuć z właścicielem, nie powinniśmy na siłę go do tego zachęcać – jeżeli będzie chciał otrzymać nieco czułości, sam się o nią upomni. W miarę dobrze znosi przebywanie w samotności jeżeli ma zapewnione jakieś interesujące zajęcie. Nie bywa hałaśliwy i nie skomli za właścicielem.