Wyżeł włoski krótkowłosy – pies arystokrata z Włoch
Historia wyżła włoskiego kontynentalnego.
Wyżły włoskie znane są z dwóch odmian, krótkowłosej i szorstkowłosej. Szczególnie tego pierwszego określa się mianem psiego arystokraty ze względu nie tylko na jego szlachetny wygląd, ale także starożytne pochodzenie. Wizerunki psów przypominających bracco italiano można znaleźć na rzymskich malowidłach jeszcze sprzed naszej ery. Do jego przodków, a więc jeszcze starszych psów zalicza się gończego włoskiego i psy w typie starożytnych molosów, które dotarły do Europy ze wschodu.
Pierwsze wzmianki na temat wyżła włoskiego krótkowłosego pochodzą z czasów średniowiecza, z XIII wieku. Wspomina się w nich bracco italiano opisując go jako biało-pomarańczowego psa. Jego wizerunek można znaleźć również na freskach z XIV wieku, na których nie różni się wyglądem od współczesnych wyżłów włoskich, co świadczy o tym, że rasa ta miała ugruntowany wygląd już w dawnych wiekach.
Wyżeł włoski krótkowłosy był szczególnie popularny w dobie Renesansu wśród arystokratycznych rodów włoskich i był przez nie przekazywany w formie cennego podarunku na królewskie dwory Europy. Im bliżej współczesności, tym bardziej malała popularność wyżła włoskiego krótkowłosego, którego wypierały bardziej wszechstronne psy myśliwskie. Z początkiem XX wieku był nawet zagrożony wyginięciem, ale dzięki interwencji miłośników tej rasy, udało się utrzymać populację. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1949 roku. W 1956 roku wyżeł włoski krótkowłosy został oficjalnie uznany przez FCI. Najpopularniejszy jest w kraju pochodzenia, w którym hodowany jest przede wszystkim jako pies myśliwski. W Polsce występują pojedynczy przedstawiciele tej rasy.
Cechy użytkowe wyżła włoskiego krótkowłosego
Przez wieki wyżeł włoski krótkowłosy pełnił rolę psa myśliwskiego. Przed wynalezieniem broni palnej polował między innymi na ptactwo z myśliwymi, którzy zarzucali na ptaki sieć, a także z sokolnikami. Kiedy myślistwo przeszło transformację po wynalezieniu broni palnej, wyżeł włoski pełnił rolę psa wypłaszającego, posokowca i doskonałego aportera. Współcześnie jest wykorzystywany do każdego rodzaju polowania, w lesie, w polu i na wodzie.
Najważniejsze cechy wyglądy wyżła włoskiego krótkowłosego
Wyżeł włoski krótkowłosy według klasyfikacji FCI należy do grupy wyżłów i sekcji wyżłów kontynentalnych. Podlega próbom pracy.
To pies o mocnej, harmonijnej budowie i szlachetnej sylwetce, która najlepiej pasuje do osobników średniej wielkości. Pod względem budowy występuje w dwóch odmianach: lżejszej u psów pochodzących z Piemontu i cięższej u psów pochodzących z Lombardii. Jego wysokość zamyka się w przedziale 55-62 cm u suk i 58-67 cm u psów, a waga między 25 a 40 kg dla obu płci i w zależności od budowy.
Głowa psa jest kanciasta, ze słabo zaznaczonym stopem. Mózgoczaszka jest tej samej długości co kufa. Oczy o owalnych powiekach są barwy brązowej lub orzechowej o różnych odcieniach, spojrzenie psa nadaje mu cechy poczciwości. Uszy duże i dobrze rozwinięte.
Szyja jest mocna i dobrze osadzona na karku, klatka piersiowa obszerna, lędźwie szerokie dobrze umięśnione i krótkie, zad długi i szeroki, mocno umięśniony. Ogon grubszy u nasady zwęża się ku końcówce. Prosty i poziomo noszony. Kończyny długie i mocne, tylne dobrze kątowane.
Umaszczenie może być białe albo białe z łatami lub cętkami w kolorze pomarańczowym, bursztynowym lub brązowym.
Szata wyżła włoskiego krótkowłosego jest twarda, krótka i gęsta, przy odpowiedniej diecie powinna mieć połysk. Włos jest delikatniejszy i krótszy na głowie, uszach, przedzie kończyn i łapach.
Charakter i szkolenie wyżła włoskiego krótkowłosego
Bracco italiano to poważny z wyglądu pies o łagodnym charakterze, który jednak zmienia się podczas polowania w pełnego temperamentu czworonoga. Jest inteligentny i podatny na szkolenie, choć ze względu na długi okres psychicznego dojrzewania, w młodych latach bywa uparty.
Szkolenie powinno się opierać na łagodnych metodach, ponieważ wyżły z zasady nie tolerują brutalności i ciężkiej ręki. Treningi należy zacząć od najmłodszych lat psa, nawet w wieku trzech miesięcy i urozmaicać ćwiczenia, aby pies przez cały okres szkolenia utrzymywał uwagę i zainteresowanie ćwiczeniami. Zacząć można od najprostszych poleceń i podnosić stopniowo poziom treningów. Ważne jest ćwiczenie komendy przywołania, ponieważ wyżły to psy posiadające silny instynkt myśliwski i mogą wybrać się na samotną wycieczkę zwabione świeżym tropem w czasie spaceru.
