Czym jest FIV u kota i co należy wiedzieć o jego leczeniu?
FIV u kota - co to za choroba?
FIV u kota, czyli feline immunodeficiency virus jest chorobą, która występuje jedynie u kotowatych i nie mogą zarazić się nią człowiek ani inne gatunki zwierząt. Może na nią zachorować lew, puma, manul, tygrys, ryś oraz inne kotowate i, niestety, zwykły kot domowy.
FIV to jedna z trzech najbardziej znanych wirusowych chorób zakaźnych, na którą może zachorować kot. Dwie pozostałe to FIP, czyli zapalenie otrzewnej i FeLV, czyli kocia białaczka.
Natomiast FIV to choroba powodująca niedobór immunologiczny u kotów. Wywołuje on immunosupresję, czyli osłabienie odporności u zwierzęcia i naraża go tym samym na inne zarażenia. Układ immunologiczny zostaje trwale uszkodzony, co w zaawansowanym etapie choroby może przyczynić się do śmierci nosiciela wirusa. Niestety jest to choroba nieuleczalna, jednak konsekwentne leczenie może znacznie ograniczyć jej postępy. W jaki sposób kot może zarazić się FIV?
FIV u kota - jak dochodzi do zarażenia?
Do zarażenia się FIV dochodzi najczęściej poprzez kontakt zwierzęcia z wydzielinami chorego nosiciela. Mogą to być krew, ślina, nasienie, mocz, mleko lub inne płyny ustrojowe. Zarażenie się FIV najczęściej dotyczy kotów wolnożyjących, które prowadzą między sobą walki o terytorium lub podczas kopulacji. Dochodzi wówczas do pogryzień i zadrapań, przez które przenosi się wirus. Wirusa może przekazać potomstwu również karmiąca kocięta mlekiem matka. Nosicielami mogą być też koty domowe o nieznanej przeszłości, które postanowiliśmy przygarnąć w odruchu serca. Zarażony wirusem FIV kot pozostaje jego nosicielem do końca życia.
FIV u kota - objawy zarażenia wirusem
Objawy FIV u kota są niespecyficzne i bardzo utrudniają jego zdiagnozowanie na wczesnym etapie, ponieważ mogą przypominać objawy wielu innych chorób. Do najczęstszych objawów należą: ogólne osłabienie kota, nawracające infekcje, znaczne powiększenie węzłów chłonnych oraz nawracające stany zapalne jamy ustnej, dróg oddechowych i układu pokarmowego. Niestety powszechność tych objawów w innych chorobach zazwyczaj nie pozwala na wczesną diagnozę i o obecności wirusa FIV u kota najczęściej dowiadujemy się w bardziej zaawansowanym stadium choroby.
FIV u kota - fazy przebiegu choroby
Pierwsza faza choroby rozpoczyna się po zarażeniu wirusem. Trwa od sześciu do dziewięciu tygodni i charakteryzuje się wyżej opisanymi objawami. Kot może również mieć gorączkę i biegunkę, ale zazwyczaj objawy nie są łatwe do rozpoznania, szczególnie kiedy kot charakteryzuje się wysoką odpornością. Często uważamy je za przejaw zwykłej infekcji.
W pierwszej fazie choroby dochodzi do wiremii, czyli namnażania się wirusa w organizmie kota. Przedostaje się on najważniejszych części organizmu - do układu pokarmowego, oddechowego, nerwowego, do węzłów chłonnych i migdałków i tam się utaja.
Faza druga to właśnie okres utajenia wirusa. Druga faza może mieć różnorodną długość trwania, nawet do kilku lat i przechodzić bezobjawowo. Kot przez cały czas jest wtedy nosicielem wirusa i może zarażać inne koty.
Faza trzecia objawia się nagłym pogorszeniem zdrowia naszego pupila. Powiększają się węzły chłonne, kot ma mniej energii, jego sierść matowieje. Właściciele te zmiany często wiążą z postępującym wiekiem kota.
Faza czwarta objawia się immunosupresją, czyli obniżeniem odporności u kota. Objawy się potęgują i nie chcą ustąpić. Kot traci na wadze, coraz częściej choruje i nie działają na niego tradycyjne leki przeciw infekcjom. Może pojawić się stan zapalny dziąseł, dróg oddechowych i skóry. Bardzo często FIV jest diagnozowany dopiero na etapie fazy czwartej.
Faza piąta FIV objawia się bardzo znaczącym spadkiem odporności i kot nie może zwalczyć w tym stanie nawet najłagodniejszych infekcji. Przebieg piątej fazy kończy się śmiercią zwierzęcia i dotyczy to najczęściej kotów wolnożyjących. W przypadku kotów domowych lekarz zleca eutanazję. Kot, który trafia do lecznicy dopiero w piątej fazie FIV praktycznie nie ma szans na przeżycie.
