Fila brasileiro: wierny mastif z Brazylii

Fila brasileiro – historia rasy

Początki rasy fila brasileiro, czyli brazylijskiego mastifa, nie są znane. Najpewniej psy te są efektem krzyżówek różnych ras, przywiezionych do Ameryki Południowej przez osadników z Europy. Znawcy kynologii wskazują, że wśród przodków fila brasileiro ma zapewne mastifa angielskiego i neapolitańskiego, niemieckiego doga, angielskiego buldoga i bloodhounda. Ukształtowanie się rasy nastąpiło już w XV lub XVI w.

Fila brasileiro ukształtowały się więc w Brazylii jako potomstwo ras europejskich, a z Ameryki Południowej trafiły z kolei z powrotem do Europy, przywiezione przez wracających z podbojów konkwistadorów.

Dawniej psy fila brasileiro używane były przez brazylijskich plantatorów do pilnowania gospodarstw, zaganiania bydła, polowania, a w XVIII w. także do wyłapywania zbiegłych niewolników. Nazwa fila brasileiro oznacza dosłownie „brazylijski łapacz” i nawiązuje do metody ataku i obezwładnienia, stosowanej przez te wielkie mastify, polegającej na pochwyceniu ofiary za kark i przytrzymaniu aż do nadejścia pana.

Przez wieki w psach fila brasileiro ceniono siłę i zwinność, nieustępliwość w pogoni, talent do tropienia, lwią odwagę w walce. Psy fila brasileiro, mimo dużych rozmiarów nie są ociężałe, potrafią błyskawicznie zrywać się do biegu, a silnie kątowane nogi pozwalają im swobodnie zmieniać kierunek pogoni. Poruszają się z dużą gracją tzw. inochodem, tzn. kroczą jak wielbłądy: najpierw stawiają obie prawe łapy, potem obie lewe.

Planowa hodowla psów fila brasileiro rozpoczęła się w połowie XX w. w brazylijskim stanie Sao Paulo. W 1946 r. ustanowiono pierwszy standard rasy. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) zarejestrowała fila brasileiro w 1960 r.

Dziś fila brasileiro hoduje się w Brazylii według trzech różnych standardów. Najpopularniejszy standard, sporządzony przez organizację Brazilian Confederation of Cynophilia (CBKC), uwzględnia większą domieszkę krwi europejskich ras, z którymi krzyżowano fila brasileiro od lat 70. XX w. Ten standard jest uznawany także przez FCI.

Dziś fila brasileiro to nadal najczęściej psy stróżujące. Uchodzą za potencjalnie niebezpieczną rasę, wymagającą starannej socjalizacji, umiejętnego ułożenia i treningu. W wielu krajach posiadanie psa rasy fila brasileiro jest nielegalne – tak jest np. w Wielkiej Brytanii i Norwegii. W Australii obowiązują ścisłe ograniczenia na posiadanie i hodowanie tych psów.

W Polsce rasa ta występuje bardzo rzadko, choć nie figuruje na ministerialnej liście ras uznawanych za agresywne.

Jak wygląda fila brasileiro?

Fila brasileiro to duży molos, który może występować w dwóch typach: szczuplejszym dogowatym i masywniejszym mastifowatym. Osiąga 75 cm wysokości w kłębie i masę ponad 50 kg.

Fila brasileiro: budowa ciała

Głowa fila brasileiro jest masywna, ale proporcjonalna, z wyraźnym guzem potylicznym. Kufa jest średniej długości z łagodnym stopem i sporymi faflami przy wargach. Oczy mają kształt migdałów i ciemną barwę, która powinna pasować od umaszczenia. Uszy są średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone i oklapnięte. Wyraz pyska powinien być poważny i czujny. Charakterystyczną cechą psa jest duży fałd skórny zwisający u podgardla.

Ciało psa jest muskularne, o mocnym kośćcu, grzbiet prosty, kończyny silne i sprężyste, dobrze kątowane, zad nieco uniesiony. Skóra na całym ciele jest gruba i dość luźna, zwłaszcza w okolicach szyi. Ogon jest średniej długości, zazwyczaj noszony nisko, w chwilach aktywności psa unoszony nieco nad grzbiet.

Fila brasileiro: typ sierści

Sierść fila brasileiro jest krótka, przylegająca, dość gruba, matowa, bez podszerstka.