Khao manee – tajemniczy kot z Tajlandii
Historia Khao Manee
Tajlandia to kraj pochodzenia różnych egzotycznych ras kotów, takich jak kot tajski, kot birmański i korat. Najrzadziej wymieniany jest kot rasy Khao Manee, który dopiero w 1999 roku trafił do USA, ponieważ przez całe stuleci był w Tajlandii otoczony czcią i strzeżony niczym tajemnica. Jego nazwa oznacza biały diament.
Wzmianki na temat Khao Manee, kiedyś nazywanego mianem Khao Plort pojawiły się w XIV wieku w zbiorze tajlandzkich wierszy Tamra Maew, których tematem przewodnim były opisy różnych ras kotów. W tych dawnych czasach Khao Plort był kotem żyjącym jedynie na królewskim dworze. Pierwotnie jego oczy miały kolor rtęci, lecz na skutek zabiegów hodowlanych z czasem pojawiły się koty o żółtych oczach, które miały przynosić szczęście i heterochromiczne o dwóch różnych barwach oczu, które uczyniły Khao Plort szczególnie wyjątkowym.
W XIX wieku kotu nadano obowiązującą do dziś nazwę, czyli Khao Manee, jednak nie wpłynęło to na zmianę jego statusu, ponieważ nadal pozostał rasą pilnie strzeżoną przez tajlandzkich hodowców. Niestety pod koniec XX wieku Khao Manee był w Tajlandii na granicy wyginięcia.
Khao Manee na Zachodzie
W 1999 roku Coleen Freymuth przywiozła do USA dwanaście kotów tej rasy i wkrótce rozpoczął się program hodowlany, który miał na celu odbudowę populacji Khao Manee. W 2004 roku kolejne koty trafiły do Francji. Od tego czasu, główna promotorka tej rasy, Janet Poulsen, pracuje nad tym, aby rasę uznawały kolejne felinologiczne federację.
W 2009 roku rasa została zarejestrowana przez TICA, a w 2015 roku rasa została oficjalnie uznana z prawem do czempionatu. W 2019 roku powstał zrzeszony w CFA oficjalny klub Khao Manee łączący wschodnich i zachodnich hodowców, którego celem jest wspomaganie promocji oraz ochrona rasy Khao Manee.
Khao Manee to obecnie wciąż jedna z najrzadszych kocich ras na świecie. Jest znany we Francji, USA i Wielkiej Brytanii, a o jego wyjątkowości świadczy też jego cena. Najtańsze osobniki, najczęściej zdyskwalifikowane za wady we wzorcu można kupić za 1800 dolarów. Osobniki zgodne z wzorcem kosztują około 3500 dolarów, zaś te o najrzadszych, najbardziej pożądanych cechach nawet 10000 dolarów.
Najważniejsze cechy wyglądu Khao Manee
Khao Manee należy do kotów średniej wielkości o smukłej i eleganckiej sylwetce i solidnej muskulaturze. Jego budowę określa się mianem semi-foreign ze względu na smukłość i gibkość ciała i lekko zaokrąglone, bardziej dłuższe niż szerokie pyszczki z krótką kufą. Waga kota tej rasy zamyka się w przedziale 2-5 kg u samic i 3-5 kg u samców, a wysokość odpowiednio 25-30 cm i 30-35 cm.
Głowa ma kształt ściętego klina średniej szerokości i umiarkowanej długości z dosyć wydatnymi kośćmi policzkowymi. Końcówka nosa wraz z końcówkami uszu tworzą figurę trójkąta równobocznego. Oczy są średniej wielkości i mają owalny kształt. Z wyglądu kojarzą się z diamentem. Mogą mieć kolor niebieski, żółty lub zielony lub najbardziej pożądany, czyli dwubarwny: niebieski i żółty lub niebieski i bursztynowy. Uszy są średniej wielkości lub duże, szerokie u podstawy i z zaokrąglonymi końcówkami.
Tułów jest średniej długości, muskularny i sprężysty. Kończyny średniej długości, łapy owalne. Ogon proporcjonalny do długości ciała, zwężający się do końcówki.
Najpopularniejsze i najbardziej pożądane umaszczenie jest jednolicie białe określane również jako śnieżnobiałe. Białe osobniki rozmnaża się zazwyczaj jedynie między sobą. Inne rodzaje jednolitego umaszczenia powstają najczęściej za sprawą krzyżówek z kolorowymi kotami innych ras azjatyckich.
Sierść jest krótka i gładka, dobrze przylega do skóry. Gęstość sierści powinna zmieniać się wraz ze zmianą temperatury otoczenia. Dlatego koty hodowane poza Tajlandią, gdzie jest ciepły klimat powinny mieć gęstszą sierść.
Charakter i aktywności Khao Manee
Khao Manee jest kotem towarzyskim i komunikatywnym, który ceni sobie przebywanie w obecności człowieka. Jest też aktywny, figlarny i lubi się bawić, może na przykład aportować piłeczkę lub pozwijane z papieru kulki. To kot o zrównoważonym charakterze, który po momentach intensywnej zabawy ceni sobie dłuższe okresy spokoju. Należy również do bardzo inteligentnych i ciekawskich kotów i można go nauczyć różnych prostych sztuczek. Kiedy zostaje sam w domu powinien mieć w pobliżu interaktywne zabawki z ukrytymi smakołykami, dzięki którym nie będzie odczuwał nudy.
