Terier czeski – potomek terierów z Wielkiej Brytanii
Terier czeski i jego szybka kariera
Rasa powstała za sprawa czeskiego naukowca i kynologa Frantiska Horaka, który był znany z zamiłowania do terierów. W swojej hodowli miał między innymi teriery szkockie i sealyham teriery i właśnie z krzyżówki tych dwóch ras stworzył w 1948 roku nowego psa, który miał się stać specjalistą od polowań na zające i borsuki. Efekt przerósł oczekiwania, ponieważ terier szkocki odziedziczył najlepsze cechy tych dwóch ras, a jednocześnie był łatwiejszy w prowadzeniu, czyli nie tak uparty jak sealyham i bardziej cięty i skuteczny niż terier szkocki.
Popularność psa szybko rosła do tego stopnia, że Horak zaczął dostawać z zagranicy listy od miłośników rasy. Trzeba pamiętać, że Czechy w tamtym czasie funkcjonowały jako Czechosłowacja i były krajem komunistycznym, więc taka ilość korespondencji zwróciła uwagę tajnych służb czechosłowackiego reżimu.
Po raz pierwszy terier czeski został zaprezentowany na wystawie w 1959 roku. W 1963 roku został oficjalnie uznany przez FCI, co w przypadku weryfikacji i rejestrowania psich ras jest wręcz kosmiczną prędkością. Poza Czechami jest także znany w USA i Wielkiej Brytanii. W USA w 1988 roku powstał tamtejszy klub czeskiego teriera, a w 1990 roku rasa została oficjalnie uznana przez brytyjski związek kynologiczny i od tego czasu terier czeski może brać udział w tamtejszych wystawach psów rasowych.
Najważniejsze cechy wyglądu teriera czeskiego
Według klasyfikacji FCI terier czeski należy do grupy terierów i sekcji terierów małych. Rzeczywiście, za sprawą jego charakterystycznych, krótkich nóg jest on niewysokim psem, z wysokością od 26 do 25 centymetrów i wagą od 6 kg do 10 kg.
Terier czeski jest posiadaczem masywnej, mocnej sylwetki, którą można wpisać w prostokąt. Jego głowa jest długa, może mierzyć nawet powyżej 20 cm. Oczy psa są głęboko osadzone, średniej wielkości, o barwie jasno lub ciemnobrązowej, w zależności od umaszczenia. Wysoko osadzone uszy w kształcie trójkąta opadają wzdłuż policzków.
Grzbiet psa jest długi i silny, klatka piersiowa głęboka, lędźwie mocne z noszonym nisko ogonem, który wędruje nieco do góry w momentach większej aktywności psa.
Umaszczenie psa jest najczęściej barwy szaroniebieskiej, rzadziej w kolorze kawy z mlekiem z białymi lub żółtymi znaczeniami.
Szata to znak rozpoznawczy teriera czeskiego z cechami, które przejął od sealyham teriera. Włos okrywowy jest długi, cienki i falisty, na spodniej części tułowia tworzy efektowne frędzle. Charakterystyczna jest też pokaźna broda psa i bujne, krzaczaste brwi opadające do przodu nad oczami.
Szkolenie i charakter teriera czeskiego
Pomimo myśliwskiego rodowodu, terier czeski znakomicie spełnia się jako pies do towarzystwa. Jest z jednej strony wesołym psem, ale kiedy trzeba również spokojnym i łagodnym. Ma przyjazne usposobienie, nie jest agresywny w stosunku do innych psów. Co istotne nie jest tak uparty jak jego przodkowie, a dzięki wrodzonej inteligencji jest psem stosunkowo łatwym do ułożenia. Wciąż jednak pozostaje terierem, a psy te to w większości indywidualiści, więc najlepsze wyniki szkolenia uzyskamy trenując z psem od jego wczesnych lat. Najlepiej sprawdzą się tu łagodne, ale konsekwentnie egzekwowane metody, wsparte elementami pozytywnego wzmocnienia. Na pewno przydadzą się smakołyki, którymi możemy raczyć psa za dobrze wykonane polecenie.
Aktywności teriera czeskiego
Czeski terier mimo swoich krótkich nóg jest psem wytrzymałym i można z nim spędzać na spacerach dużo czasu. Uwielbia też zabawę z dziećmi, ale trzeba uważać, żeby te nie były zbyt agresywne w stosunku do psa. Potrzebna jest mu codzienna dawka ruchu, aby pozostawiony w domu mógł swobodnie odpocząć i nie niszczył przedmiotów. Na spacerach może bawić się z innymi czworonogami i raczej nie oddala się od właściciela pomimo wrodzonego instynktu myśliwskiego. Jeśli chcemy zapewnić mu więcej rozrywki, także umysłowej, możemy zaproponować mu którąś z popularnych kynologicznych rozrywek w rodzaju agility.
