Kardiomiopatia przerostowa u kota – czym jest i jak się ją leczy?
Decydując się na adopcję kota warto zorientować się w typowych, genetycznych chorobach, które dotykają poszczególne rasy. Kardiomiopatia to schorzenie, które jest dość powszechne np. wśród persów. Im więcej kotów w hodowli, które zapadły na to schorzenie, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia wady także u wybranego przez nasz mruczka.
Kardiomiopatia przerostowa u kota – co to jest?
Kardiomiopatia przerostowa u kota polega na pogrubieniu ścian lewej komory serca oraz przegrody międzykomórkowej. Ściany zwiększają się do wewnątrz, co powoduje zmniejszenie komór. W konsekwencji serce nie może pomieścić dużej ilości krwi, ani nie ma dość siły by wypchnąć krew do aorty. Dochodzi do zaburzenia pracy krwioobiegu i dotlenienia organizmu.
W powiększonym przedsionku krew zamiast przepływać zaczyna wirować, powstają zakrzepy, które po dostaniu się do aorty roznoszą się po całym organizmie. Gdy dotrą do tętnicy udowej powodują zator, a to dla kota oznacza wyrok śmierci.
Nawet jeśli nie dojdzie do zatoru, dochodzi do obrzęku płuc, co również jest dla kota bardzo bolesne.
Jak rozpoznać kardiomiopatię przerostową u kota?
Nawet koty chore nie okazują złego samopoczucia, dlatego do rozpoznania dochodzi najczęściej gdy choroba jest już bardzo zaawansowana. Nagła duszność, paraliż tylnych kończyn – te oznaki mogą okazać się zbyt trudnymi do powstrzymania rozwoju choroby.
Kardiomiopatię przerostową najlepiej jest wykryć podczas rutynowych badań, jakie koty powinny przejść raz w roku. Echo serca jest bezbolesne, a szybkie rozpoznanie może przedłużyć kotu życie.
W przypadku rozpoznania kardiomiopatii na wczesnym etapie stosuje się obserwację – choroba przez wiele lat może pozostawać na tym samym etapie, przez co nie prowadzi do zagrożenia życia. Gdy jednak stan się pogorszy, wprowadza się leczenie farmakologiczne, przede wszystkim leki, które zapobiegają krzepliwości. Gdy jednak kot trafi na intensywną terapię jego rokowania są bardzo małe.
Kardiomiopatia przerostowa u kota to bardzo poważna i śmiertelna choroba, dlatego powinna być jak najszybciej wykryta, a w tym może pomóc tylko stała kontrola weterynaryjna.
