Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy: podpalany łowca jeleni

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy – historia rasy

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy powstał jako urozmaicenie rasy duży gończy anglo-francuski biało-czarny, podobnie jak odmiana biało-pomarańczowa. W XIX w. hodowcy skrzyżowali francuskie psy ras poitevin oraz gascon saintongeois z angielskimi foxhoundami, uzyskując trójkolorowy odpowiednik rasy biało-czarnej.

Tę i inne rasy o mieszanym pochodzeniu z Anglii i Francji nazywano psami anglo-saintongeois aż do 1957 r., kiedy oficjalnie wprowadzono termin „psy gończe anglo-francuskie”. Standard rasy Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) ogłosiła w 1983 r.

Gończe anglo-francuskie z powodzeniem używane były do polowań na różnego rodzaju zwierzynę, od lisów, po dziki, sarny i jelenie. Duże gończe anglo-francuskie trójkolorowe, podobnie jak ich biało-czarni kuzyni, szczególnie dobrze sprawdzają się w polowaniu na większe zwierzęta. Stąd nazwa rasy, która odnosi się nie tyle do rozmiarów psów, co raczej zwierzyny, na którą polują. To psy obdarzone znakomitym węchem i dużą wytrzymałością, która pozwala im ścigać ofiarę godzinami. Najchętniej polują w dużych sforach.

Współcześnie duży gończy anglo-francuski trójkolorowy to pies używany najczęściej do polowań, rzadko w charakterze domowego pupila. Rasa jest rzadka w Europie i na świecie, a w Polsce niemal niespotykana.

Jak wygląda duży gończy anglo-francuski trójkolorowy?

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy to sporych rozmiarów pies gończy. Osiąga 70 cm wysokości w kłębie i masę ok. 36 kg. Jest największy spośród ras gończych anglo-francuskich.

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy: budowa ciała

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy jest dość masywny i muskularny, o proporcjonalnej budowie.

Pies ma podłużną, trochę gruszkowatą głowę, z łagodnym stopem, widoczną zmarszczką czołową, wyraźnie zarysowanymi łukami brwiowymi i wyczuwalnym guzem potylicznym. Trufla nosowa jest duża i czarna. Oczy są spore, okrągłe, w odcieniach brązu. Uszy są średniej wielkości, szerokie i zwisające, pofałdowane, dość cienkie. Po wyprostowaniu powinny sięgać do czubka psiego nosa.

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy ma mocny i sprężysty grzbiet, głęboką pierś, muskularne lędźwie i długi ogon, noszony nisko, ale prostujący się w czasie pracy, lekko zawinięty na końcu ku górze. Łapy są silne i giętkie, przednie proste, a tylne lekko kątowane.

Duży gończy anglo-francuski trójkolorowy: typ sierści

Sierść dużego gończego anglo-francuskiego trójkolorowego jest krótka i gładka. Dwie warstwy – podszerstek i włos okrywowy – zapewniają psu ochronę przed zimnem i wilgocią, umożliwiając polowanie w niemal każdych warunkach pogodowych.