Sokoke – niezwykle rzadki kot z Afryki

Krótka historia kota sokoke

Na wschodnich terenach Kenii w dalekiej Afryce żył kot, o którym reszta świata dowiedziała się dopiero w 1978 roku. Do dzisiaj jest to zwierzę czczone przez tubylców, którzy pilnują, aby sokoke nie dostał się w niepowołane ręce. Nie zmienia to jednak faktu, że niewiele ponad czterdzieści lat temu, zupełnie przypadkowo farmerka Jeni Slater natknęła się na cały miot tych kotów, które wzbudziły jej ogromne zainteresowanie ze względu na pręgowaną sierść, nietypową dla kotów z tamtejszych rejonów Afryki. W ten właśnie sposób o nowej rasie kotów dowiedziała się reszta świata. Od jego miejsca występowania w kenijskiej prowincji Sokoke, nazwano go właśnie tym mianem.

To był tak naprawdę dopiero początek międzynarodowej kariery sokoke. W 1984 roku dwa kociaki, które już wtedy mieszkały w większej gromadce u Jeni Slater otrzymała w prezencie jej przyjaciółka z Danii, Gloria Moeldrup. W tym samym roku koty zostały oficjalnie zaprezentowane w Kopenhadze. Kolejne koty z Kenii Gloria Moeldrup przywiozła w latach dziewięćdziesiątych i od tego czasu ich populacja systematycznie rosła. W międzyczasie sokoke pojawił się również we Włoszech.

W 1992 roku koty zostały zaprezentowane Międzynarodowej Federacji Felinologicznej, która uznała rasę w 1993 roku. Do końca dwudziestego wieku było dosłownie kilkadziesiąt sokoke w całej Europie. Sytuacja zmieniła się na początku kolejnego stulecia, kiedy to koty znaleziono na kolejnej afrykańskiej farmie. W ten sposób kolejne osobniki trafiły do różnych hodowli w Europie i USA, co w następnych latach znacznie zwiększyło populację sokoke na świecie. W efekcie rasę zaczęły rejestrować również inne federacje. Na dzień dzisiejszy, najwięcej sokoke poza rodzimą prowincją w Kenii, żyje w Europie. 

Najważniejsze cechy wyglądu kota sokoke

Z jednej strony, dzięki pręgowanemu umaszczeniu sokoke mogą przypominać zwykłego, domowego kota, z drugiej ich afrykańskie pochodzenie dodaje ich wyglądowi znamion dzikości. Czasem są nawet porównywane do ocelotów

Sokoke to zwierzęta średniej wielkości o wydłużonej sylwetce. Osiągają wysokość w przedziale 30-35 cm i wagę w przedziale 3-4 kg u samic i 4-6 kg u samców.

Głowa ma kształt umiarkowanego klina z dobrze zaznaczonymi kośćmi policzkowymi. Nos jest szeroki i prosty. Szeroko rozstawione oczy mają kształt migdałów i barwę bursztynu lub zieleni. Uszy są średniej wielkości, zaokrąglone na końcach i z pędzelkami. 

Tułów sokoke jest dobrze umięśniony i szczupły, ogon średniej długości, kończyny długie i mocne. Te przednie są krótsze od tylnych, co nadaje kotu bardziej dzikiego wyglądu.

Sierść sokoke jest krótka i błyszcząca i dobrze przylega do ciała. 

Umaszczenie jest typu tabby, czyli pręgowanego w różnych odcieniach czerni. Jasny włos na sierści powinien mieć cechę aguti, który przekłada się na tzw. ticking czyli brak rysunków na futrze z wyjątkiem znaczeń na głowie, klatce piersiowej i łapach. 

Charakter kota sokoke

Afryka, Kenia, czczenie przez tubylców – to wszystko może tworzyć wizerunek kota dzikiego i niedostępnego, który ma wyniosły charakter i podchodzi do człowieka tylko w wyjątkowych wypadkach. Nic bardziej mylnego, ponieważ sokoke to niezwykle przyjacielski kociak, którego charakter porównywany jest do charakteru psa, choćby z tego względu, że sokoke na dźwięk powracającego do domu właściciela biegnie do drzwi i czule go wita. To koty przywiązane do człowieka do tego stopnia, że potrafią z nim często po kociemu rozmawiać. Koty wbrew pozorom nie tylko miauczą, ale wydają z siebie dźwięki o różnej skali, które rzeczywiście mogą przypominać konwersację. 

To również inteligentne i ciekawskie stworzenia, które nie boją się obcych osób i mimo pewnej rezerwy podchodzą do nich z dużym zainteresowaniem. Ciekawość może doprowadzić do tego, że w zależności od tego gdzie mieszkają, jest prawdopodobne, że chętnie wybiorą się na samotną wycieczkę. 

Aktywności kota sokoke

Sokoke są bardzo ruchliwe i inteligentne. Sama ich sylwetka prezentuje nam kota, który lubi bieganie, wspinanie i skakanie. Jednak wbrew pozorom koty nie chadzają jedynie własnymi drogami i podobnie jak psy wymagają stymulacji psychoruchowej. Sokoke chętnie bawią się z dorosłymi i dziećmi, trzeba jednak podczas zabaw zwracać uwagę na ich intensywność, ponieważ w zapamiętaniu mogą nas podrapać. Lubią psocić, więc musimy mieć świadomość że różne mniejsze, ruchome rzeczy w mieszkaniu mogą paść łupem kota i zostać wykorzystane do zabawy.