Chart afrykański - szybki jak błyskawica chart znad Sahary

Historia charta afrykańskiego

Psy w typie charta afrykańskiego były znane w rejonach pustyni Sahary już w czasach starożytnych, na co dowodem są przedstawiające je malowidła naskalne. Towarzyszyły przez stulecia plemionom koczowniczym, które zostały zmuszone przez ciężkie warunki pustynne do przeniesienia się na bardziej gościnne, półpustynne tereny regionu Sahel na południowych obrzeżach pustyni. Plemiona takie jak Tuaregowie czy Fulani osiadły w dolinie Azawakh, od której zresztą bierze się współczesna nazwa psa tej rasy. Charta afrykańskiego często określanego również mianem psa Tuaregów, natomiast samo plemię nazywało go - oska. 

W Azawakh koczownicy znaleźli bardziej korzystne warunki dla łowiectwa i hodowli, w których czynnie pomagał chart afrykański, wykorzystywany przez nomadów zarówno jako pies stróżujący, jak i myśliwski. Z biegiem czasu wartość i szacunek dla Azawakh rosły wśród plemion do tego stopnia, że pies miał wstęp do namiotów, stanowił ważną część posagu i był cennym podarunkiem. 

Jest powszechny wśród afrykańskich ludów koczowniczych do dnia dzisiejszego i w swej macierzystej Afryce żyje w takich samych warunkach jak przed setkami lat. Nikt nie dba tam o kolor jego umaszczenia tak istotnego dla europejskich hodowców, którzy sprowadzili charta afrykańskiego do Europy pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, po czym rasa natychmiast zdobyła wielu wielbicieli. 

W regionie Sahel nadal obowiązuje naturalna selekcja, natomiast w Europie i USA, a także na północy Afryki wśród Beduinów, obowiązuje świadomy dobór hodowlany, w którym dba się o czystość rasy. Jednak w ogólnym zarysie chart afrykański hodowany poza swoim naturalnym środowiskiem na południe od Sahary zaczął tracić cechy charakterystyczne dla rasy. Zwrócili na to uwagę Amerykanie, którzy u siebie zmienili wzorzec i zaczęli pracować nad tym, żeby chart afrykański występujący poza Afryką oddawał obraz psa oryginalnego typu z jego macierzystego lądu.

Najważniejsze cechy wyglądu charta afrykańskiego

Według klasyfikacji FCI chart afrykański należy do grupy 10 - Charty i sekcji 3 - charty krótkowłose. Bardzo duże wrażenie robi jego wysokość i niezwykła, smukła sylwetka, na której, pod cienką skórą, rysują się wyraźnie kościec i muskulatura. Całą swoją budową sprawia wrażenie eleganckiego i dystyngowanego psa - taki też bywa w życiu na co dzień. Szczególnie pięknie wygląda w ruchu, kiedy wydaje się, że jest dosłownie zawieszony nad ziemią. Jego wysokość w kłębie wynosi 60-70 cm dla suk i 64-74 cm dla psów, a waga odpowiednio 15-20 kg i 20-25 kg. 

Głowa jest długa, szczupła i sucha i sprawia wrażenie wyrzeźbionej. Czaszka jest prawie płaska i wydłużona, stop ledwie zaznaczony. Kufa jest długa i prosta, zwęża się w kierunku czarnego lub ciemnobrązowego nosa. Oczy mają kształt migdałów, są duże i lekko skośne, ich barwa może być ciemna lub bursztynowa. Powieki są obrysowane na czarno lub ciemnobrązowo. Uszy są szerokie u podstawy i wysoko osadzone, trójkątne z zaokrąglonymi końcówkami. Są cienkie i opadają ściśle przylegając do policzków.

Grzbiet jest prosty z linią wznoszącą się nieznacznie w stronę kłębu, lędźwie krótkie i suche, zad opadający, klatka piersiowa głęboka, sięgająca prawie do łokcia. Kończyny są długie, szczupłe i suche, idealnie postawione, łapy zaokrąglone z twardymi i mocnymi opuszkami i dobrze wysklepionymi palcami. Ogon jest nisko osadzony, długi i cienki, zwężający się ku końcówce. Jest noszony nisko z lekko zakręcająca się końcówką.

Szata i umaszczenie charta afrykańskiego

Umaszczenie charta afgańskiego jest płowe, z odcieniami od jasnopiaskowego do ciemnopłowego. Umaszczenie może być pręgowane lub nie, przy czym pręgi powinny być jednolicie czarne, bez odcieni. Białe znaczenia są dopuszczalne pod warunkiem, że są ograniczone do minimum. Mogą pojawić się na klatce piersiowej, łapach lub końcówce ogona.

Na szatę charta afrykańskiego składa się krótki i delikatny włos, natomiast brzuch psa jest nieowłosiony.

Charakter i aktywności charta afrykańskiego

Chart afgański ma charakter, który kojarzy się z jego wyglądem. To pies zdystansowany wobec otoczenia, czuły i łagodny jedynie dla tych członków rodziny, których akceptuje. Często uznaje zhierarchizowany model rodziny i podporządkowuje się tylko jednej osobie, której pozostaje wierny.

To także pies żywy, czujny i zwinny, który w roli psa do towarzystwa najlepiej sprawdzi się u boku osoby czynnie uprawiającej sport. Na co dzień potrzebuje długich spacerów, podczas których będzie mógł długo i swobodnie biegać. Można z nim uprawiać szybkie biegi lub umożliwić mu branie udziału w coursingu i innych rodzajach sportowych wyścigów psów.