Canaan dog – pies koczowników
Canaan dog – historia i pochodzenie rasy
Historia tej rasy jest nieco zawiła i skomplikowana. Nie da się jej też jednoznacznie umiejscowić na osi czasu. Pierwsi przodkowie w typie canaan dog pochodzili prawdopodobnie już ze starożytności z obszarów Bliskiego Wschodu. Świadczyć o tym mają datowane na ponad cztery tysiące lat wizerunki psów utrwalone na nagrobkach na terenie Izraela i Palestyny. Dodatkowo malowidła naskalne z Synaju i Ben Assan, które datuje się mniej więcej na ten sam okres, również zawierają podobne przedstawienia zwierząt przypominających canaan dogi. Historia tej rasy zaczyna się już wraz z koczowniczymi ludami, które przemierzały pustynne głównie tereny Azji. Ludzie ci potrzebowali psich towarzyszy, którzy byliby wytrzymali i odporni na trudne warunki klimatyczne, częsty brak wody, wysokie temperatury w czasie dnia i niskie w nocy. Istotny był też zmysł stróżowania, rozmiar i waleczność. Niejednokrotnie canaan dog musiał bronić karawany lub gospodarstwa przed dzikimi zwierzętami, między innymi dzikimi psami, które licznie występowały na tych terenach. Do dnia dzisiejszego ludom prowadzącym w tym regionie koczowniczy tryb życia towarzyszą psy w typie canaan dog. Występują tez blisko spokrewnione z canaanem psy dziko żyjące na pustynnych stepowych terenach.
Psy tej rasy zyskały większe zainteresowanie w Europie dopiero na początku dwudziestego wieku, ale nie zdobyły dużej popularności i obecnie ich liczebność na tym kontynencie jest bardzo niska, najwięcej canaan dogów jest hodowanych w swojej ojczyźnie, Stosunkowo liczne są tez w Stanach Zjednoczonych. Opowiadając historię tej rasy nie sposób pominąć działalności kynolożki Rudolfiny Menzel. Starała się ona dostosować rasę do różnych celów użytkowych, między innymi jako psy wykorzystywane przez armię izraelską. Ze względu na trudne warunki klimatyczne, zwierzęta nie sprawdziły się w tej roli. Menzel próbowała też szkolić je jako psów przewodników, ale ze względu na zbyt małe rozmiary i duże tendencje do bycia niezależnymi zdecydowano, że i ten pomysł jest chybiony.
Wygląd i pielęgnacja
Canaan dog to raczej duży pies, który osiąga wysokość w kłębie do 60 centymetrów u samców i do 50 centymetrów u samic. Waga zdrowego, dorosłego psa powinna oscylować w granicach 18-25 kilogramów. Budowa zbita, masywna, nieco o posturze wilka. Sylwetka proporcjonalna o wyraźnej masie mięśniowej. Nogi dobrze zbudowane, proste. Grzbiet nieco wklęsły od strony karku i wypukły od strony zadu. Ogon średniej długości, noszony na wysokości grzbietu, zakręcony, tworzący niemal zamknięty pierścień. Na ogonie sierść nieco dłuższa. Uszy dosyć duże, trójkątne, wysoko osadzone, stojące. Sierść dwuwarstwowa o gęstym podszerstku. Włos okrywowy prosty, twardy, raczej niezbyt długi. Umaszczenie właściwie dowolne, najczęściej występuje białe, piaskowe, rudawe, szare i mieszane. Pielęgnacja sierści nie jest czasochłonna, wystarczy wyczesać sierść mniej więcej dwa razy w tygodniu, nieco częściej w okresie linienia.
Canaan dog – zdrowie i potencjalne choroby
To psy cieszące się dobrym zdrowiem, dożywające przeciętnie 13-15 lat.
Olbrzymi pies dla doświadczonych osób
Canaan dogi to psy o silnie wykształconym instynkcie terytorialnym. Będą chronić swojej rodziny i wobec obcych mogą przejawiać agresję jeżeli poczują się zagrożone. Raczej nie poleca się ich do domów z małymi dziećmi. Potencjalny właściciel musi być osobą, która znajdzie wystarczająco dużo czasu na odpowiednią tresurę tych psów. Lubią one bowiem dominować i stawiać na swoim, jeżeli nie mają poczucia autorytetu względem właściciela, mogą go ignorować i nie słuchać poleceń. Jeżeli canaany nie są nauczone od młodości poprawnych relacji z innymi psami, mogą łatwo popadać z nimi w konflikty. Ważne jest socjalizowanie ich także z innymi zwierzętami. Na spacerach zachowują się poprawnie, nie wymagają wyjątkowo dużej ilości ruchu. Ważne żeby był on regularny, długi, ale nie intensywny. W mieszkaniu będą się męczyć, ale dom z niedużym ogrodem w pełni im wystarczy. Canaan dog będzie świetnym stróżem!
