Black and tan coonhound - amerykański pies z szopem w nazwie

Historia psa rasy black and tan coonhound

Historia psa rasy black and tan coonhound na amerykańskiej ziemi sięga XVIII wieku. Wiąże się z eksploracją południowych i zachodnich terenów kontynentu przez kolejnych osadników i pograniczników, których źródłem zarobku stały się szopy. Uzyskiwano wówczas z tych zwierząt mięso, tłuszcz i futra. Nie istniał jednak pies, z którym można było skutecznie na tych terenach polować na szopy. Najbardziej po drodze z tym zadaniem było polującym na lisy foxhoundom, które wkrótce zaczęto krzyżować z irish kerry beaglem i bloodhoundem. 

Chciano w ten sposób uzyskać psa, który będzie mógł ścigać nie tylko szopy, ale także oposy czy rysie chowające się często na drzewach, a nawet większe zwierzęta, jak kazuary i niedźwiedzie. Powstała w ten sposób unikatowa rasa psów, które zaczęto określać mianem coonhound, gdzie coon oznacza po prostu szopa. Podczas polowania podążały one za zapachem zwierzęcia, nawołując gardłowymi dźwiękami myśliwych, kiedy ścigane szopy ukrywały się na drzewach.

Coonhoundy mogły polować indywidualnie lub w sforze. Myśliwi często nie ścigali razem z psami zwierzyny, a jedynie czekali na charakterystyczne ujadanie psów, które osaczały szopy. Jednym z wczesnych entuzjastów coonhoundów był myśliwy i podróżnik Daniel Boone, dzięki którego zabiegom Kentucky stało się hodowlanym ośrodkiem coonhoundów.

Rasę Black and tan coonhound wyodrębniono w 1900 roku. W 1945 roku Black and tan coonhound został pierwszą z sześciu ras coonhoundów uznanych przez Amerykański Kennel Club i przypisanych do grupy psów gończych, pozostałe coonhoundy zostały uznane dopiero w XXI wieku. Jak wszystkie psy gończe, black and tan coodhoundy mają niezwykle rozwinięty węch i współcześnie są używane przede wszystkim do polowania na jelenie, niedźwiedzie i lwy górskie. Mogą pracować na bardzo trudnym terenie, zarówno w czasie mroźnej zimy, jak i w lecie, i imponują swoim silnym i rytmicznym ruchem. 

Najważniejsze cechy wyglądu black and tan coonhounda

Według klasyfikacji FCI black and tan coohound należy do grupy 6 - psy gończe, posokowce i rasy pokrewne i sekcji 1.1 - duże psy gończe. Black and tan w jego nazwie oznacza maść czarną podpalaną. To pies dużych rozmiarów o solidnej muskulaturze, który sprawia wrażenie siły, zwinności i czujności. Ma proporcjonalną sylwetkę i nawet przy swojej dużej wysokości nie wydaje się ani długo-, ani krótkonożny. Wysokość w kłębie zamyka się w przedziale 58-63 cm dla suk i 63-68 cm dla psów. Samce są wyraźnie większe od samic.

Głowa jest gładko wymodelowana ze skórą pozbawioną fałd. Stop jest średnio zaznaczony. Nos szeroki i zawsze czarnego koloru. Oczy są niemal okrągłe, niezbyt głęboko osadzone, w kolorach od piwnego do ciemnobrązowego. Uszy są długie, nisko osadzone z tyłu na poziomie oczu lub poniżej, zwisają swobodnie w postaci fałd i nadają psu dostojny, poważny wygląd.

Grzbiet jest poziomy i dobrze związany, klatka piersiowa głęboka. Kończyny proste i umięśnione o mocnym kośćcu, łapy nieduże, z mocno wysklepionymi palcami i twardymi opuszkami. Ogon jest mocno osadzony poniżej linii grzbietu, noszony swobodnie, jedynie podczas pobudzenia ustawiony pod kątem prostym względem grzbietu.

Szata i umaszczenia black and tan coonhounda

Umaszczenie jest zgodnie z nazwą czarne podpalane. Maść podstawowa jest smoliście czarna, a brązowe znaczenia występują powyżej oczu, z boku kufy, na kończynach, pośladkach i klatce piersiowej.

Szata jest krótka, zwarta i gęsta, umożliwia psu przedzieranie się między zaroślami. 

Charakter i aktywności black and tan coonhounda

Black and tan coonhound należy do towarzyskich psów gończych. Jest zrównoważony, otwarty i przyjacielski, nigdy ani lękliwy, ani agresywny. W roli psa pracującego jest wytrwały, zdecydowany i posłuszny. Jest również bardzo energiczny i, jeśli funkcjonuje jako pies do towarzystwa, powinno zapewnić mu się dużą dawkę ruchu w ciągu dnia na długich spacerach. Najbardziej będzie zadowolony, jeśli zorganizujemy dla niego zabawę w tropienie.