Kot jawajski – długowłosy kot w typie orientalnym

Kot jawajski i jego inne nazwy

Historia kota jawajskiego jest o tyle skomplikowana, że na przestrzeni wielu lat występował on pod kilkoma różnymi nazwami, w zależności od tego jak jest traktowany przez konkretną organizację felinologiczną. Jest zatem znany nie tylko jako orientalny długowłosy, ale także kot mandaryński, czy nawet brytyjska angora. Co więcej, niektóre federacje uznają kota jawajskiego za osobną rasę, inne jedynie za hybrydę.

Sama nazwa kot jawajski nawiązuje do jednego z jego bezpośrednich przodków, czyli kota balijskiego. Ten ostatni został nazwany na cześć tancerek z wyspy Bali, więc jego bliskiego kuzyna określono mianem jawajskiego, za sprawą sąsiadującej z Bali wyspą Jawą. 

Historia kota jawajskiego

Historia kota jawajskiego sięga lat pięćdziesiątych XX wieku. Były to czasy, kiedy cała populacja kotów na świecie znacznie się zmniejszyła po drugiej wojnie światowej. Aby zwiększyć populację kotów syjamskich musiano krzyżować je z innymi rasami, w tym orientalnymi długowłosymi co sprawiło, że gen odpowiedzialny za naturalną mutację u kotów syjamskich uległ wyeksponowaniu i nie można już dłużej było ukrywać rodzących się w miotach długowłosych osobników. 

W ten sposób wyodrębniono między innymi kota balijskiego i to właśnie kota tej długowłosej rasy użyto do krzyżówki z krótkowłosym kotem orientalnym. W rezultacie powstał kot przypominający kota balijskiego także długością szaty, która jednak miała jednolite, czyli inne niż u balijskiego umaszczenie. Nową odmianę zaczęto określać mianem kota jawajskiego. 

Rzecz w tym, że ów okres charakteryzował się wyjątkową kreatywnością hodowców. Krzyżowane były wówczas koty syjamskie oraz koty orientalne krótkowłose i długowłose z rosyjskimi niebieskimi, abisyńskimi, czy po prostu z kotami domowymi. W wyniku tych krzyżówek powstawało coraz więcej kolorowych odmian kotów orientalnych i syjamskich, które zatracały charakterystyczne dla nich umaszczenie typu point. 

Ich nazewnictwo robiło się coraz bardziej skomplikowane, aż w pewnym momencie podzielono je na dwie grupy: koty orientalne krótkowłose i koty orientalne długowłose. O ile kot balijski ze względu na swoje cechy wrodzone jest uznawany za osobną rasę, to kot jawajski nie ma już tak łatwo i część federacji traktuje go jedynie jako kota orientalnego długowłosego. 

W związku z tym w standardzie kota jawajskiego/orientalnego długowłosego może występować więcej typów umaszczeń niż tylko jednolite, którym charakteryzowały się pierwsze koty jawajskie. Co jeszcze ciekawsze, zarówno koty orientalne długowłose i krótkowłose należą wspólnie do grupy kotów syjamskich, które były wykorzystywane do wszystkich przyszłych krzyżówek kotów z grupy orientalnej.

Najważniejsze cechy kota jawajskiego

Kot jawajski należy do ras kotów średniej wielkości. Ma długie, gibkie i muskularne ciało zbudowane ze średniego kośćca. Jego waga zamyka się w przedziale 2-5 kg dla samic i 3-6 kg dla samców, a wysokość w kłębie wynosi około 30 cm. Samce są wyraźnie większe od samic.

Głowa jest średniej wielkości i ma kształt ściętego klina. Czoło jest płaskie. Profil powinien tworzyć prostą linię, bez załamania od czoła do nosa. Oczy kota jawajskiego są średniej wielkości w kształcie migdała. Ustawione są lekko skośnie, preferowany kolor to zielony, może być również niebieski, złoty, a u kotów o białym umaszczeniu mogą być różnokolorowe. Uszy są duże i szerokie u nasady. Nisko osadzone przedłużają linie klina. 

Tułów jest długi, zgrabny i rurkowaty, o dobrej muskulaturze. Kończyny długie i smukłe, tylne dłuższe od przednich. Łapy małe i owalne. Ogon długi, proporcjonalny do ciała kota. Jest giętki, wąski u podstawy i dalej zwężający się do końcówki.

Umaszczenie może być różnych typów: jednolite, tabby, szylkretowe, bikolor, partikolor. Barwa może być dowolna z wyjątkami w zależności od standardu obowiązującego w danej federacji. Najczęstsze kolory to: czarny, brązowy, niebieski, liliowy, cynamonowy, płowy, rudy, kremowy.

Sierść kota jawajskiego jest półdługa, jedwabista, niezbyt gęsta i przylegająca do skóry. Bez podszerstka. Zazwyczaj jest krótsza na głowie i kończynach, dłuższa na bokach tułowia i na brzuchu.

Charakter i aktywności kota jawajskiego

Kota jawajski należy do zwierząt uczuciowych i towarzyskich. Jest bardzo wrażliwy na zachowanie i emocje wyrażane przez właściciela. To także kot bardzo aktywny, przy którym nigdy poczujemy nudy. 

Jest wysoce inteligentny, zwinny i wysportowany i dlatego wymaga częstej stymulacji psychofizycznej lub różnorodnych zabawek w swoim otoczeniu. Przez całe swoje życie nie wyrasta z zamiłowania do zabawy. 

Jest również podatny na szkolenie, można nie tylko ćwiczyć z nim proste sztuczki, ale też uprawiać kocią wersję agility. Można z nim ćwiczyć aportowanie, lubi też wspinanie i drapanie, czyli dosłownie każdą formę aktywności, którą uprawiają koty. Można również wychodzić z nim na spacery przy pomocy szelek dla kota.