Krzyżak ogrodowy: sąsiad o czterech parach oczu

Krzyżak ogrodowy: stosunki z ludźmi

Krzyżak ogrodowy (łac. araneus diadematus) bierze swą nazwę nie od tego, że jest wredny i mieszka w zamku z czerwonej cegły, tylko od plamek pigmentu, które na jego odwłoku układają się w krzyż. Należy do rodziny krzyżakowatych, złożonej z ponad 3 tys. gatunków pająków o charakterystycznych kulistych odwłokach.

Krzyżak ogrodowy od tysiącleci towarzyszył ludziom zamieszkującym półkulę północną. Nie budził większych emocji, niektóre ludy wierzyły jednak, że po zachowaniu krzyżaka można przewidzieć pogodę. Im większe sieci i bardziej ruchliwe pająki, tym cieplej i słoneczniej miało być w kolejnych dniach.

Krzyżak ogrodowy jest jadowity, ale groźny tylko dla najmniejszych owadów. Jego jad nie wyrządza człowiekowi żadnej krzywdy. W najgorszym wypadku w miejscu ugryzienia może wystąpić martwica tkanek – dwie malusieńkie, lekko swędzące plamki na skórze.

Jak wygląda krzyżak ogrodowy?

Krzyżak ogrodowy to pająk o okrągłym odwłoku, czterech parach odnóży i oczu, w kolorze żółto-brązowym i z białymi plamkami formującymi krzyż. Samce mają przeciętnie tylko 7 mm długości, za to samice są dużo większe – osiągają 18 mm.

Krzyżak ogrodowy: obszar występowania

Krzyżak ogrodowy występuje na terenie niemal całej Eurazji z wyjątkiem Indii, Indochin i Archipelagu Malajskiego. Krzyżak ogrodowy został introdukowany do Ameryki Północnej i obecnie zamieszkuje większość jej obszaru.

Krzyżaka ogrodowego można spotkać w całej Polsce – nie tylko w ogrodach.

Krzyżak ogrodowy: biotop

Krzyżak ogrodowy – wbrew nazwie – nie mieszka tylko w ogrodach. Spotkać go można praktycznie wszędzie - we wszystkich lasach, na łąkach i w parkach, a także wewnątrz budynków na wsiach i w miastach.