Padaczka u psa: wszystko, co musisz wiedzieć

Padaczka u psa: na czym polega choroba?

Padaczka, zwana też epilepsją, to choroba zaburzająca czynności psiego mózgu. Wywołuje napady drgawek. Napad padaczkowy sam w sobie nie sprawia psu bólu, powoduje u niego jednak niepokój na kilka godzin przed zdarzeniem i dezorientację przez jakiś czas po nim.

Pierwotna padaczka u psa

Padaczka pierwotna, czyli idiopatyczna, to przypadek choroby, której bezpośredniej przyczyny nie da się jednoznacznie wskazać. Najprawdopodobniej psy chore na padaczkę pierwotną już rodzą się z wadliwym mózgiem, który w ciągu całego ich życia będzie przejawiać skłonność do napadów epileptycznych.

Padaczka pierwotna u psa daje o sobie znać wcześnie, pierwsze napady epileptyczne mogą pojawić się już u rocznego szczeniaka. Psy z padaczką pierwotną nie powinny się rozmnażać, bo choroba jest dziedziczona genetycznie.

Objawowa padaczka u psa

Padaczka objawowa u psa jest rzadsza od pierwotnej. Jej przyczyny można wskazać. Mogą to być tzw. czynniki wewnątrzczaszkowe, czyli wszelkie anomalie pojawiające się bezpośrednio w mózgu lub oddziałujące na mózg, jak zapalenie, guz, wylew, wstrząs, uraz czy wodogłowie.

Padaczka objawowa u psa może też mieć przyczyny pozaczaszkowe, czyli takie, które wpływają na mózg niebezpośrednio, np. choroby metaboliczne, zaburzenia pracy narządów, zatrucia, niedobory witamin z grupy B. U suk karmiących napad padaczki może zostać wywołany przez niedobór wapnia, gdy cały wapń jest przekazywany w mleku szczeniętom i nic nie zostaje dla mamy.

Padaczka u psa: triggery

Napad padaczkowy u psa może, ale nie musi, mieć konkretny trigger, czyli czynnik wywołujący. U niektórych psów napady padaczkowe mogą wywołać np. głośne dźwięki, intensywne światło, określony ruch własnego ciała lub obserwacja ruchu w środowisku.