Nebelung – długowłosy kot z niebieską sierścią

Historia Nebelunga

Kot rosyjski niebieski należy do jednych z najpiękniejszych kocich ras. Imponuje przede wszystkim wspaniałą, krótką niebieską sierścią mieniącą się odcieniami szarości. Jak w wielu innych przypadkach, tak i w jego miotach pojawiały się jednak osobniki długowłose niezgodne ze wzorcem. Takie koty zazwyczaj były przez hodowców eliminowane z hodowli i nie wolno ich dalej rozmnażać. Zawsze jednak znajdą się wyjątki, które zazwyczaj stoją za powstaniem nowych ras kotów.

Tak właśnie zdarzyło się w 1984 roku w USA. W hodowli kobiety o nazwisku Cory Cobb, w jednym z miotów pojawił się jeden wyjątkowy kociak. Miał dłuższą sierść i generalnie większe rozmiary niż reszta narodzonych kociąt. Ich matką była Elsa, zwykła, czarna domowa kocica, a ojcem kot w typie niebieskiego rosyjskiego. Nietypowy kot otrzymał imię Zygfryd (Siegfried). 

Kilka miesięcy później hodowlany wyjątek powtórzył się. W kolejnym miocie Elsy przyszło na świat siedem kociąt, spośród których dwie kotki miały dłuższą sierść. Jedna była czarnego koloru jak matka, a druga niebieska jak ojciec. Tę niebieską nazwano Brunhildą i w ten sposób u Cory Cobb była już para długowłosych, niebieskich kotów. Kto nieco orientuje się w literaturze światowej, powinien kojarzyć imiona Zygfryd i Brunhilda, wywodzące się ze słynnego eposu “Pieśń o Nibelungów”, który równie słynny jest w postaci opery Ryszarda Wagnera, “Pierścień Nibelungów”. To właśnie od tytułu poematu swoją nazwę wzięła nowa rasa kotów, czyli Nebelung.

Nebelung – rozwój rasy

Obydwa koty stały się podstawą dla pierwszej linii Nebelungów. Badania wykazały, że to czarna Elsa miała gen odpowiadający za długą sierść, który przekazała swojemu potomstwu. Dwa lata później Cory skojarzyła Zygfryda i Brunhildę i ich potomstwo miało już cechy właściwe dla obojga rodziców. Kobieta postanowiła zaprezentować nową rasę na wystawach i zaczęła jeździć z kotami po USA. W tysiąc 1987 roku, przy pomocy doktor Solveig Pflueger, Cory złożyła wniosek do TICA, w którym wystąpiła o nadanie jej niebieskim kotom z długą sierścią statusu nowej rasy.

W kolejnych krzyżówkach dopuszczano udział kotów domowych, aby rozszerzyć pulę genową nowej rasy. Pod koniec lat osiemdziesiątych w Europie trwała moda na krzyżówki różnych ras, krzyżowano między innymi koty niebieskie rosyjskie z innymi rasami i tam też w miotach zaczęły pojawiać się koty długowłose. Pierwszy kot w typie Nebelunga pojawił się w Europie w Holandii w latach dziewięćdziesiątych. Kolejne trafiły do USA i tam posłużyły do rozbudowy rasy Nebelung. Od 1997 roku Nebelungi w wystawach organizowanych przez TICA posiadają prawo do czempionatu.

Najważniejsze cechy wyglądu Nebelunga

Głównym celem hodowli Nebelunga jest uzyskanie wyglądu charakterystycznego dla kotów rosyjskich niebieskich z końca XIX wieku i początku XX wieku importowanych na Zachód. Jedynym dodatkiem do tego wyglądu jest półdługa, gruba sierść. Koty tej rasy należą do kotów średniej wielkości i mają wydłużone, mocno umięśnione ciało. Ich waga zamyka się w przedziale 3-4 kg dla samic i 4-5 kg dla samców, wysokość 25-30 cm dla obu płci.

Głowa ma kształt ściętego klina i jest nieco spłaszczona. Kufa jest średniej długości, od czubka nosa do czubka brody linia profilu powinna być prosta. Oczy są lekko owalne i szeroko rozstawione. Kolor powinien być intensywnie zielony, choć dopuszczalne jest mniej intensywne połączenie żółtego z zielonym. Uszy są duże i spiczaste, lekko zaokrąglone na końcówkach i pochylone do przodu. Na ich końcówkach mogą tworzyć się pędzelki.

Tułów jest typu semi-foreign, proporcjonalny i atletyczny, kot nie powinien wyglądać na przesadnie szczupłego, ani na przesadnie krępego. Kończyny są długie, ze średniego kośćca. Łapy są średniej wielkości, zaokrąglone, z włosami między palcami. Zarówno podczas chodu jak i stojąc, wydaje się, że Nebelung robi to jedynie na palcach. Ogon jest proporcjonalny do reszty ciała i obficie pokryty sierścią.

Umaszczenie powinno być zawsze niebieskiego koloru z jego dopuszczalnymi odcieniami. Na końcówkach włosa okrywowego często występuje srebrny ticking, ale nie zawsze. Przy takim połączeniu sierść kota wydaje się lśnić.

Sierść Nebelunga jest półdługa i gęsta. Włos okrywowy jest delikatny i jedwabisty. Miękki i dość gęsty podszerstek zapewnia nieprzemakalność. Na szyi Nebelungów jest charakterystyczna kryza, u samic mniej obfita niż u samców. Na kończynach tworzą się portki, a na ogonie pióropusz.

Charakter i aktywności Nebelunga

Nebelung to kot czuły, aktywny i towarzyski, który lubi przebywać ze swoją ludzką rodziną. Znany jest z łagodności, która idzie w parze z wesołością kota. Lubi bawić się wspólnie z właścicielem i jest na tyle inteligentny, by nauczyć go prostych sztuczek. Jest też ciekawski, więc można go zachęcić do samodzielnej zabawy z interaktywną zabawką, w której będzie musiał się dostać do ukrytego smakołyku. Przez większość dnia ceni sobie jednak spokój. Wtedy przeważnie wyleguje się lub obserwuje otoczenie z bezpiecznego, wysokiego miejsca.