Posokowiec bawarski: lekki i szybki mistrz łowów

Posokowiec bawarski – historia rasy

Od zarania dziejów pies towarzyszył człowiekowi jako towarzysz pracy i broni. Prawdopodobnie najstarszymi zadaniami psów, dla których właśnie zwierzęta te zostały udomowione, były pomoc myśliwym na polowaniu i obrona domostwa. Psy posługujące się na polowaniu niezwykle czułym węchem to psy gończe, zaś te, które używają przede wszystkim znakomitego wzroku, to charty. Psy gończe wyspecjalizowane w tropieniu krwi (posoki) zranionych zwierząt (tzw. tropienie po farbie) to właśnie posokowce.

Posokowce bardzo ceniono już od średniowiecza. Stare angielskie podręczniki myśliwskie, np. „The Noble Art of Venerie or Hunting” George’a Turbervile’a z 1575 r., wskazują, że na dwadzieścia psów myśliwskich, używanych do jednego polowania, przypadał jeden posokowiec. Pies posokowiec miał własnego opiekuna, a po polowaniu pierwszy dostawał posiłek z mięsa upolowanego zwierza.

Pierwotnie posokowce tropiły zwierzynę, węsząc zapach odchodów, łap odciśniętych w podłożu, rzadziej krwi. Kiedy jednak rozpowszechniło się używanie broni palnej na polowaniach, coraz częściej zachodziła potrzeba używania psa wyspecjalizowanego w tropieniu krwi ranionych kulą zwierząt. Dlatego w XIX w. hodowla posokowców rozwinęła się jak nigdy wcześniej. W Niemczech wyhodowano wówczas posokowce hanowerskie, a po skrzyżowaniu ich z górskimi psami i ogarami tyrolskimi (zapewne głównie z gończym tyrolskim i alpejskim oraz tzw. jamnikogończym), otrzymano mniejsze, zwinniejsze posokowce bawarskie, świetnie nadające się do tropienia zwierzyny w górach. Za twórcę rasy uznaje się barona Josepha von Karg-Bebenburg de Reichenhal.

Posokowce bawarskie szybko stały się popularne i chętnie wykorzystywano do polowań na muflony i kozice, a także jelenie, sarny i dziki. W 1912 r. założono w Monachium pierwszy klub posokowca bawarskiego i sporządzono standard rasy w oparciu o psa Hirschmanna i sukę Dianę.

W Polsce posokowiec bawarski pojawił się po raz pierwszy dopiero w latach 70. XX w.

Jak wygląda posokowiec bawarski?

Posokowiec bawarski to średniej wielkości pies myśliwski. Osiąga 52 cm wysokości w kłębie i maskę ok. 28 kg.

Posokowiec bawarski ma szeroką głowę z wyraźnie zaznaczonymi łukami brwiowymi i stopem. Oczy ma nieduże, okrągłe, w odcieniach brązu. Uszy są średniej wielkości, szerokie i zwisające, przylegające do policzków, powinny sięgać najdalej do czubka nosa. Pies ma mocny i sprężysty grzbiet, muskularne lędźwie i średniej długości ogon noszony pionowo.

Sierść posokowca bawarskiego jest gładka, przylegająca, lekko błyszcząca. Na głowie i uszach jest krótka i jedwabista, nieco dłuższa zaś i bardziej szorstka na brzuchu, łapach i ogonie. Umaszczenie ma różne odcienie czerwieni, zdarzają się też psy podpalane i pręgowane. Najczęściej posokowiec bawarski ma piękną, rdzaworudą maść. Głowa, uszy i grzbiet z reguły mają intensywniejszy, ciemniejszy kolor. Dopuszczalne jest białe znaczenie nie piersi psa.

Jaki charakter ma posokowiec bawarski?

Posokowce bawarskie to psy idealne dla myśliwych. Coraz częściej jednak można je spotkać w charakterze psów towarzyszących. Cechuje je przyjazne usposobienie, niespożyta energia i chęć do zabawy. Bardzo przywiązują się do swoich opiekunów i źle znoszą dłuższe rozstania. Wobec obcych są nieufne, nie bywają jednak agresywne wobec ludzi i innych zwierząt. Zaatakują tylko, jeśli uznają, że ich pan jest zagrożony.

Należy poświęcać posokowcom bawarskim dużo uwagi i dbać o to, by były wybiegane. Posokowiec bawarski kocha długie spacery, szczególnie dalsze wyprawy na łąkę, do lasu czy nad jezioro – wszędzie tam, gdzie może swobodnie biegać, badać otoczenie i podążać za ciekawymi zapachami. Posokowiec bawarski lubi aportować piłki, gonić za frisbee, przeciągać sznury. Chętnie będzie towarzyszył swemu panu w czasie joggingu lub na wycieczce rowerowej.

Posokowce bawarskie lubią eksplorować otoczenie, odbiegając daleko od swego pana w czasie spaceru. Należy je więc wyprowadzać na elastycznej smyczy, przytwierdzonej do szerokiej obroży lub dopasowanych szelek. W mieście dobrze też założyć psu fizjologiczny kaganiec, który nie utrudnia ziajania. Wyprowadzając posokowca, należy zachować czujność i gotowość do przywołania psa lub odciągnięcia go, jeśli rzuci się w pogoń za przyuważoną wiewiórką, ptakiem czy kotem sąsiadów.

Osamotniony lub znudzony, posokowiec może zacząć niszczyć meble i głośno wyć. Jeśli pies szczególnie źle znosi rozstania, można złagodzić jego smutek, podając mu przed wyjściem do pracy ulubiony posiłek. Warto też zostawić psu do dyspozycji ulubione zabawki, by miał się czym zająć – piłki, gryzaki, sznury do szarpania. Można też zostawić włączony telewizor, by pies stale słyszał ludzki głos i nie martwił się panującą w mieszkaniu ciszą.

Posokowce bawarskie są z natury dość uparte i przejawiają skłonność do dominacji nad innymi zwierzakami, a nawet ludźmi – dlatego tak ważne jest ich odpowiednie ułożenie. Posokowiec bawarski jest zdolny do wykonywania różnego rodzaju prac, wymaga jednak odpowiedniego wyszkolenia. Trening powinien zacząć się wcześnie, gdy pies nie ma jeszcze utrwalonych złych nawyków. Początkowe wychowanie powinno objąć nauczenie psa reagowania na własne imię i podstawowe komendy, zwłaszcza na przywołanie. Należy nauczyć psa zasad dobrego współżycia z ludźmi i innymi zwierzętami, zaznajamiając go z różnymi sytuacjami i zachowaniami oraz przyzwyczajając do różnych dźwięków i zapachów. Dobrze też przyzwyczaić psa od małego do zabiegów pielęgnacyjnych, takich jak czesanie, kąpanie, czyszczenie uszu i zębów, obcinanie pazurów, a także do chodzenia na smyczy i w kagańcu.

Trenując posokowca bawarskiego, należy okazywać łagodne zdecydowanie i uzbroić się w cierpliwość. Pies powinien być nagradzany za każdym razem, gdy poprawnie wykona polecenie. Nagroda może być pochwała, smakołyk lub chwila ulubionej zabawy. Jeśli posokowiec nie wykona polecenia, możesz go skarcić, ale nie podnoś głosu. Krzyk stresuje psa i zraża go do dalszego treningu.

Jeśli nie masz czasu na początkowe wychowanie posokowca bawarskiego, możesz oddać go do psiego przedszkola, gdzie nauczy się niezbędnych umiejętności pod okiem profesjonalnych trenerów i będzie mógł socjalizować się z innymi psami.

Ułożony posokowiec bawarski to mądry i radosny towarzysz, który dobrze dogaduje się z dziećmi.

Po zakończeniu podstawowego treningu, można przystąpić do szkolenia psa do prac myśliwskich lub zawodów sportowych. Nawet jeśli nie planujesz wystawiać go do żadnego konkursu, trening nowych umiejętności to dla posokowca bawarskiego świetna zabawa i okazja do zażycia ruchu w towarzystwie opiekuna.

Przejście prób pracy jest konieczne, by posokowiec bawarski otrzymał dyplom użytkowości, który pozwala wystawiać psa do międzynarodowych konkursów piękności. Okazją do przejścia przez psa prób pracy są konkursy, organizowane przez Polski Związek Łowiecki. Warunkiem dopuszczenia do konkursu jest posiadanie przez posokowca rodowodu. Próby pracy, a po nich trudniejsze zawody konkursowe, sprawdzają u psa umiejętność tropienia, zachowanie przy zwierzynie i posłuszeństwo.

Posokowce bawarskie mogą także brać udział w psich konkurencjach sportowych, choć z powodu wrodzonej upartości przygotowanie ich do zawodów może być bardzo trudne i czasochłonne.

Co je posokowiec bawarski?

Posokowiec bawarski powinien dostawać wysokiej jakości karmę dla średniej wielkości psów, bogatą w pełnowartościowe białka zwierzęce (mięso mięśniowe i podrobowe), z dodatkiem naturalnych olejów, warzyw i owoców. Nie należy podawać psu karmy zawierającej konserwanty, barwniki, spulchniacze czy słodziki.

Posokowiec bawarski chętnie będzie się odżywiał surowizną. Podawaj mu świeże mięso (unikaj wieprzowiny, bo może zwierać pasożyty), ryby i oleje rybne, od czasu do czasu także surowe jajko. Niektóre psy lubią owoce, np. jagody – wystarczą dwie jako dodatek do posiłku. Wiele psów lubi chrupać różnego rodzaju kości i kurze łapki, które dodatkowo ścierają im kamień nazębny.

Stosując dietę BARF trzeba pamiętać o suplementowaniu psu niektórych witamin i minerałów. Posłużą do tego specjalne preparaty, dostępne w sklepach zoologicznych.

Posokowiec bawarski ma bardzo duży apetyt, który przejawia się niestety także tym, że lubi wyjadać śmieci i połykać napotkane na spacerze różności, które nie koniecznie nadają się do jedzenia. Należy starannie dobrać psu dietę i porcjowanie w zależności od jego płci, masy, wieku i trybu życia. Pomoże Ci w tym weterynarz lub psi dietetyk.