Toyger – tygrys w miniaturze

Krótka historia toygera

Czasami historia konkretnej rasy, czy to kociej, czy to psiej, zaczyna się przypadkiem, a czasami na skutek planowanych działań człowieka. W przypadku toygera można powiedzieć, że oba czynniki zadziałały wspólnie. Na pewno nie powstałby, gdyby nie świadome działanie Amerykanki Judy Sugden, która na początku lat osiemdziesiątych XX wieku postanowiła stworzyć taką własną rasę. Jednak to, że Judy wpadła na taki pomysł jest w jakimś stopniu dziełem przypadku, ponieważ kot o właściwościach umaszczenia przypominających tygrysie, niespodziewanie znalazł się wśród hodowanych przez nią zwierząt. Gdyby tak się nie stało, zapewne świat nie poznałby toygera. 

Rzecz w tym, że gdyby taki kociak trafił w ręce przypadkowego właściciela, temu nawet nie przeszłaby przez głowę myśl o krzyżowaniu ras. Jednak Judy Sugden była profesjonalnym hodowcą, na dodatek córką Jean Sugden Mill, która wiele lat wcześniej dała światu rasę kota bengalskiego. Możemy zatem mówić tutaj o dziedziczności idei, która każe osobom zafascynowanym światem kotów powoływać na świat ich nowe rasy. 

Kot, od którego wszystko się zaczęło miał na skroniach pyszczka charakterystyczne znaczenia (czyli w miejscu, gdzie u kotów normalnie brak tego typu zabarwienia), które u Judy przywołały skojarzenia z ułożeniem pręg na głowie tygrysa. U Judy w jednej chwili zrodziła się idea kota domowego, który przypominałby dokładnie to dzikie zwierzę. Z Indii udało jej się sprowadzić kota o podobnych właściwościach, a potem wszystko już ruszyło pełną parą.

 Hodowczyni rozpoczęła szeroko zakrojone poszukiwania innych osobników z podobnymi cechami i koniec końców z całego świata wyodrębniono czterdzieści takich kotów, które dały początek rasie toygera. Były to same koty domowe, a więc ani hybrydy, ani koty dzikie, ponieważ Judy zależało na tym, aby mimo tygrysiego wyglądu nowa rasa pozostawała typowym domowym kotem 

Już w 1993 roku toyger został zarejestrowany przez organizację TICA, w której stworzono wzorzec tej rasy. Jednak toyger wciąż nie został oficjalnie uznany przez FIFe, czyli Międzynarodową Federację Felinologiczną. Nie przeszkodziło to sukcesywnemu zwiększaniu populacji toygera na całym świecie. Pierwsze toygery zawitały także w 2014 roku, a więc całkiem niedawno, do Polski.

Najważniejsze cechy wyglądu toygera

Toygery są kotami średniej wielkości o mocnej budowie. Ich wysokość zamyka się w przedziale 30-35 cm, a waga 3-4,5 kg u samic i 4,5-7 kg u kotów. Oprócz umaszczenia przypominającego tygrysie, kot posiada też inną cechę charakterystyczną dla tego dużego kota, a mianowicie chwiejny, kołyszący chód, dzięki któremu rzeczywiście przypomina miniaturowego tygrysa. 

Głowa toygera jest zaokrąglona i średniej wielkości, pysk ma cylindryczny kształt. Oczy są osadzone w dużej odległości od siebie, okrągłe, z barwą dopuszczalną w każdym kolorze, byle była intensywna. Uszy są średniej wielkości, zaokrąglone i mocno owłosione. Tułów silny i mocny, kończyny średniej długości o mocnym kośćcu. Ogon długi i gruby, zaokrąglony na końcówce.

Sierść toygera jest krótka i równomiernie przylega do całego ciała.

Najważniejsze u toygera jest rzecz jasna umaszczenie. Jest ono zawsze pręgowane, typu tabby makarel. Bazowy kolor jest zawsze jasny, dyniowy lub jak najbardziej zbliżony do bieli, natomiast pręgi podchodzące po czerń. Najważniejszy jest ich układ, który w krótkiej historii kota już zdążył się podzielić na dwie odmiany: mackarel tabby braided, gdzie pręgi ułożone są pionowo i się przeplatają i bold mackarel bold, gdzie pręgi są grube, pionowe i niejednolite. Na górnej części pyska kota pręgi wokół nosa i uszu muszą być ułożone równo, w żadnym wypadku promieniście. Tylko w ten sposób przypominają ułożenia pręg na głowie tygrysa, a nie zwykłego domowego kota. 

Charakter toygera

Pomimo swojego tygrysiego wyglądu, który jest jeszcze wzmocniony specyficznym chodem kota, to typowy, domowy zwierzak, który na co dzień zachowuje się spokojnie i okazuje właścicielowi dużo czułości. Kontrast między wyglądem a zachowaniem jest naprawdę duży i budzi u właściciela jeszcze silniejsze uczucia i dumę z posiadania tak niezwykłego kota. To także inteligentne zwierzę i co dla wielu osób jest istotne, mało gadatliwe, choć kiedy sytuacja tego wymaga, potrafi wydać z siebie donośny głos.

Aktywności toygera

Dzięki swojej inteligencji, toygery są podatne na tresurę. Jeśli mamy więc chęci i odrobinę cierpliwości, możemy spróbować nauczyć toygera kilku kocich sztuczek.

Jest raczej zrównoważony w usposobieniu i nie potrzebuje dużej dawki aktywności, ale powinniśmy mu codziennie zapewnić przynajmniej kilka minut stymulującej zabawy.

Toygery bardzo chętnie sprawdzą co dzieje się na zewnątrz domu lub mieszkania, możemy zatem spróbować z nim spacerów przy pomocy szelek. Jeśli kot ma dostęp do ogrodu, warto tam umieścić wolierę, w której możemy zainstalować dla kota wysoki drapak.