Kotek bezogonek – manx
Któż nie uwielbia dawnych opowieści? A gdy jeszcze opowiadają o kocie bez ogona... Do dziś nie do końca wiadomo, jak powstała rasa manx, ale legenda głosi, że gdy Noe zapraszał na Arkę wszystkie zwierzęta świata, pewien leniwy kot po prostu o tym zapomniał i w ostatniej chwili wskoczył na pokład, a Noe przez przypadek przyciął mu ogon, co skutkowało tym, że każdy jego potomek rodził się bez ogona.
Manx z wyspy Man
Legenda legendą, ale najbardziej prawdopodobną historią kota jest jego mała pula genetyczna. Koty manx żyją bowiem na wyspie Man – położonej między Anglią a Irlandią. Nie miały za dużej możliwości mieszania swoich genów, co spowodowało samoistną mutację. Koty rodziły się z mniejszymi ogonami, a czasami bez. Choć wyglądają uroczo, to często kocięta z tego powodu umierają, co jest spowodowane wadą kośćca.
Manx to dość rzadki kot, średniej wielkości, masywny i z mocnym szkieletem. Tylnie łapy ma zdecydowanie dłuższe, przez co często przyjmuje pozycję króliczą. Występują zarówno w wersji krótko jak i długowłosej. Osiągają wagę około 5 kilogramów i mierzą 35 cm. Aby osiągnąć pełną dorosłość potrzebują aż pięciu lat, co jest dość unikalne wśród mruczków.
Ich cechą charakterystyczną poza brakiem ogona jest też krągłość. Same w sobie przypominają nieco kulkę, do tego mają okrągłą głowę, policzki i oczy. Mają dość krótki grzbiet, a brak ogona jeszcze bardziej to podkreśla. Organizacje hodowców wyróżniają 4 typy rasy ze względu na długość ogona:
- longy – długi ogon, bardzo często normalnej wielkości,
- riser – od 1 do 3 kręgów krzyżowych,
- rumpy – brak kręgów ogonowych oraz kości krzyżowej,
- stumpy – od 1 do 3 kręgów krzyżowych tworzących bardzo krótki ogonek.
Dopuszczalne są wszystkie kolory umaszczenia oraz oczu – bo o wyjątkowości tej rasy świadczy ogon.
Manxy to koty bardzo towarzyskie i zabawowe. W naturalnym środowisku to doskonali łowcy, dlatego w domowych warunkach należy im zapewnić odpowiednią rozrywkę – najlepiej zapewniając ciąg łowiecki. Są też bardzo inteligentne, dlatego zabawy, podczas których będą mogły stymulować swoją inteligencję są wskazane! W tym wypadku świetnie sprawdzą się maty węchowe czy piłki na przysmaki.
Ich budowa ciała stanowi ich naturalny dar do dalekich skoków, więc dobrym rozwiązaniem będzie także budowa wysokiego toru przeszkód lub po prostu dość wysokie drapaki. W każdym z tych wypadków Manx będzie czuł się jak raju!
Jak pielęgnować kota typu manx?
Koty typu Manx nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Podobnie jak inne koty należy je regularnie szczotkować w celu wyczesania martwej sierści i naskórka. Dodatkowo raz na jakiś czas należy przeczyścić uszy oraz przyciąć pazury, jeśli stwarzają kotu problem.
Bardzo istotna w przypadku manxów jest opieka weterynaryjna. To koty, które niestety cierpią na wiele poważnych schorzeń genetycznych, co wynika bezpośrednio z ich mutacji. Do jednych z poważniejszych należy zespół manks, co oznacza dokładnie bardzo poważne wady rdzenia kręgowego i kręgosłupa (rozszczep), w tym także niedowład kończyn, problemy z wypróżnianiem czy dość problematyczne problemy z pęcherzem.
Innym również popularnym wśród rasy schorzeniem jest zespół okrężnicy olbrzymiej, pojawiający się na tle nerwowym – więc jeśli kot nie wypróżnia się regularnie należy wykonać w tym kierunku badania. W przypadku manxów pamiętać należy też o dokładnym sprawdzeniu skóry, gdyż koty te mają skłonności do liszajów i innych infekcji.
Oprócz tego podczas kontrolnej wizyty u weterynarza konieczne jest sprawdzenie wzroku – czy nie dochodzi do dystrofii rogówki, a także oczyszczenie zębów z kamienia nazębnego. W przypadku ostatniego problemu ze zdrowiem pomocna będzie odpowiednio zbilansowana dieta oparta na zasadach BARF.
Kot Manx – idealny towarzysz
Choć to bardzo elitarne koty, odnajdą się w każdych warunkach. Ich wysoki poziom inteligencji sprawia, że mają niezwykle łatwą zdolność adaptacji do różnego rodzaju sytuacji. Dlatego też ten kot świetnie odnajdzie się w domu z dziećmi, gdzie będzie mógł razem z nimi figlować. Warunkiem jest nauczenie szacunku naszych podopiecznych do mruczka, a także zapewnienie futrzakowi bezpiecznego miejsca poza zasięgiem ludzkich rąk, gdzie będzie mógł odpocząć. Manx to także dobre towarzystwo dla osób starszych, pod warunkiem że znajdą czas na intensywną zabawę.
Mimo, że to kot, którego brak ogona jest naturalną mutacją, jego mała pula genów sprawia, że koty te cierpią na poważne choroby, a młode kociaki umierają, nie będąc w stanie rozwinąć szkieletu. Choć wyglądają uroczo, zapotrzebowanie na tę rasę stwarza dodatkowe cierpienie – warto poszukać w schronisku innych kotów, którym wada gen
