Smutny i znudzony kot: jak rozweselić pupila?

Smutny i znudzony kot: przyczyny kociego niezadowolenia

Kot potrzebuje ruchu i rozrywki. Służy mu do tego eksploracja swego terytorium i polowanie. Dziko żyjące koty mają ruchu pod dostatkiem, ponieważ znaczną część dziennej aktywności poświęcają na wytropienie i upolowanie swojego obiadu.

Polowanie to ulubione zajęcie kotów i wiele kocich aktywności opiera się właśnie na nauce i doskonaleniu umiejętności łowieckich. Podobnie jest z zabawą. Kocięta bawią się w polowanie, a i dorosłe koty lubią się czasem pobawić, pod warunkiem, że zabawy nawiązują do polowania.

Zabawa jest szczególnie ważna dla kotów domowych, które nie polują, a cały wysiłek związany ze zdobywaniem pożywienia polega u nich na wstaniu z legowiska i udaniu się do miski pełnej karmy, ewentualnie na darciu się wniebogłosy bladym świtem, aż opiekun wstanie i napełni miskę.

Kot domowy, który nie ma zapewnionego ruchu i zabawy, nudzi się i smutnieje. Dzieje się tak, gdy opiekun zaniedbuje jego potrzeby, bo np. z powodu przepracowania nie ma czasu dla swojego pupila lub w ogóle rzadko bywa w domu.

Smutny i znudzony kot: choroby ciała i umysłu

Jeśli kot jest osowiały i nie przejawia w ogóle chęci do zabawy, może to oznaczać problemy ze zdrowiem. Świąd, atak pasożytów lub ból wywołany np. kamienicą nerkową mogą skutecznie pozbawić kota chęci do harcowania.

Wiele kotów cierpi też na pogorszenie nastroju wywołane niedoborem światła słonecznego jesienią i zimą. Tego rodzaju chandra najczęściej sama przechodzi na wiosnę. Z kolei ciągły stres lub gwałtowne zmiany w otoczeniu kota mogą wywołać u niego depresję, która wymaga określonych działań ze strony opiekunów.

Wszelkie nagłe zmiany zachowania u kota (izolowanie się, drapanie i unikanie ludzi, nieprzerwane miauczenie, niszczenie przedmiotów, utrata apetytu, załatwianie się poza kuwetą, obsesyjne lizanie futra) powinny zostać skonsultowane z lekarzem weterynarii.

Smutny i znudzony kot: nuda oznacza demolkę

Smutny i znudzony kot sam wynajduje sobie rozrywki, które najczęściej mają formę symulacji polowania przy użyciu wszelkich dostępnych rekwizytów. Można czasem przyuważyć, jak kot czai się na leżący na dywanie kapeć, obserwuje ofiarę, szykuje do skoku, potem z zegarmistrzowską precyzją rzuca się na niczego niespodziewającą się sztukę obuwia, gryzie ją, chwyta w przednie łapy, przewraca się na grzbiet i kopie tylnymi.

Pół biedy, jeśli chodzi o kapeć. Koty potrafią znaleźć sobie inne rzeczy do zabawy, co może wiązać się z demolowaniem mieszkania. Poza symulowaniem polowania, domowy kot lubi szperać w każdym dostępnym zakamarku swego areału, wspinać się i wciskać w pozornie niedostępne miejsca, badać nowe przedmioty, faktury, dźwięki i zapachy. Pozostawiony bez nadzoru może przy tym narobić niezłego rozgardiaszu w mieszkaniu.

Dlatego opiekun kota powinien dostarczyć mu rozrywki, jeśli nie z chęci spędzenia czasu ze swoim futrzastym kompanem, to przynajmniej dla własnego dobra. Kot wybawiony nie powoduje szkód w mieszkaniu.

Smutny i znudzony kot: kiedy pora na zabawę?

Kot sam decyduje, kiedy ma ochotę na zabawę. Zwierzęta te aktywne są przede wszystkim rano i wieczorem, wtedy jest najlepszy czas na zabawę z kotem. Dobrze jest symulować z pupilem polowanie przed jego posiłkiem – wtedy jedzenie będzie nagrodą za „upolowanie” zdobyczy.

Nie jest natomiast dobrym pomysłem budzenie kota na zabawę, bo akurat mamy trochę czasu. Kot zbudzony przedwcześnie jest niezadowolony i rzadko ma ochotę na harce. Niestety, by w pełni usatysfakcjonować pupila, trzeba przyznać u prawo do decydowania o tym, kiedy pora na zabawę.

Na szczęście dostarczenie kotu rozrywek wcale nie wymaga wydawania majątku na drogie zabawki i misterne konstrukcje do wspinania, pnące się od podłogi do sufit i dookoła salonu. Czasem wystarczy nieco pomysłowości.