Cornish Rex – kot z falującym futerkiem

Historia Cornish Rexa

Historia Cornish Rexa rozpoczęła się w Wielkiej Brytanii, a dokładnie w Kornwalii w miejscowości Bodmin Moor. Znamy nawet dokładną datę, która jak się potem okazało, dała początek nowej rasie. 21 lipca 1950 roku, szylkretowa domowa kotka o imieniu Serena należąca do Niny Ennismore powiła miot składający się z pięciu kociąt. O ile cztery z nich nie wyróżniały się niczym specjalnym, to piąte, rudo-białe kocię charakteryzowało się nietypową, kędzierzawą i falującą sierścią. Kiedy kot nieco podrósł, okazało się, że ma również smukłą budowę i dłuższe niż pozostałe koty z miotu uszy. Kotek otrzymał imię Kallibunker i stał się założycielem rasy Cornish Rex.

Kallibunker został następnie skojarzony z Sereną i w nowym miocie również przyszły na świat koty o cechach podobnych do wyżej opisanych. Chów wsobny był początkowo konieczny, ponieważ okazało się, że gen odpowiedzialny za wygląd Kallibunkera ma charakter recesywny i nietypowe cechy mogą szybko zaniknąć. Z każdym kolejnym skojarzeniem kotów rodziło się więcej kociąt o nowych, nietypowych cechach. Wkrótce w roli reproduktora Kallibunkera zastąpił jego potomek z pierwszego miotu o imieniu Poldhu. 

Cornish Rex – budowa populacji

Populacja była jednak wciąż zbyt mała i dlatego koty zaczęto kojarzyć z innymi rasami, między innymi z kotami syjamskimi, amerykańskim i brytyjskim krótkowłosym i kotem hawajskim (Havana Brown). W ten sposób chciano zapewnić różnorodność genetyczną i mocną, zdrową podstawę dla nowej rasy. Została ona ostatecznie nazwana Cornish Rex. Pierwszy człon w tej nazwie nawiązuje do Kornwalii, a drugi do królików rasy Rex, które charakteryzowały się podobnym do Cornishów, falującym futerkiem.

W 1956 roku w magazynie “Life” ukazał się artykuł na temat Cornish Rexa i wzbudził zainteresowanie nową rasą na całym świecie. Rok później do USA sprowadzono kotkę o imieniu Lamorna Cove, która była potomkiem Poldhu i sama była z nim w ciąży. Na miejscu powiła kolejne koty, które dały początek rasie Cornish Rex w Ameryce.

W 1967 roku Cornish Rex został oficjalnie uznany za nową rasę w Anglii, a w 1979 roku w USA.

Najważniejsze cechy wyglądu Cornish Rexa

Przez dziesięciolecia rozwoju Cornish Rex uzyskał swój obecny wygląd, którym przypomina egzotyczne koty o azjatyckim rodowodzie. Jego sylwetka jest wydłużona i smukła, ciało dosyć muskularne, choć sprawia wrażenie filigranowego. Wysokość cornish rexa zamyka się w przedziale 28-30 cm, a waga 3-4 kg u samic i 4-5 kg u samców. To zatem nieduży i lekki kot o delikatnym kośćcu, ale solidnej muskulaturze, który z wyglądu może nam przypominać charta.

Głowa jest raczej dłuższa niż szeroka, w kształcie klina z dobrze zarysowaną brodą. Od końcówki nosa do brody powinniśmy móc wytyczyć prostą linię. Kufa z wyraźną przerwą. Oczy są średniej wielkości, owalne i szeroko rozstawione. Ich kolor zależy od rodzaju umaszczenia. Bardzo charakterystyczną cechą Cornish Rexa są jego uszy. Są duże, wysoko osadzone, mają głęboko stożkowaty kształt i na zewnętrznych częściach nie są porośnięte sierścią. Określa się je mianem nietoperzowych. 

Szyja jest smukła i średniej długości. Klatka piersiowa jest dobrze wykształcona, grzbiet lekko wysklepiony. Ogon jest długi i cienki, zwęża się w kierunku końcówki. Jest porośnięty drobnymi, gęstymi włosami, które również na ogonie tworzą charakterystyczne dla sierści cornish rexa fale. Kończyny są długie i szczupłe, tylne nieco dłuższe od przednich. Stopy małe i owalne.

Umaszczenie cornish rexa może być dowolnego rodzaju i dowolnej barwy. 

Sierść jest krótka, bez twardych włosów okrywowych. Cienkie i miękkie włosy mają na końcach wyraźne uwypuklenie, które tworzy na sierści kota charakterystyczne dla tej rasy fale. W dotyku szata jest delikatna, przypomina właściwości aksamitu. Również wibrysy na pyszczku i brwiach kota są delikatnie skręcone. 

Charakter i aktywności Cornish Rexa

Cornish Rex ma wyjątkową, wręcz entuzjastyczną osobowość, to kot wybitnie ekstrawertyczny. Jest bardzo aktywny, wesoły i uwielbia się bawić. Jednocześnie to kot bardzo towarzyski, wymagający uwagi i lojalny wobec właściciela. Jest ceniony za swoją inteligencję, można bez problemu nauczyć go wielu prostych sztuczek. Warto zapewnić mu w otoczeniu interaktywne zabawki z ukrytymi smakołykami. 

To także kot skoczny, który lubi biegać, można się z nim bawić codziennie przy pomocy wędki. Codzienna aktywność jest bardzo ważna dla tej rasy, dzięki niej pozostanie w dobrej kondycji psychofizycznej.