Szczepienie przeciw wściekliźnie: ważne i konieczne

Szczepienie przeciw wściekliźnie: ze wścieklizną nie ma żartów

Wścieklizna to jedna z najgroźniejszych chorób, na którą zapadają i którą przenoszą psy. Wirus wścieklizny przekazywany jest przez ślinę, najczęściej w wyniku ugryzienia, rzadziej polizania drobnych skaleczeń lub błon ciała przez zarażonego psa.

Wścieklizna daje objawy najczęściej po ok. miesiącu od zakażenia, ale mogą one wystąpić już po kilku dniach albo nawet po niemal pół roku.

Kiedy już wystąpią objawy, pies ma około tygodnia życia. W tym czasie choroba atakuje układ nerwowy zwierzaka, zmieniając jego charakter. Zwierzę staje się otępiałe, nieposłuszne i nerwowe, w końcu agresywne i niebezpieczne. Dostaje napadów szału, rzuca się szaleńczo, zjada niejadalne rzeczy, wydaje dziwaczne dźwięki. Stroni od wody i światła. Pies przestaje też rozpoznawać swoich bliskich i zaczyna gryźć na prawo i lewo. Pod koniec feralnego tygodnia pies doznaje paraliżu kończyn, a potem umiera w wyniku niewydolności oddechowej, spowodowanej głębokim zaburzeniem pracy układu nerwowego, zaatakowanego wirusem wścieklizny.

Występuje także postać tzw. porażenna wścieklizny, która daje objawy odwrotne od wyżej opisanej postaci tzw. szałowej. W postaci porażennej pies z natury buńczuczny i skory do bitki staje się nagle potulny i łaknie towarzystwa ludzi. Umiera niespodziewanie po ok. czterech dniach.

Szczepienie przeciw wściekliźnie: co robić przy podejrzeniu wścieklizny?

Jeśli podejrzewasz, że Twój pies został ugryziony przez wściekłe zwierzę np. w czasie spaceru, musisz zgłosić ten fakt weterynarzowi. Lekarz weterynarii będzie obserwował psa przez piętnaście dni – musisz przyprowadzić do niego pupila w dniu ugryzienia, a potem po pięciu, dziesięciu i piętnastu dniach. Jeśli w tym czasie objawy nie wystąpią, pies uznawany jest za zdrowego i dostaje zaświadczenie o stanie zdrowia.

Jeśli objawy u psa jednak wystąpią, zwierzę zostanie uśpione – wścieklizny nie da się wyleczyć. Wszystkie osoby, jakie miały z nim styczność, będą musiały zaszczepić się przeciw wściekliźnie.

Szczepienie przeciw wściekliźnie: wymóg prawa

Wścieklizna to choroba śmiertelna i nieuleczalna, która w dodatku może przenosić się między zwierzętami, a ze zwierząt na ludzi.

Nic dziwnego, że polskie prawo nakłada na opiekunów obowiązek zaszczepienia przeciw wściekliźnie każdego psa, który ukończył trzy miesiące życia. Na zaszczepienie psa opiekun ma miesiąc. Każdy pies musi być ponownie szczepiony przeciw wściekliźnie co najmniej raz w roku. Każde szczepienie powinno być odnotowane w książeczce zdrowia lub paszporcie psa.

Również zwierzęta wwożone do Polski – psy, koty i fretki – muszą mieć świadectwo szczepienia przeciw wściekliźnie.

Przepisy te zawarte zostały w „Ustawie o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt” z 11 marca 2004 r., art. 56, pkt. 1-4.

UWAGA! Ponieważ opiekun psa ma prawny obowiązek zaszczepić pupila przeciw wściekliźnie, teoretycznie każdy człowiek spacerujący z psem powinien mieć przy sobie książeczkę zdrowia zwierzaka. To dlatego, że może zostać poproszony np. przez strażników miejskich o okazanie dowodu szczepienia psa. Brak zaświadczenia o szczepieniu przeciw wściekliźnie lub nieważne szczepienie grozi mandatem w wysokości 500 zł.

Szczepienie przeciw wściekliźnie: a co z kotami?

Obowiązek szczepień przeciw wściekliźnie nie dotyczy kotów, choć ustawodawca zostawił sobie możliwość wprowadzenia takiego przepisu. Obecnie szczepienie przeciw wściekliźnie wykonuje się u kotów dodatkowo, najczęściej tylko u tych wychodzących, wystawowych lub z różnych przyczyn wożonych zagranicę.