Rasy psów dla pracujących singli

Pies dla singla i warunki mieszkaniowe

Powszechnie uważa się, że psom lepiej żyje się w domach z ogrodem. Mają wtedy dużo przestrzeni dla swoich codziennych aktywności i nie nudzą się tak jak w mieszkaniu. W praktyce jest jednak dużo psów, które mieszkają razem z kilkoma osobami w bloku i jakoś daję radę w ten sposób funkcjonować.

Singiel zazwyczaj funkcjonuje w mniejszym lokum, czyli w mieszkaniu w bloku (ewentualnie w apartamencie) szczególnie w większych miastach. Są także rasy psów, które nie wymagają codziennie dużej dawki aktywności i są przyzwyczajone do zostawania samemu. Nie jest wcale powiedziane, że dotyczy to jedynie małych psów, ponieważ często to psie olbrzymy są dużo spokojniejsze, kiedy czekają kilka godzin na właściciela, niż małe wiercipięty z nudów gryzące co im akurat wpadnie pod pysk. 

Warunki mieszkaniowe są zawsze istotne dla czworonogów, ale znacznie istotniejszy jest rytm życia rzadko ulegający zmianom. Jeżeli zatem singiel pracuje, ale wraca do domu o tej samej porze, pies będzie w stanie tolerować taki rytm dnia. Jeśli jednak harmonogram jest zaburzony i właściciel wraca raz wcześniej, raz późnym wieczorem, może mieć to dla psychiki psa fatalne skutki. To jednak tylko jeden z niewielu warunków, które powinien spełnić singiel decydując się na wspólne życie z psem.

Pies dla singla – jak zacząć?

Zanim singiel zdecyduje się na kupno psa powinien rozważyć wszystkie za i przeciw. Trzeba temat przemyśleć na spokojnie, zadając sobie pytanie, czy jest się w stanie samemu sprostać potrzebom psa. Wiele samotnych osób myśli samolubnie, że decydując się na posiadanie psa zyskują prawdziwego przyjaciela, który nie wymaga zbyt wiele uwagi, byle miał co jeść, gdzie spać i witał ich radośnie po powrocie z pracy. Potem czas na krótki wieczorny spacer i sen, podczas którego pozwalamy psu wdrapać się na łóżko i spać w nogach. Tego typu obrazki w głowach przyszłego posiadacza psów nie należą wcale do rzadkości. Samotna osoba bez wcześniejszego doświadczenia z psami nie zdaje sobie sprawy, że priorytety we wspólnym życiu powinny być rozłożone inaczej i muszą uwzględniać właśnie codzienne potrzeby psa. 

Ostatecznie podejmujemy decyzję o kupnie naszego pupila. Powiedzmy, że zrobiliśmy to w sobotę lub niedzielę i w poniedziałek już biegniemy do pracy, zostawiając zdezorientowanego czworonoga na wiele godzin samego. To błąd i to pierwszy z wielu, jaki może popełnić singiel decydując się na kupno bądź zabranie psa ze schroniska. Nie jest tu istotne, czy pies jest młody czy dorosły, mały czy duży. Dopiero co przeniesiony w nowe miejsce, niepewny siebie, a nawet wystraszony może tylko bardziej cierpieć, jeśli na drugi dzień zostawimy go bez zapowiedzi samego w mieszkaniu. Co w takim razie zrobić, żeby uniknąć tego błędu?

Na pewno przyda się wtedy kilka dni urlopu. Pies musi się przyzwyczaić do nas i do nowego miejsca, my zresztą do psa również. Mamy przy tym świadomość, że za kilka dni wrócimy do pracy, czego nie można powiedzieć o psie. Powinniśmy zatem postępować w ciągu tych wolnych dni tak, jakbyśmy szli do pracy, tyle że na krócej. Chodzi o to, żeby stopniowo przyzwyczajać psa do okresów naszej nieobecności i pozbyć się u niego niepokoju, którym będzie reagował na nasze pierwsze wyjścia. Za każdym razem wracamy – to powinien zakonotować sobie czworonóg.

Pies dla singla – początki i co dalej?

Kiedy już pies zostaje wprowadzony stały tryb życia, nie możemy zapomnieć o jego innych potrzebach. W zależności od tego ile godzin spędzamy w pracy poza domem, możemy pokusić się o poproszenie bądź wynajęcie kogoś do wychodzenia z naszym pupilem w międzyczasie. Co jednak bardziej istotne, nasz powrót do domu od momentu posiadania psa nie będzie oznaczał, że od razu usiądziemy w fotelu i odpalimy film lub grę na konsoli. Najpierw czeka nas spacer z psem. I to najlepiej możliwie długi, w zależności od tego jakiej pies jest rasy i ile ruchu potrzebuje. Zresztą nie inaczej powinno być przed wyjściem do pracy. Z całą pewnością będziemy musieli wstawać wcześniej, żeby razem z psem przejść się nieco dłużej niż jedynie wokół bloku.

Spacery to często największa bolączka dla właścicieli. To swoisty rytuał, który ludzie sobie lekceważą, tymczasem dla psa to najważniejszy moment dnia. Spacer przekłada się również aktywność i jeśli chcemy, żeby pies pozostawiony w mieszkaniu sam zachowywał się spokojnie, warto podczas spaceru nie tylko iść trzymając psa cały czas na smyczy, ale zaproponować mu różne formy aktywności. Od najprostszej zabawy w aportowanie po rozrywki kynologiczne w rodzaju agility lub sportowej zabawy w tropienie. Zapewnimy w ten sposób czworonogowi psychiczny i fizyczny komfort na resztę dnia.

Pies dla singla – jeszcze więcej obowiązków

Ktoś, kto przeczytał powyższe akapity, może zadać sobie zasadne pytanie – to kiedy mam mieć czas dla siebie, jeżeli mam samemu wychowywać psa? Odpowiadamy, że odpowiedzialny i traktujący relację z psem poważnie właściciel zawsze znajdzie dla siebie czas, co więcej może uważać, że to właśnie czas spędzony na aktywności z psem jest właśnie tym czasem dla siebie. A obowiązków może być tak naprawdę przy psie jeszcze więcej. 

Trzeba przecież co jakiś czas pojawić się z czworonogiem u weterynarza na kontrolę, w celu zaszczepienia lub odrobaczenia. Istotna jest również pielęgnacja sierści psów, u niektórych ras wymagająca codziennych zabiegów – to przecież także trzeba wziąć pod uwagę. Z psem można nie tylko bawić się, ale również szkolić go i uczyć posłuszeństwa, co również wymaga więcej czasu i uwagi, ale w zamian, przy odpowiednio ułożonym psie możemy zyskać więcej czasu na własne potrzeby. Pies to po prostu nie zabawka, to żywa istota, z którą singiel powinien sobie ułożyć życie w jak najbardziej zsynchronizowany sposób, żeby cieszyć się wspólnymi chwilami. A przed kupnem poważnie zastanowić się nad tym, jaki tryb życia będziemy mogli zaproponować psu, bo od tego zależy również wybór rasy.