Kuropatwa: ptak-potrawka

Kuropatwa: stosunki z ludźmi

Kuropatwa zwyczajna (łac. perdix perdix) to spory ptak z rodziny kurowatych.

Przez wieki – a w wielu miejscach i do dziś – kuropatwy były jednym z ulubionych ptaków łownych klas wyższych. Kuropatwy żerują na ziemi i rzadko udaje im się przelecieć więcej niż kilkanaście metrów. Do tego ich korpulentne ciała wysyłają całemu światu sygnał „Zjedz mnie, mam dużo mięsa!”. I rzeczywiście, mięso kuropatw uchodzi w wielu zakątkach świata za przysmak i towar luksusowy.

Jak wygląda kuropatwa?

Kuropatwa osiąga przeciętnie ok. 30 cm długości, rozpiętość jej skrzydeł wynosi niemal 0,5 m, a masa ciała to przeciętnie 500-600 g.

Ciało kuropatwy przypomina kształtem kręgiel lub butelkę. Nieduży łebek osadzony jest na smukłej, choć niedługiej szyi, wyrastającej z obłego tułowia.

Głowa kuropatwy ma kolor oliwkowo-szary z czerwonymi policzkami i niewielkimi połaciami nagiej skóry za oczami. Wierzch ciała jest brunatny z czarnymi pręgami. Spód i boki ciała mają kolor szary, z falistym rysunkiem i rdzawymi pręgami. Na jasnym brzuchu widoczna jest ciemna plama w kształcie podkowy. Na barkach i skrzydłach występują białe plamy, lotki są płowe. Takie ubarwienie kuropatwy maskuje ją na tle suchych traw, pól uprawnych i ściernisk.

Samce i samice kuropatw nie różnią się niemal od siebie. Samice są nieco tylko mniejsze.

Kuropatwa: obszar występowania

Kuropatwa zamieszkuje niemal całą Europę, z wyjątkiem Islandii, Skandynawii, większej części Półwyspu Iberyjskiego i Południowej Grecji. Żyje też na Kaukazie, we wnętrzu Azji Mniejszej i na stepach Kazachstanu, a w Ameryce Północnej (po introdukcji) – w Środkowych i Zachodnich USA oraz w Południowej Kanadzie.

Kuropatwa: biotop

Kuropatwy – nietypowo jak na ptaki - zamieszkują pola, łąki i pastwiska.