Jak oswoić kota? Praktyczny poradnik postępowania

Jak oswoić kota: różne koleje kociego losu

Oswojenie dzikiego lub półdzikiego kota zależy oczywiście w głównej mierze od jego charakteru i podejścia do ludzi, te zaś są zależne od doświadczeń kota.

Jeśli zwierzę jest zupełnie dzikie, urodzone przez dachową kotkę, nigdy nie miało dłuższych kontaktów z ludźmi i traktuje człowieka jako potencjalnego agresora. Lody można jednak przełamać dzięki umiejętnemu postępowaniu z naszej strony. Przede wszystkim, jeśli odławiamy dzikie koty, warto zająć się całą rodziną, kotką i jej potomstwem, a nie tylko jednym kociakiem. Kocięta muszą się socjalizować przez pierwsze trzy miesiące życia – od mamy uczą się wtedy wszystkich kocich umiejętności.

Bywa jednak i tak, że dorosły już kot miał dom, ale został porzucony. Wówczas zaufanie zwierzęcia do ludzi bardzo ucierpiało. Zależnie od sytuacji i charakteru kota, można je stosunkowo łatwo odnowić, a kot szybko zaaklimatyzuje się w nowym domu, lub też proces odbudowywania kociego zaufania może być trudny i skomplikowany.

Jak oswoić kota: dzikie kocię

Urodzony dziko kotek powinien zostać odłowiony wraz z całą rodziną i trafić do schroniska lub tymczasowego domu. Kocia rodzina powinna mieć do dyspozycji obszerną klatkę kennelową z całym niezbędnym wyposażeniem – legowiskiem, miskami do jedzenia, poidełkami i kuwetą. W takich warunkach koty czują się bezpieczniej.

Kotka i kocięta wymagają stałej socjalizacji z ludźmi. W ciągu pierwszych trzech miesięcy życia kształtuje się osobowość kota w oparciu o jego wczesne doświadczenia. Kocięta powinny więc stale przebywać z ludźmi, bawić się z nimi, być przez nich głaskane, podkarmiane, brane na ręce. Dzięki temu nauczą się, że człowiek nie stanowi zagrożenia, a wprost przeciwnie – to towarzysz zabaw i czuły opiekun.

Podobnie należy postępować z kocicą, o ile nie jest agresywna. Kotka może mieć wyrobiony bardzo zdecydowany pogląd na ludzi i przekonanie jej do zmiany zdania może zabrać sporo czasu.

Kiedy kocięta zakończą socjalizację, można przekazać je do adopcji. Los kotki zależy od jej nastawienia do ludzi. Jeśli przekonała się do nich i zachowuje się przyjaźnie, też może być adoptowana. Jeśli nadal jest nieufna, lepiej wypuścić ją w pobliżu miejsca, gdzie powiła kocięta.

Jak oswoić kota: dziki dorosły kot

Zasadniczo nie należy przygarniać do rodziny dorosłego, dzikiego kota. Takie zwierzęta mają już ustalony tryb życia i jego nagła zmiana może odbić się fatalnie na ich zdrowiu fizycznym i samopoczuciu. Dzikie koty odławia się przede wszystkim po to, by je wykastrować, odrobaczyć, zaszczepić i znowu wypuścić na wolność.

Dziki kot może zostać adoptowany tylko wtedy, gdy z powodu stanu zdrowia nie powinien już więcej hasać na swobodzie. Tak dzieje się w przypadku kotów niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub mogących zarazić inne zwierzęta. W takim przypadku dziki kot z lecznicy trafia do adopcji lub do kociego azylu. Wiele zależy od jego charakteru. Jeśli dał się przekonać do ludzi i jego dalsze współżycie z nimi dobrze rokuje, można znaleźć mu dom. Jeśli jednak nadal jest zupełnie dziki i nie ufa ludziom, powinien trafić do jednego z prowadzonych przez wolontariuszy azylów dla dzikich kotów, gdzie mają one swobodę, choć nie zupełną wolność.

Podobnie postępuje się też wówczas, gdy kot nie może wrócić do swojego poprzedniego miejsca bytowania, bo nie jest tam mile widziany lub coś mu grozi – np. jest to teren budowy. Takie koty także trafiają do adopcji lub do kocich azylów, w zależności od ich stosunku do ludzi. Również jeśli kot wykazuje postępy socjalizacyjne na etapie leczenia, może zostać przekazany do adopcji.

Jak oswoić kota, który sam przychodzi do nas?

Wprawdzie zasadniczo nie należy przygarniać dzikich dorosłych kotów, to jednak nierzadko tak się robi. Jak inaczej postąpić, jeśli dziki kot sam garnie się do ludzi? Może się tak dziać z różnych powodów, np. kot miał już jakieś doświadczenia z człowiekiem, wcale nie najgorsze, i chciałby zaznać trochę domowego komfortu. Dzikie koty w podeszłym wieku także nierzadko zbliżają się do ludzi, być może z chęci zaznania trochę komfortu na stare lata.

Proces oswajania dzikiego kota może trwać kilka dni lub nawet kilka tygodni. Wszystko zależy od charakteru zwierzęcia. Każdy kolejny krok powinien przychodzić w swoim czasie, naturalnie, bez pośpiechu, na zasadach wyznaczonych raczej przez kota niż człowieka. To komfort kota wyznacza tempo postępów.

Oswajając kota, należy zdawać sobie sprawę, że stajemy się za niego odpowiedzialni. Jeśli kot zaufa nam tak, że stanie się naszym domowym pupilem i zupełnie zrezygnuje z życia na ulicy, nie możemy wygnać go potem z domu, gdy nam się znudzi, „bo to i tak dziki kot”. Kot udomowiony przestaje być dziki i zaczyna zależeć od człowieka. Opiekun kota udomowionego ma takie same obowiązki wobec niego, jak właściciel rasowego kociaka z hodowli. Jeśli ktoś nie zamierza przejąć pełnej odpowiedzialności za oswajanego kota, nie powinien w ogóle go oswajać.