Jak wychować kota – instrukcja ułożenia pupila

Jak wychować kota: trzeba zacząć wcześnie

Koty nie powinny być zabierane od matki wcześniej niż po ukończeniu dwunastu tygodni życia. W tym czasie uczą się od niej podstawowych kocich umiejętności, zachowań i kodów społecznych. Przez pierwsze cztery tygodnie kotek pozostaje bardzo ściśle związany z matką, za to między czwartym a dwunastym tygodniem życia intensywnie poznaje świat, uczy się i socjalizuje. Na tym etapie życia kociak powinien mieć regularne kontakty z co najmniej pięcioma różnymi osobami, by przestał obawiać się ludzi.

Młode kotki przechodzą więc wstępne wychowanie i socjalizację jeszcze w gnieździe, pod okiem mamy. Przygarniając takiego kotka ze schroniska albo kupując z hodowli, przyjmujemy pod swój dach pupila już w dużej mierze ukształtowanego. Jeśli był odpowiednio socjalizowany wciągu pierwszych trzech miesięcy życia, kotek powinien być przyzwyczajony do ludzi, ciekawski, dziarski, chętny do poznawania świata.

Nie znaczy to jednak, że możemy zaniedbać dalsze wychowanie kota. Przeciwnie! Już pod naszą opieką kotek musi jak najszybciej poznać zasady dobrego współżycia z ludźmi i innymi domowymi zwierzętami. Przy odrobinie cierpliwości młode kotki łatwo uczą się też niektórych komend, a nawet sztuczek.

Jak wychować kota: każdy we własnym tempie

Nie należy zaczynać wychowania kota tuż po jego sprowadzeniu do domu. Lepiej otworzyć transporter i pozwolić, by kociak sam nabrał śmiałości i zaczął zwiedzać dom. Dopiero, gdy poczuje się pewnie, pozna wszystkie domowe zakamarki, kryjówki, punkty obserwacyjne, miejsce do jedzenia i picia oraz kuwetę, a poziom stresu związany z poznawaniem nowego mieszkania opadnie, przyjdzie czas na wychowywanie kociaka.

Jak wychować kota: marchewka bez kija

Koty utrwalają sobie wzorce zachowań na podstawie pozytywnych i negatywnych doświadczeń. Wychowanie kota sprowadza się więc do nagradzania go za odpowiednie zachowania, zarówno jeśli chodzi o załatwianie się w kuwecie, jak i – przykładowo – samodzielne otwieranie sobie kocich drzwiczek albo grzeczne poddawanie się czesaniu. Nagrodą dla kota powinien być przysmak i pieszczota.

Nie wolno kota karać za zachowania nieodpowiednie. Można go skarcić, mówiąc wyraźnie „Nie!” albo sycząc, ale nie wolno krzyczeć, bo to tylko podnosi poziom stresu u zwierzęcia. Możesz też za karę zamykać kota w osobnym pokoju na kilka minut – izolacja daje mu do zrozumienia, że coś przeskrobał. Z czasem już sam brak nagrody stanie się dla uczącego się kota sygnałem, że zrobił coś nie tak.

Jak wychować kota: miska, legowisko i kuweta

Podstawy kociego savoir-vivre’u obejmują załatwianie się do kuwety, spanie w przeznaczonym do tego legowisku i korzystanie z misek do jedzenia i picia. Na szczęście większość kotów od razu orientuje się, do czego służą miseczki, a nawet z kuwety potrafi korzystać bez dodatkowego szkolenia.

Koty same szukają na swoją toaletę miejsca wypełnionego piaskiem, gdzie mogą zakopać nieczystości. Kuweta to dla nich oczywisty wybór. Czasem kotek nie chce korzystać z kuwety – być może dlatego, że stoi w nieodpowiednim miejscu, jest za wysoka, brudna albo żwirek wydziela niemiły zapach. Jeśli kot wybrał sobie inne miejsce na toaletę, należy mu tam przestawić kuwetę, by przyzwyczaił się do wydalania w piasek, a potem stopniowo przesuwać ją w miejsce bardziej dogodne. Czasem pomaga spryskanie kuwety środkiem przyciągającym koty. Bywa też tak, że kot załatwia się poza kuwetą z powodu choroby lub stresu. W takim przypadku należy skonsultować się z weterynarzem.

Jeśli chodzi o legowisko, koty lubią wygodne posłanka, ale też same wybierają sobie ulubione miejsca – zawsze kilka – do spania lub obserwowania otoczenia. Zmuszenie kota do zmiany ulubionego miejsca wylegiwania się może być trudne. Jeśli nie jest to np. głowa wujka lub środek kuchennego stołu, lepiej dać kotu spokój i cieszyć się z jego towarzystwa.