Drever: wojowniczy niziołek

Drever – historia rasy

Drever to rasa małego psa myśliwskiego, wyhodowana w Szwecji w minionym stuleciu.

Drever to krzyżówka tzw. jamniko-ogarów z Danii i Westfalii. Myśliwi potrzebowali psa, który będzie umiał ostrożnie i niezbyt szybko podchodzić do płochliwej zwierzyny – przede wszystkim jeleni – a do tego radzić sobie w trudnym i często zaśnieżonym terenie. Odpowiedzią na tę potrzebę stał się drever, gończy na krótkich łapach, który nie biega może zbyt szybko, ale ma za to znakomity węch, wielką wytrzymałość i umie podkraść się do zwierzyny, nie wywołując u niej popłochu i gwałtownej ucieczki. To uparty i bystry łowca, głoszący zwierzynę donośnym szczekaniem. Głośny gon dodatkowo pomaga myśliwemu w zlokalizowaniu psa, który z racji niewielkich rozmiarów łatwo ginie z oczu.

Nazwa „drever” została nadana rasie w 1947 r. O wyborze nazwy zadecydował konkurs ogłoszony w prasie. Drever pochodzi od szwedzkiego słowa „drev”, oznaczającego płochacza. W 1953 r. rasę drever wciągnął do swych rejestrów szwedzki Kennel Club. Wkrótce potem rasę uznała także Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI).

Współcześnie drevery są popularnymi psami myśliwskimi w Szwecji (tu zajmują pierwsze miejsce pod względem liczebności wśród gończych), Norwegii, Finlandii i Kanadzie. Drevery wykorzystuje się do polowania na jelenie, sarny i lisy.

Drevery hoduje się specjalnie na potrzeby myśliwych. Nie bywają psami domowymi, choć są z natury towarzyskie i garną się do ludzi.

Jak wygląda drever?

Drever to niewielki pies myśliwski. Osiąga 41 cm wysokości w kłębie i masę ok. 15 kg.

Drever: budowa ciała

Drever ma dobrze umięśnione ciało o wydłużonym kształcie i stosunkowo krótkich kończynach.

Pies ma kształtną, lekko wysklepioną głowę z podłużną kufą i łagodnym stopem. Oczy są średniej wielkości, migdałowatego kształtu, w odcieniach ciemnego brązu, osadzone pod łagodnie zarysowanymi łukami brwiowymi. Uszy są średnie, w kształcie trójkątów o zaokrąglonych wierzchołkach, mięsiste, osadzone mnie więcej na linii oczu.

Drever ma mocną, suchą szyję, prosty grzbiet, głęboką pierś, muskularne, choć niedługie kończyny z łapami wyposażonymi w grube opuszki i dość długi ogon, zazwyczaj noszony nisko i często prostujący się do poziomu w czasie pracy.

Drever: typ sierści

Sierść drevera jest gęsta, gładka i krótka. Zapewnia psu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią, umożliwiając polowanie także w niekorzystnych warunkach pogodowych.