Rottweiler: wielka moc i wielka odpowiedzialność

Rottweiler – historia rasy

Przodkowie rottweilerów trafili na teren dzisiejszych Niemiec w czasie podboju Germanii przez legiony rzymskie. Psy te używane były przez rzymską armię do ciągnięcia wózków z żywnością i bronią, a potem także do pilnowania stad bydła.

W średniowiecznych Niemczech rottweilery wykorzystywano jako psy pasterskie i stróżujące. Miejskie kodeksy praw ściśle określały ilość psów, jaką posiadać mogli np. rzeźnicy i kaci, co świadczy o tym, że były to szczególnie pożądane zwierzęta pracujące. Rottweilarey szczególnie chętnie wykorzystywali rzeźnicy do pilnowania bydła i ciągnięcia wózków z mięsem. Od nich właśnie wzięła się pełna niemiecka nazwa rasy – Rottweiler Metzgerhund czyli „pies rzeźnicki z Rottweil”.

Współczesne rottweilery wywodzą się z terenu Szwabii, najprawdopodobniej z hodowli rozwiniętych na przełomie XIX i XX w. w miejscowości Rottweil – stąd nazwa rasy. Są większe i mocniejsze od swoich przodków, ponieważ hodowcy starali się otrzymać psa zdolnego do wykonywania nawet najcięższych prac. Prawdopodobnie już we wczesnym średniowieczu psy towarzyszące legionom rzymskim skrzyżowano w Szwabii z miejscowymi owczarkami, otrzymując bezpośrednich przodków XX-wiecznego typu psa. W 1907 r. powstał regionalny klub hodowców rottweilera, który w 1921 r. połączył się z innymi, tworząc Ogólnoniemiecki Klub Rottewilera. Rasę zarejestrował Amerykański Kennel Club w 1931 r.

W czasie I oraz II wojny światowej rottweilery służyły na frontach jako strażnicy, gońcy i asystenci sanitariuszy.

Współcześnie rottweilery rzadko pilnują bydła, ale nadal chętnie wykorzystuje się te psy do trudnych prac, wymagających siły i odwagi. Rottweilery służą w policji, pilnują osób i mienia, biorą udział w akcjach poszukiwawczych i ratowniczych.

W 2017 r. rottweiler był ósmą najbardziej popularną rasą psa domowego w USA.

W Polsce rottweilery można było sporadycznie spotkać już w okresie międzywojennym, jednak planowa hodowla zaczęła się do dopiero w latach 60. XX w., w oparciu o psy sprowadzone z NRD.

Jak wygląda rottweiler?

Rottweiler to dogowaty molos w typie mastifa. Osiąga 68 cm wysokości w kłębie i masę ok. 60 kg.

Rottweiler ma mocne, przysadziste ciało, które sprawia, że pies już z daleka wygląda na silne, szybkie i wytrzymałe zwierzę. Głowa jest dość masywna, z wypukłym czołem, zaś kufa niezbyt długa, z dużą czarną truflą nosową i z wyraźnym stopem. Szczęki rottweilera są suche (bez fafli), ze zgryzem nożycowym, oczy owalne, w kolorze brązowym, uszy niewielkie, wysoko osadzone i opadające. Klatka piersiowa rottweilera jest szeroka i muskularna, grzbiet mocny i prosty, zad lekko zaokrąglony. Ogon ma średnią długość, pies nosi go nisko lub na poziomie linii grzbietu. W USA bywa przycinany na krótko. Kończyny psa są mocne, proste i dobrze umięśnione, z okrągłymi łapami o czarnych pazurach.

Sierść rottweilera ma dwie warstwy: podszerstek i średniej długości włos okrywowy, dość twardy, gęsty i ciasno przylegający do ciała. Umaszczenie ma tylko jeden dopuszczalny zestaw kolorów: czarny z podpaleniami na policzkach, nad oczami, na piersi, łapach i pod ogonem.

Jaki charakter ma rottweiler?

Rottweiler to odważny i śmiały pies o silnym instynkcie obronnym. Ma to swoje dobre i złe strony, a wszystko zależy od tego, jak pies zostanie ułożony we wczesnym wieku szczenięcym.

Rottweiler może być energicznym psem rodzinnym, skłonnym do zabawy i figli, ale zawsze czujnym i ostrzegającym przed zbliżającymi się obcymi, gotowym w razie potrzeby rzucić się do obrony swego pana i bliskich. Może jednak, jeśli ma nieodpowiedzialnego, niedoświadczonego opiekuna, stać się groźnym zwierzęciem, dążącym do dominacji nad swym właścicielem i otoczeniem, potencjalnie groźnym dla wszystkich wokół. Ponieważ głupków nie brakuje, rottweiler został wciągnięty na zestawioną przez MSWiA listę ras psów uznawanych za agresywne, by utrudnić nieodpowiedzialnym przewodnikom dostęp do tych charakternych i wymagających starannego wyszkolenia psów.

Kluczem do życia (i przeżycia) z rottweilerem jest jego odpowiednie ułożenie, staranny trening i wczesna socjalizacja z innymi zwierzętami oraz ludźmi. W ten sposób odpowiednio kształtuje się jego charakter i wyznacza psu miejsce w domowej hierarchii. Rottweiler powinien zaznajomić się z zasadami panującymi w domu, typowymi sytuacjami, dźwiękami i zapachami. Gdy jako szczeniak nauczy się, jak należy reagować na możliwie wiele życiowych sytuacji, nie będzie sprawiał problemów jako dorosły pies.

Na etapie wczesnego treningu należy nauczyć rottweilera reagowania na własne imię i podstawowe komendy. Musi też przyzwyczaić się do czesania, kąpania, mycia uszu i zębów, obcinania pazurów, chodzenia na smyczy i w kagańcu.

Trening rottweilera wymaga od jego pana stanowczości i cierpliwości. Pies musi dostawać jasne komendy i nagrody za każdym razem, gdy je wykona. Gdy się pomyli, można go zganić, ale nie należy podnosić głosu, bo krzyk tylko stresuje psa i zraża go do dalszej nauki. Trening najlepiej łączyć z zabawą, by pies się nie znudził. Należy też być bardzo konsekwentnym. Każda komenda musi być prędzej czy później wykonana. Przykładowo, jeśli pies ma zejść z kanapy, a się nie kwapi, trzeba go z niej ściągnąć, by zapamiętał, że kiedy padnie komenda, akcja musi być wykonana i nie ma zmiłuj.

Rottweilera należy też regularnie szkolić w zakresie tolerowania obcych. To znakomity pies obronny o silnym instynkcie terytorialnym, ale jeśli wcale nie zależy nam na tym, by odpędzał każdego, kto zbliży się do naszej siedziby, musimy poświęcić czas na przyzwyczajenie rottweilera do obecności gości na jego terytorium.

Jeśli nie masz czasu na samodzielne szkolenie rottweilera, możesz powierzyć szczeniaka wychowawcom z psiego przedszkola. To dobre miejsce do wczesnej socjalizacji rottweilera z innymi psami, która jest mu bardzo potrzebna do prawidłowego rozwoju osobowości i pożądanych cech charakteru.

Po zakończeniu podstawowego treningu można dalej uczyć rottweilera sztuczek lub powierzyć go profesjonalnemu trenerowi, który przygotuje psa do wykonywania typowych dla tej rasy prac lub startowania w konkurencjach sportowych. Nawet jeśli nie zamierzasz wystawiać psa do zawodów, trening sportowy to dla niego świetna zabawa i okazja do spędzenia aktywnie czasu z ukochanym panem.

Rottweiler wymaga sporo ruchu. Potrzebuje możliwie częstych spacerów, urozmaiconych zabawą, najlepiej po urozmaiconym terenie, oferującym trochę przeszkód do pokonania. W mieście rottweiler musi być wyprowadzany na smyczy o mocnych karabińczykach, przytwierdzonej do szerokiej obroży lub dopasowanych szelek, koniecznie w kagańcu fizjologicznym, który nie utrudnia ziajania. W ten sposób pies może poznawać napotkane osoby i zwierzaki bez dużego ryzyka popadnięcia w konflikt z innymi psami. Przewodnik powinien jednak zawsze zachowywać czujność i być gotowym do odciągnięcia psa, jeśli wda się w sprzeczkę. Rottweilera nie powinny wyprowadzać dzieci, bo może im się wyrwać.

Rottweiler stosunkowo dobrze znosi rozłąkę ze swym panem, o ile nie jest zbyt długa. Potrafi sam znaleźć sobie zajęcia, np. baczne obserwowanie swego terytorium i pilnowanie go przed intruzami. Tę zdolność do wytrzymywania kilku godzin samotnie można u psa jeszcze wyćwiczyć w czasie wczesnego treningu. Rottweiler, jak inne psy domowe, nie powinien jednak zostawać sam na zbyt długo, bo przedłużająca się rozłąka z panem i resztą rodziny może wywołać u niego stres, który rozładuje, gryząc meble.

Co je rottweiler?

Rottweiler powinien dostawać wysokiej jakości karmę dla psów, zawierającą przede wszystkim białka zwierzęce (mięso mięśniowe i podrobowe), naturalne oleje, warzywa i owoce. Karma dla psa powinna być wolna od konserwantów, barwników, aromatyzerów, spulchniaczy i słodzików.

Szczenięta rottweilera rosną bardzo szybko i potrzebują odpowiednio zbalansowanej diety, tk by ich układ kostno-mięśniowy ukształtował się prawidłowo. Należy podawać im karmę przeznaczoną specjalnie dla rosnących psów dużych ras. Zaniedbania żywieniowe na etapie wczesnego rozwoju psa mogą mieć bardzo poważne konsekwencje w całym jego dorosłym życiu.

Dorosłe rottweilery chętnie żywią się surowizną w ramach tzw. diety BARF. Możesz podawać im gotowe mieszanki mięsne lub samodzielnie przygotowywać posiłki. Podawaj psu surową wołowinę i cielęcinę, unikaj jednak wieprzowiny, bo może zawierać pasożyty. Posiłki uzupełniaj często o ryby i oleje rybne, np. w kapsułkach. Dietę możesz wzbogacić rottweilerowi o surowe jajka, gotowany ryż i makaron, otręby, sporadycznie biały ser. Pamiętaj, że psom żywionym surowizną trzeba suplementować niektóre witaminy i minerały, jak wapń, witaminę D, kwasy omega-3 i omega-6.

Rottweiler powinien dostawać dwa posiłki dziennie. Porcje powinny być dopasowane do płci, wieku, masy ciała, trybu życia i stanu zdrowia psa. To szczególnie ważne u rottweilerów, które mają skłonność do otyłości. W doborze odpowiedniej diety i porcjowania pomoże Ci weterynarz lub wyspecjalizowany psi dietetyk.

Rottweiler, jak inne spore psy, narażony jest na skręt żołądka. Aby uniknąć wystąpienia tej groźnej dla życia psa przypadłości, przede wszystkim należy pilnować, by czworonóg odpoczywał mniej więcej przez godzinę przed i po posiłku. Należy też dzielić mu jedzenie na mniejsze porcje.